Սթափվել է պետք...
ՎերլուծականՇատերը նկատած կլինեն, որ հատկապես վերջին տարիներին Հայաստանում իսկական գերխնդիր է դարձել նորմալ բժիշկ գտնելը: Ի տարբերություն, ասենք, նույն խորհրդային տարիների, երբ բժշկական պետական դիպլոմի առկայությունը մասնագետի ձեռքին՝ արդեն իսկ երաշխավորում էր նրա մասնագիտական ընդունակություններն, այսօր փաստացի ստեղծվել է մի իրավիճակ, երբ ոչ ոք ոչ մի իրական երաշխիք չի կարող տալ, թե այս կամ այն հիվանդանոցում գործունեություն ծավալող բժիշկներն իրականում մասնագիտական ինչպիսի հմտությունների են տիրապետում: Ստիպված մարդիկ ծանոթ են մեջ գցում՝ նորմալ բժշկի կաբինետում հայտնվելու համար:
Պարզվում է՝ Իսրայելի առողջապահության նախարարությունը հայտարարել է Հայաստանի բժշկական ԲՈՒՀ-երի շրջանավարտների համար հավելյալ քննություններ անցկացնելու որոշման մասին: Այս մասին որոշումը նախարարությունը պայմանավորել է Հայաստանում ուսանողների բժշկական ուսուցման ցածր մակարդակով ու տարածել հայտարարություն, որում ասված է. «Կապված այսօր ստեղծված իրավիճակի հետ՝ խորհուրդ չի տրվում բժշկական մասնագիտություն ձեռք բերել Հայաստանի ԲՈւՀ-երում: Ուսուցումն այդ հաստատություններում իրականացվում է ուսանողի սեփական հայեցողությամբ, որի համար պատասխանատվությունն ընկնում է հենց նրա վրա»:
Թե հատկապես ինչի մասին է սա վկայում, մանրամասնելը, կարծում ենք՝ ավելորդ է: Հետաքրքրականն այստեղ հատկապես այն է, որ խտրականություն չի դրվում պետական ու մասնավոր բուհերի միջև, ինչը նշանակում է, որ «սև ցուցակի» մեջ է հայտնվել, ըստ էության, նաև Երևանի պետական բժշկական համալսարանը, որը մեզանում մի ժամանակ հայտնի էր իր լավագույն կրթական ավանդույթներով:
Կարծում ենք՝ այս ամենը պետք է սթափեցնի բոլոր պատասխանատուներին. անհանդուրժելի է, որ պատասխանատուների թափթփվածության կամ անհետևողականության պատճառով ստիպված լինենք ընդմիշտ հրաժեշտ տալ սեփական երկրում որակյալ բուժօգնություն ստանալու հնարավորությանը: Մտածել է պետք այդ ուղղությամբ...
Դավիթ ԲԱԲԱՆՈՎ