Նիկոլ Փաշինյանի երեք հենարանները

Վերլուծական 1 Մարտ, 2021 21:51

Նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիոն խայտառակ ակտի ստորագրումից հետո Նիկոլ Փաշինյանը լծվել է իշխանությունը ամեն գնով պահպանելուն: Արդեն իսկ պարզ է, որ վարչապետի հրաժարականն է պահանջում երկրի ռազմական, հոգևոր, մշակութային և քաղաքական էլիտան, սակայն, հարկ է նաև վերլուծել, թե որոնք են այս փուլում Նիկոլ Փաշինյանի հենարանները, որոնց շնորհիվ նրան մինչ այս պահը հաջողվում է պահպանել իշխանությունը:

Առաջին հենարանը, անշուշտ, ուժայիններն են՝ ոստիկանությունը, ԱԱԾ-ն և դատախազությունը, որոնք շարունակում են կատարել Փաշինյանի հրահանգները, չնայած այն հանգամանքին, որ ուժային համակարգի նախկին և ներկա մի շարք բարձրաստիճան սպաներ հանդես են եկել Փաշինյանի հրաժարականի կոչով: Մամուլում շատ են պնդումները, որ Փաշինյանը ուժայիններին իր կողքին է պահում գումարով և շանտաժով: Դժվար է միանշանակորեն պնդել՝ այդպես է դա, թե ոչ, սակայն, հաշվի առնելով այս իշխանությունների դիմագիծը, կասկած չկա, որ ուժային համակարգի վրա ահռելի մեծ ճնշում է գործադրվում՝ ապօրինի հրամաններից չթռչելու համար:

Փաշինյանի երկրորդ հենարանը վարչական ռեսուրսն է: Երեկվանից համացանցը ողողված է ՔՊ-ական պաշտոնյաների՝ մարզպետների, քաղաքապետերի ձայնագրություններով, որոնցում վերջիններս ստիպողաբար մարդ են հավաքում այսօրվա երթի և հանրահավաքի համար, գյուղապետերի վրա թիվ են դնում, սպառնում, ահաբեկում, խոստանում բարեկամներին՝ օրինակ միլպետ նշանակել և ալն: 2018 -ին հասարակության մեծ մասը դուրս եկավ փողով աջակցելով հեղափոխությանը՝ ընդդեմ հենց նման երևույթների՝ կաշառակերության, ահաբեկումների, վարչական լծակների կիրառման, ընտրական կեղծիքների, լցոնումների: Ստացվում է, որ հեղափոխությունից երեք տարի անց իշխանությունները կիրառում են այն նույն մեթոդները, որոնց կիրառելու մեջ տասնյակ տարիներ շարունակ մեղադրվել են նախկին իշխանությունները: Այսօր էլ երթերի և ցույցերի ավտոբուսներով քաղաքացիներ են տանում, իսկ սա նշանակում է մեկ բան՝ Նիկոլ Փաշինյանը այլևս չունի հանրային աջակցության այն աստիճանը, որը նրան թույլ կտար առանց վարչական լծակներ գործադրելու հրապարակում պատկառելի թվով մարդ հավաքել:

Նիկոլ Փաշինյանի երրորդ հենարանը՝ Թուրքիան է, թուրքական կապիտալը և լոբբին: ԳՇ հայտարարությունից հետո Թուրքիան բացահայտ է մտել խաղի մեջ և չի էլ թաքցնում, որ Փաշինյանի հավանական հեռանալը դեմ է թուրքական շահերին, այդ իսկ պատճառով Թուրքիան լծվել է Փաշինյանին աջակցություն ցուցաբերելուն: Այս պահին դա արվում է տեղեկատվական դաշտում՝ թուրքական ԶԼՄ-ները մեկը մյուսի հետևից տեղեկատվական գրոհներ են իրականացնում ընդդեմ հայկական բանակի և ընդդիմության՝ պաշտպանելով Նիկոլ Փաշինյանին և վերջինիս քայլերը: Մամուլում տեղեկություններ են տարածվել, որ Փաշինյանի երթը լուսաբանելու համար Հայաստան են ժամանելու թուրք լրագրողներ և սա հասկանալի է, քանի որ Փաշինյանը խնդիր ունի նաև մեդիա աջակցության հետ և այս հարցում էլ նրան օգնության են շտապում թուրքական ԶԼՄ-ը: Հայաստանում է նաև թուրք լոբբիստ Սամսոն Օզարարարատը, ով հանդիպել է ՔՊ-ական Հովհաննես Իգիթյանի հետ: Օզարարատը Թուրքիայի իշխանությունների մերձավոր շրջապատից է, հենց նա է ժամանակին կազմակերպել Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հանդիպումը թուրքական Գորշ Գայլեր կազմակերպության հիմնադրամի հետ, այսօր էլ, ինչպես տեսնում ենք, օգնության ձեռք է մեկնում Տեր-Պետրոսյանի աշակերտ Փաշինյանին:

Ահա այն երեք հիմնական հենարանները, որոնց միջոցով Նիկոլ Փաշինյանը իշխանության համար կենաց մահու կռիվ է մղում: Որքան էլ որ զավեշտալի չթվա, սակայն, պետք է փաստենք,որ ընդամենը երեք տարվա մեջ Նիկոլ Փաշինյանը հաջողացրեց ժողվարչապետից վերածվել ուժայինների յոթ պատով սեփական ժողովրդից պաշտպանվող, վարչական ռեսուրսներով հրապարակ լցնող և թուրքական կապիտալի և լոբբինգի հույսին մնացած պետության ղեկավարի...