Քաղաքագետը պարզաբանում է սահմանին լարվածության սրացման հավանական պատճառները
Արտաքին ՔաղաքականՀայ-ադրբեջանական հարաբերություններում լարվածության սրացումը 2015 թվականի սկզբին կանխատեսելի էր:
«Արմենպրես»-ի փոխանցմամբˋ հունվարի 26-ին լրագրողների հետ հանդիպմանը նման տեսակետ հայտնեց քաղաքագետ Հրանտ Մելիք-Շահնազարյանը: Նա առանձնացրեց երեք հիմնական պատճառ, որոնք կարող են նպաստել Ադրբեջանի նման ռազմավարությանը:
Առաջինն, ըստ նրա, կապված է Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցի հետ: «2014 թվականի վերջին և 2015-ի սկզբին բավական ինտենսիվ էին ադրբեջանա-թուրքական բարձրագույն մակարդակի հանդիպումները, և ակնհայտ է, որ երկու երկրի միջև պայմանավորվածություն կա համատեղ ջանքերով միջազգային հանրության ուշադրությունը շեղել Ցեղասպանության հարյուրամյակիցˋ տարածաշրջանում մեկ այլ օրակարգային հարց առաջացնելով»,- մեկնաբանեց Մելիք-Շահնազարյանը:
Ադրբեջանի ագրեսիվ հարձակողական քաղաքականության և արհեստական կերպով հայ-ադրբեջանական սահմանին ու շփման գծում լարվածության սրման պատճառ կարող է լինել նաև Հայաստանի անդամակցությունը Եվրասիական տնտեսական միությանը: Քաղաքագետը պարզաբանում է, որ նոր տնտեսական միությունը կարող է լուրջ անվտանգության գործոն լինել Հայաստանի համար: «2015 թվականի հունվարի 1-ից տարածաշրջանում աշխարհաքաղաքական վիճակ է փոխվել, և Հարավային Կովկասի երկրներից մեկը փաստացի դարձել է միջազգային խոշոր միության անդամ: Ադրբեջանում լիովին հասկանում են, որ այդ միության արդյունավետ գործելու դեպքում, երբ այն կկարողանա համարժեքորեն արձագանքել իր տնտեսությանն սպառնացող բոլոր տեսակի մարտահրավերներին, այդ թվումˋ ռազմական, բավական լուրջ անվտանգության գործոն է դառնալու Հայաստանի համար,- նշում է վերլուծաբանը,- Ադրբեջանի նպատակն է միջազգային ընկալումների մակարդակում սովորական դարձնել այն իրողությունը, որ Եվրասիական տնտեսական միության անդամ երկիրը կարող է գտնվել պատերազմական իրավիճակում, և նրա սահմանները կարող են մշտապես գնդակոծության մեջ պահվել»:
Եվ, վերջապես, երրորդ պատճառը, որ հարևան երկիրն իրականացնում է վերջին երեք տարիներին, տարածաշրջանում խաղաղություն վաճառողի դերում հանդես գալն է: Մելիք-Շահնազարյանը նշում է, որ թե´ Ռուսաստանը, թե´ ԱՄՆ-ը, թե´ Եվրոպական միություննˋ ի դեմ Ֆրանսիայի շահագրգռված են տեսնելու կայուն և կանխատեսելի Հարավային Կովկաս: Իրավիճակը սրելով մինչև վտանգավորի աստիճան' Ադրբեջանը փորձում է բանակցությունների ընթացքում դիվիդենտներ քաղել: «Ադրբեջանական այս մարտավարությանը նպաստում է նաև այն, որ ուկրաինական ճգնաժամի մեկնարկից հետո միջազգային զսպման մեխանիզմները Հարավային Կովկասում այլևս չեն գործում»,- հավելում է նա:
Ադրբեջանական արկածախնդրությանը նպաստում է նաև այդ երկրի ղեկավարության այն համոզմունքը, որ Հայաստանը երբեք նախահարձակ չի լինի: «Բաքվում նման համոզմունք կա: Ադրբեջանը վստահ է, որ ինքը կարող է լարել իրավիճակը մինչև անհրաժեշտ սահմանի և չսպասել նախահարձակ գործողությունների: Իմ խորին համոզմամբˋ սա Ադրբեջանի գլխավոր սխալներից է: Մանավանդ, որ այդ մասին հայտարարություններ հնչել են նաև ՀՀ և ԼՂՀ պաշտոնյաների կողմից»,- ասում է նա: