«Լավ կյանքի» խոստումներն ու իրականությունը. ովքե՞ր են հարվածում քաղաքացու գրպանին

Аналитический 23 Август, 2022 20:35

Հեղափոխական պաշտոնյաները եկան փոխարինելու «նախկին թալանչիներին» մեկ գլխավոր խոստումով՝ ավելի բարեկեցիկ դարձնել քաղաքացիների կյանքը և թեթևացնել այն հարվածները, որոնք նախկինների կողմից հասցվում էին այդ նույն քաղաքացիների գրպանին:

Հեղափոխությունից չորս տարի անց մենք կարող ենք արձանագրել, որ հեղափոխական պաշտոնյաների մոտ այդ խոստումը պահելը, մեղմ ասած, չի ստացվել: Նրանցից շատերը հակառակը՝ արել են ամեն բան, որպեսզի հպարտ քաղաքացիների կյանքը էլ ավելի թանկանա:

Դիցուք՝ Փաշինյանի թիմակից, էկոնոմիկայի նախարար Վահան Քերոբյանը փաստացի «յուղոտ խաչ» է քաշում Փաշինյանի գյուղատնտեսական հեղափոխության տեսլականի ու խոստումների վրա` բացահայտ ակնարկելով, որ գյուղատնտեսության հետ առանձնապես հույսեր կապել պետք չէ, և տնտեսության մեջ գյուղատնտեսության տեսակարար կշիռը գնալով նվազելու է: Օրեր առաջ էլ Քերոբյանը հայտարարեց, որ այս գարնանացանին սերմացուն պետությունը չի սուբսիդավորելու: Այստեղ նույնպես էկոնոմիկայի նախարարը քաշեց գյուղացիներին:

ՏՄՊՊՀ նախագահ Գեղամ Գևորգյանը օրեր առաջ հայտարարել էր, որ ուսումնասիրություն է ընթանում կապված պարարտանյութերի գների կտրուկ թանկացման հետ: Դրանից հետո որևէ դրական մեսիջ գյուղացիները այս կառույցից այդպես էլ չստացան, Գևորգյանի ղեկավարած կառույցից հայտնեցին, որ պարարտանյութ ներկրող և սպառող օլիգարխները ստեղծված իրավիճակում որևէ մեղք չունեն, մեղավորը դրսի շուկան է, որտեղ գները կտրուկ թանկացել են, գյուղացին էլ եղունգ ունի՝ պետք է գլուխը քորի:

Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը նույնպես հետ չի մնացել իր թիմակիցներից, հեղափոխության օրերին ամբիոնից և այնուհետև՝ արդեն վարչապետ ընտրվելուց հետո Փաշինյանը հրապարակայնորեն խոստանում էր ջրել գյուղացիական վարկերը և գյուղացիներին ազատել իր իսկ խոսքերով բանկային ստրկությունից: Մինչ օրս որևէ վարկ չի ջրվել, ավելին՝ բանկերը իշխանությունների լուռ համաձայնությամբ ավելի անտանելի են դարձրել գյուղվարկեր ստանալու պայմանները:

Առողջապահության նախարարությունը մի նախագիծ էր դրել շրջանառության մեջ, որով նախատեսվում էր պետական այն ծառայողներին, ովքեր չեն համաձայնվում պատվաստվել, պարտադրել ամիսը երկու անգամ սեփական գրպանի հաշվին թեստ անել: Այսինքն՝ պետական ծառայողները, որոնց աշխատավարձը չի բարձրացել, ստիպված եղան պատվաստվել կամ ամսական 30 հազար դրամ ծախսել թեստավորման վրա: Սա Անահիտ Ավանեսյանի միակ նվերը չէր քաղաքացիներին: 2020 թվականի հունվարից առաջնային բուժսպասարկման հաստատություններում ներդրվել են նոր ծառայություններ, որոնք քաղաքացիներին ավելորդ թղթաբանություններից զերծ պահելու համար են, բայց այս փոփոխությանը զուգահեռ, առողջապահության նախարարությունը կասեցրել է պոլիկլինիկաներում մինչ այս անվճար մատուցվող որոշ բուժծառայությունների ֆինանսավորումը:

Առողջապահության նախարարությունից հետ չի մնացել Երևանի քաղաքապետարանը՝ հարվածելով քաղաքացիների գրպանին: Սվագանու «Իմ քայլը» խմբակցությունը, ի թիվս այլ հարկերի եւ տուրքերի, բարձրացրեց նաեւ աղբահանության համար գանձվող վճարը: Այդ որոշմանը դեմ քվեարկեցին «Լույս» դաշինքի եւ ԲՀԿ ներկայացուցիչները:

Շրջակա միջավայրի նախարարությունը այն ժամանակվա նախարար Ռոմանոս Պետրոսյանի թեթև ձեռքով շրջանառության մեջ դրեց օրենքի նախագիծ, որով առաջարկում էր տուգանել այն վարորդներին, ովքեր իրենց տրանսպորտային միջոցը կշահագործեն առանց կատալիտիկ չեզոքացուցիչների՝ կատալիզատորների։

Սահմանային շերտում լուսանկարահանումներ իրականացնելու համար «Իմ քայլի» պատգամավոր Արմեն Խաչատրյանն էլ առաջարկում է սահմանել շուրջ 300 հազար դրամի տուգանք:

ՔՊ-ական պատգամավոր Արթուր Հովհաննիսյանի թեթև ձեռամբ օրենքի ուժ ստացավ ԶԼՄ-ին՝ ոչ նույնականացված աղբյուրներին հղելու համար տուգանելու նախագիծը:

Կոտայքի մարզպետ Ահարոն Սահակյանի անգործության հետևանքով էլ մարզի բնակիչների համար ուղևորափոխադրման դիմաց վարձվող գումարը թանկացել է 15-100 անգամ: Մինչդեռ, բնականաբար, մարզպետը պաշտոնը ստանձնելիս կոտայքցիներին բարեկեցիկ կյանքի ապահովում էր խոստանում:

ՀԾԿՀ նախագահ Գարեգին Բաղրամյանը քաղաքացիներին քաշող մյուս պաշտոնյան է: Վերջինս ամիսներ շարունակ հայտարարում էր, որ կան բոլոր հիմքերը կանխելու գազի, էլ.էներգիայի և ջրի թանկացումները և հանկարծ այդ հնարավորությունները մեկ օրում վերանալով հսկայական հարված հասցրին քաղաքացիների գրպանին: Որոշումները դակողն էլ հենց Բաղրամյանի ղեկավարած կառույցն էր:

Ինչպես տեսնում ենք՝ քաղաքացիներին լավ կյանք խոստացած պաշտոնյաները իրենց քայլերով, ընդունած որոշումներով, գծած նախագծերով և նույնիսկ անգործությամբ ստեղծել են ամբողջովին հակառակ պատկեր, երբ աղքատները էլ ավելի են աղքատանում, իսկ բարեկեցության մասին երազողների թիվը գնալով աճում է...