Լույսն՝ ընդդեմ խավարի. ում զոհը դարձավ «Հաց բերողը»
ԻրավունքՀուլիսյան իրադարձությունների ժամանակ ՊՊԾ գունդ «Սասնա ծռերի» անդամներին հաց հասցրած Արթուր Սարգսյանը՝ «Հաց բերողը», երկրորդ անգամ երկամսյա կալանքի դատապարտվելուց հետո «Դատապարտյալների հիվանդանոց» քրեակատարողական հիմնարկից նամակ էր գրել՝ հայտարարելով՝ իր առողջության հետագա վատթարացման համար մեղավոր ճանաչել ՀՔԾ քննիչ, Կոռուպցիոն, կազմակերպված և պաշտոնեական հանցագործությունների քննության վարչության պետի տեղակալ, արդարադատության գնդապետ Էդիկ Հակոբյանին և Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Արթուր Մկրտչյանին, ովքեր, հաշվի չառնելով Սարգսյանի առողջական վատ վիճակը, կալանավորեցին վերջինիս՝ դատապարտելով դանդաղ մահվան:
Առանձին հրապարակումով անդրադարձել ենք դատավոր Մկրտչյանին և նրա աղմկահարույց գործերից մի քանիսին, որոնց ելքը եղել է կողմնակալ դատավճիռը: Այժմ ներկայացնում ենք կենսագրական մի քանի դրվագ՝ ՀՔԾ քննիչ Էդիկ Հակոբյանի մասին, ում ևս «Հաց բերողը» մեղադրում էր իր առողջական վիճակի վատթարացման համար: Քննիչ Հակոբյանը մասնագիտական գործունեությունը սկսել է 1992-ից՝ ոստիկանության համակարգում: Եղել է ոստիկանության քննչական գլխավոր վարչության Արարատի մարզի քննչական վարչության Արարատի քննչական բաժանմունքի ավագ քննիչ, Հատկապես կարևոր գործերի քննության վարչության ավագ քննիչ, զբաղեցրել է մի շարք պաշտոններ ՀՔԾ-ում, 2014թ. մինչ օրս ՀՀ հատուկ քննչական ծառայության կոռուպցիոն, կազմակերպված և պաշտոնեական հանցագործությունների վարչության պետի տեղակալն է: Ամուսնացած է, ունի 2 երեխա:
Շուրջ 5 ամիս Արթուր Սարգսյանի պաշտպանները պայքարում էին, որպեսզի նրան ազատ արձակեն. առողջական խնդիրները լուրջ էին: 2016 թվականի դեկտեմբերի 31-ին՝ գործը վերահսկող դատախազ Պետրոս Պետրոսյանը որոշում կայացրեց Արթուր Սարգսյանի նկատմամբ խափանման միջոցը փոխել ստորագրությամբ չհեռանալով՝ հիմք ընդունելով Սարգսյանի մոտ ախտորոշված հիվանդությունը, որը պատժի հետ անհամատեղելի էր: Այս լուրը մեծ ուրախությամբ ընդունվեց հասարակության, Սարգսյանի ընկերների, հարազատների կողմից:
Բայց դա երկար չտևեց: 2017 թվականի փետրվարի 9-ին, վերը հիշատակված քննիչ Հակոբյանը ծանուցագիր է ուղարկել Արթուր Սարգսյանին՝ ներկայանալու հարցաքննության: Վերջինս պատասխանել է, որ առողջական խնդիրների պատճառով չի կարող ներկայանալ: Քննիչն էլ, միգուցե, նեղվելով այդ փաստից, միջնորդություն է ներկայացրել դատարան՝ Արթուր Սարգսյանին երկու ամսով կալանավորելու համար: Դե, իսկ տխրահռչակ դատավոր Արթուր Մկրտչյանն էլ, սրտի մեծ ուրախությամբ, բավարարել է քննիչի որոշումը: ՀՔԾ-ի պաշտոնական հաղորդագրության համաձայն՝ Ա. Սարգսյանը խախտել է իր նկատմամբ կիրառված՝ «ստորագրություն չհեռանալու մասին» խափանման միջոցի պայմանները:
Դրանից հետո Արթուր Սարգսյանը հացադուլ է հայտարարում՝ իրեն ապօրինի կալանավորելու դեմ բողոքն արտահայտելու համար, ինչից հետո առողջական վիճակն ավելի է վատանում, տեղափոխվում է հիվանդանոց, որտեղ կյանքը փրկել չի հաջողվում:
Ակնհայտ է, որ քննիչն ու դատավորը ոչ պրոֆեսիոնալ մոտեցում են ցուցաբերել: Նրանք, իմանալով, որ Արթուր Սարգսյանը կալանքի հետ ոչ համատեղելի հիվանդություն ունի, որի պատճառով առաջին անգամ փոփոխվել էր խափանման միջոցը, կրկին կալանավորում են նրան, այդպիսով, ըստ էության, նրան դատապարտելով մահվան: Հացադուլը, որին Սարգսյանին դրդել էին քննիչն ու դատավորը, ճակատագրական եղավ: Պետք չէ լինել պրոֆեսիոնալ իրավաբան կամ բժիշկ, հասկանալու համար, որ քաղաքացի Արթուր Սարգսյանը լուրջ հիվանդություններ ուներ, նրա նկատմամբ պետք էր ավելի հոգատար վերաբերմունք ցուցաբերել, և, վերջիվերջո, նա հանցագործ չէր, ում ազատության մեջ գտնվելը կարող էր վտանգ սպառնալ հասարակությանը:
Մեկ խոսքով ասած՝ Արթուր Սարգսյանը դարձավ ՀՀ իրավապահ համակարգի՝ Գլխավոր դատախազության, Հատուկ քննչական ծառայության, Արդարադատության նախարարության, կոռումպացված դատական համակարգի զոհը: Սա ևս մեկ անգամ ցույց տվեց ՀՀ իրավապահ համակարգի իրական դեմքը: Իրավապահ համակարգ, որի համար սեփական երկրի քաղաքացու կյանքը գրոշի արժեք չունեցավ:
Ննջիր խաղաղությամբ, «Հաց բերող»...
Քրիստինա Աղալարյան