2020-ին՝ զրո ձեռքբերո՞ւմ. ո՞ւր են ՔՊ-ական պաշտոնյաների հաշվետվությունները

Analytical 30 December, 2020 20:15

ՔՊ-ական պաշտոնյաները շարունակում են զարմացնել հասարակությանը, իհարկե, բացասական առումով: 2020 թվականը ժամեր անց ավարտվելու է, իսկ իշխանության ներկայացուցիչները անգամ չեն էլ մտածել, որ կարելի է տարին ամփոփել և իրենց ոլորտներում արձանագրած ձեռքբերումները ներկայացնել հանրությանը: Հասարակությունը այդպես էլ չի իմանալու, թե ինչով են մեկ տարի շարունակ զբաղվել ՔՊ-ական նախարարները և մարզպետները, որովհետև անգամ նախարարության և մարզպետարանների կայքերում չի արտացոլվում այն տիտանական աշխատանքը, որը պաշտոնյաները կատարել են 2020-ին:

Հեղափոխության օրերին ՔՊ-ականները հայտարարում էին, որ ամեն քայլի համար հաշվետու են լինելու ժողովրդին, ընտրություններից և պաշտոններ ստանալուց հետո այդ նույն ՔՊ-ականները մոռացան թե հաշվետվության մասին, թե ժողովրդի: Անգամ նախկին թալանչի մարզպետներն ու նախարարները առնվազն ձևական մի քանի կետով գրավոր, կամ մամուլի ասուլիսների ձևաչափով հանրությանը ներկայացնում էին իրենց կատարած աշխատանքը: Իսկ հեղափոխականները, ովքեր համառորեն Նոր Հայաստան էին կառուցում, ժամանակ չունեն՞, թե՞՝ ցանկություն:

Ստացվում է՝ կամ ՔՊ-ական պաշտոնյաները մեկ տարի շարունակ անգործության են մատնված եղել, կամ հարկ չեն համարում հաշվետու լինել իրենց իշխանության բերած ժողովրդի առջև: Երկու դեպքում էլ դա լավագույն կերպով բնութագրում է այն կոլապսը, որն այսօր առկա է պետական ապարատում, երբ չինովնիկները պարզապես աշխատանքի իմիտացիա ստեղծելով՝ ստանում են միլիոնների հասնող պարգևավճարներ, իսկ թե ինչի համար՝ մնում է կռահել: Իսկ հանրությանը, օրինակ, անչափ հետաքրքիր կլիներ լսել, թե այդ ինչ կատարած աշխատանքի դիմաց են պարգևատրվել մարզպետները, երբ մարզերում կյանքի որակի բարելավում չկա, իսկ որոշ մարզերում պատերազմից հետո քաղաքացիները մատնված են անտերության: Ո՞ր խնդիրների լուծման համար է քաղաքապետը մտածում աշխատավարձի բարձրացման մասին՝ սահադաշտ հիշեցնող Երևանի կենտրոնական փողոցների՞ համար: Ինչի՞ համար է էկոնոմիկայի նախարարությունում բաժանվել պարգևավճար, երբ երկիրը ապրում է վերջին 20 տարիների լրջագույն տնտեսական ճգնաժամը, իսկ տնտեսական կոլապսին մնացել են հաշված ամիսներ: Սրանք հարցեր են, որոնց պատասխանները հանրությունը իրավունք ուներ ստանալ, եթե, իհարկե, հեղափոխությունից ընդամենը 2.5 տարի անց հեղափոխականները չկտրեին կապը իրենց 80 տոկոս քվե տված ժողովրդի հետ...