Տնտեսական հեղափոխության հակառակ կողմը
ՎերլուծականՀայաստանում տնտեսական հեղափոխության մասին հնչող լավատեսական հայտարարությունների ֆոնին հայկական շուկայում առկա ընկերությունները մեկը մյուսի հետևից հայտնվում են ծանր դրության մեջ: Սննկացման եզրին են կանգնել այնպիսի գիգանտներ, ինչպիսիք էին «Աշտարակ Կաթ»-ը, «Աթենք»-ը, նույնիսկ՝ «Քեթրին Գրուպ»-ը, իսկ ակցիազային հարկի բարձրացումից հետո արդեն իսկ մտահոգություններ են հնչում «Հայ Կոլա»-ի սեփականատերերից, որ այս ընկերությունը նույնպես կարող է կանգնել փաստի առաջ:
Վերջին 10 տարիներին Եղեգիս գետի վրա կառուցված 15 հիդրոկայանները էներգետիկ ոլորտում կատարել են առնվազն 100 մլն ԱՄՆ դոլարի ներդրում, բայց այսօր գետի սակավաջրության պատճառով դրանցից 7-ը տնտեսական ծանր վիճակում են և գնում են սննկացման: Ի՞նչ տնտեսական հեղափոխության մասին է այս պարագայում գնում խոսքը: Նոր Հայաստանում անցած 10 ամիսների ընթացքում ստեղծվել են պայմաններ, որոնք, կարծես, կոչված են հարկային լինչի դատաստան տեսնել շուկայում գործող, քիչ թե շատ կայացած, պրոդուկտ արտադրող ընկերությունների նկատմամբ: Ի՞նչ միտում ունի նման քաղաքականությունը: Այն, որ այսպես զարկ չես տա հայրենի տնտեսությանը, որ չես հասնի տնտեսական հեղափոխությանը՝ փաստ է:
Այս ամենը բացասաբար է անդրադառնում գործարար շրջանակների ակտիվության վրա, շատերը հետաձգում են նախագծերը կամ ընդհանրապես չեղարկում։ Դրսի ներդրողները նույնպես ավելի զգուշավոր են դառնում և սպասում, մինչև «ջրերը զուլալվեն»։ Մինչդեռ կառավարության քաղաքականությունը բերում է մի իրավիճակի, երբ ջրերը ավելի են պղտորվում` դրանից բխող բոլոր բացասական հետևանքներով…