«Սպայական անձնակազմի ընտրության և համալրման ընթացակարգը դեռևս արդյունավետ չի գործում, սպայակազմը պետք է համալրել ինտելեկտուալ կադրերով: Սպան պետք է հանրային ուշադրության կենտրոնում լինի և բացարձակ հարգանք վայելի: Զինվորի որպիսությունը կախված է սպայից, նա է բանակի ողնաշարը։ Հասարակությունն էմոցիոնալ կերպով է մոտենում բանակին, և այդ դեպքում տեսնում ենք միայն զինվորների խնդիրները, իսկ սպան մնում է թերարժևորված։
«Այն, որ լուծումը պետք է ընդունելի լինի երեք կողմերի համար, կարգավորում չէ, այլ հիմնադրույթ: Երբ խոսվում է միկրոհեղափոխության մասին, պետք է հասկանալ…»: