Փաշինյանը Հայաստանը հետզհետե դուրս է բերում ԵԱՏՄ-ից
ՎերլուծականՅուրի Խաչատուրովի նկատմամբ կալանավորման որոշում կայացնելն այսպես թե այնպես ազդելու է ՀԱՊԿ-ում Հայաստանի դիրքերի վրա: Ժամանակին դեռևս ընդդիմադիր Նիկոլ Փաշինյանն առիթը բաց չէր թողնում հայտարարելու, որ Հայաստանը ԵԱՏՄ-ում և ՀԱՊԿ-ում անելիք չունի: Առաջին կառույցը, ըստ Փաշինյանի, որևէ դրական ազդակ չէր հաղորդում Հայաստանի տնտեսության զարգացմանը, իսկ ՀԱՊԿ-ը անվտանգության ապահովման հարցում երբեք իր դիրքում չէր և չէր ցուցաբերում համարժեք ռեակցիա Հայաստանի առջև ծառացած մարտահրավերներին: Այժմ կա տպավորություն, որ վարվող քաղաքականությունը կամա թե ակամա հանգեցնելու է այս երկու կառույցների հետ հարաբերությունները «սառեցնելուն» և այդպիսով հող է նախապատրաստելու՝ դրանցից դուրս գալու համար: Ռուսական կողմը, ի դեպ, իրադարձությունների նման զարգացմանը բոլորովին էլ դեմ չէ:
Մեր տեղեկություններով՝ Սոչիում՝ Փաշինյան–Պուտին կայացած առաջին հանդիպման ժամանակ, Հայաստանի վարչապետին առաջարկվել էր ԵԱՏՄ և ՀԱՊԿ կազմից դուրս գալու ճանապարհային քարտեզ, որը ենթադրում էր նաև ռուսական բազայի դուրս բերումը Հայաստանից: Հայկական կողմը, սակայն, չի համաձայնվել ռուսների այդ առաջարկին: Չհամաձայնելով հանդերձ՝ այսօր մենք ականատես ենք լինում այնպիսի գործողությունների, որոնք այս կամ այն չափով ստվեր են գցելու հայ-ռուսական հարաբերությունների վրա, և այս երկու կառույցներում Հայաստանի հեղինակությունը դրվելու է լուրջ հարցականի տակ: Եթե օրվա իշխանությունները խնդիր ունեն այս երկու կառույցներում Հայաստանի մասնակցությունը հասցնել նվազագույնի կամ ընդհանրապես դուրս գալ դրանցից, ապա տրամաբանական հաջորդ քայլը պետք է լինի Եվրասիական տնտեսական հանձնաժողովի նախագահ Տիգրան Սարգսյանի կալանավորումը, որպեսզի «թարսվենք» ինչպես ասում են՝ բոլոր ճակատներում: Սա անչափ հարմար լուծում կլինի, հատկապես, որ Տիգրան Սարգսյանը ևս նախկին իշխանության ներկայացուցիչ է և ցանկության դեպքում նրան «տուն բերելու» օպերացիայի առիթներ կգտնվեն: Այս դեպքում Հայաստանի առջև չի ծառանա բարդ ընտրություն կատարելու, համաձայնելու կամ չհամաձայնելու խնդիրը՝ մեր երկիրը ավտոմատ կերպով կլքի թե՛ ԵԱՏՄ-ն, թե՛ ՀԱՊԿ-ը, իսկ թե ինչպիսին կլինի այդ դեպքում Ռուսաստանում բնակվող երկու միլիոնանոց հայկական սփյուռքի ճակատագիրը՝ դա, իհարկե, մեծ հարց է…