Միջազգային կառույցներից ատա՞մ սպասել առանց ատամ ցույց տալու
ՀայաստանՔաղաքագետների, ադրբեջանագետների և փորձագետների քննարկման թեման են շարունակում մնալ հայ-ադրբեջանական հարաբերություններն ու ադրբեջանցի հանցագործ Ռամիլ Սաֆարովի արտահանձնմանը հետևած քաղաքական իրողությունները։
Բազմաթիվ այլ հարցերի հետ միասին քաղաքագետ Արմեն Աղայանն առաջ բերեց մեկ հարց ևս` կապված Հայաստանի արտաքին քաղաքականության հետ։ «Հայաստանը պետք է վերանայեր իր հարաբերությունները ՆԱՏՕ-ի հետ։ Լավ առիթ էր, որպեսզի մենք խոսեինք ՆԱՏՕ-ի հետ համատեղ ծրագրերը քննարկելու մասին. սա պետք է որպես գործնական արձագանք լիներ։ Ինչո՞ւ ենք մենք միջազգային կառույցներից ատամ սպասում, եթե մենք ատամ չենք ցուցաբերում։ Միջազգային հանրության գործնական բնույթ չկրելը զարմանալի չէր։ Նույնը մեր հայտարարությունները խզելը անկարևոր երևույթ էր»։
Իսկ մեկ այլ քաղաքագետ` Նարեկ Գալստյանը իր խոսքում նշեց, որ ակնհայտ է, որ միջազգային հանրությունը հանդես է գալիս անատամ հայտարարություններով։ «Պետք է պատժամիջոցներ բարձրացվեին, սակայն անգամ ԱՄՆ-ի հայտարարության մեջ չկային գործողություններ մատնանշող խոսքեր, իսկ Հունգարիայի իշխանություններն ասում են, որ իրենց խաբել են, ուստի մեծ հույսեր կապել միջազգային հանրության հետ սխալ է։ Որպես թիրախ են հադես բերում Ադրբեջանի գործողությունը, ոչ թե պրոցեսը։ Ինչպես ականատես եղանք, Ադրբեջանի նախագահը հայտարարեց, որ ամեն ինչ կատարվել է իրավական հիմքերով, դրան ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարը պատասխան չտվեց։ Այս դեպքում Հայաստանը կարող էր պահանջել Հունգարիայից վերադարձնել հանցագործին»։
Ռազմական հոգեբան Դավիթ Ջամալյանի խոսքով տեղի ունեցածն աննախադեպ էր, բայց սպասելի. «Թուրքական հոգեկերտվածքին բնորոշ բան էր, ոչ առաջինն էր, ոչ`վերջինը։ Այս երևույթին հանդիպել ենք անցյալում և դեռ կհանդիպենք։ Պետք է պատրաստ լինենք պաշտպանվել այդ հասարակությունից։
«Ինչ վերաբերում է Արցախին, պետք է ներկա սահմանները անձեռնմխելի դարձնել և սա պետք է առաջ քաշվի պաշտոնական Ստեփանակաերտի կողմից։ Արցախը պետք է ավելի լսելի դարձնի իր ձայնը և հանդես գա, որպես սուբյեկտ»,-հավելեց վերջինս։
Փորձագետ Արման Մուշեղյանը քննարկման վերջում հավելեց «Մենք ունենք բազմաթիվ հակասություններ: Մի կողմից ԼՂՀ-ն ներկայացնում ենք, որպես առանձին երկիր, մյուս կողմից ասում ենք`Արցախը մեր մարզկենտրոն է։ Ի վերջո, մենք ինքներս պետք է հասկանանք ինչ ենք ուզում, և եթե այն մեր մարզկենտրոնն է, Բակո Սահակյանին նշանակենք մարզպետ»։
Նելլի Ավետիսյան