«Ի՞նչ սրտով շնորհավորել…»․ Ռուբեն Հակոբյան

Կարծիքս՝ մեր պետության ողնաշարը սկսվեց սղոցվել հենց այն պահից, երբ բացառիկ լկտիությամբ կեղծվեց հանրաքվեն։ Քվորումն ապահովելու համար նույնիսկ երկու ժամով երկարաձգեցին քվեարկություն ժամանակը, ինչը հակաօրինական էր։ Կեղծելու համար ընտրված գործիքը Գագիկ Ջահանգիրյանն էր, ով բոլոր ժամանակների համար որպես կեղծելու անհաս գագաթ անզուգական վերտուոզ է։ Լալահառաչում են, թե Մայր օրենքը չդարձավ տոն քաղաքացու համար… Անկեղծ կուզենայի այսօր տոնել Սահմանադրության օրը, բայց ին՞չ սրտով, երբ տեսել եմ այդ հանցագործությունը, պայքարել եմ այդ սրիկայության դեմ եւ … պատժվել։

Ավելի քան վստահ եմ, եթե 95-96թթ. աննախադեպ չկեղծվեին հանրաքվեն ու համապետական ընտրությունները եւ բոլոր ժամանակների համար չձեւակերպվեր՝ եթե ընդդիմությունը 100% ձայն հավաքի, միեւնույն է՝ նրան իշխանությոն տվող չկա, մենք այսօր, իսկապես, կունենայինք քաղաքացու քվեով ձեւավորված իշխանություն եւ կշնորհավորեինք միմյանց։

Այսօր միայն «շնորհավորանքի» են արժանի Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը եւ ԲԴԽ նախագահի պաշտոնին տիրացած (ճակատագրի ինչպիսի հեգնանք պետության հանդեպ) վերտուոզ կեղծարարը։

Համտեսեք՝ ՇԸ՜-ՆՈ՜Ր-ՀԱ՜-ՎՈ՜Ր…»։