Արկածախնդրություն կլինի մեր երկիրը ուկրաինացման ճանապարհով տանելը․ քաղաքագետը՝ ՀՀ-ում հակառուսական ակցիաների մասին
ՔաղաքականՀՀ-ում վերջին շրջանում կրկին հակառուսական տրամադրություններ են․ ԱՄՆ Կոնգրեսի Ներկայացուցիչների պալատի խոսնակ Նենսի Փելոսիի այցը լրացուցիչ կրքեր բորբոքեց՝ Արևմուտք-Մոսկվա հակընդդեմության առումով։ Զուգահեռաբար, ՌԴ-ի հետ սերտ դաշնակցության ջատագով ընդդիմության (առավելապես խորհրդարանական ընդդիմության) արձագանքը հակառուսական ակցիաներին ու հայտարարություններին, կարծեք, այնքան էլ «հուզական» չէր, որքան սպասվում էր։
Ի՞նչ ջրբաժանի առջև է Հայաստանը, ուժային կենտրոնների այս խաչմերուկում ո՞րը պիտի լինի մեր երկրի, այդ թվում՝քաղաքական ուժերի ողջամիտ անելիքը՝ նկատի առնելով նաև անվտանգային լրջագույն խնդիրները։
«Ես իսկապես կարևոր եմ համարում Նենսի Փելոսիի երևանյան այցը, եթե մենք սպասումների ռացիոնալ, իրական նշաձող սահմանենք: Բայց երբ նույն Փելոսին այցի ավարտին գրում է, թե «Հայաստանը կարևոր ճակատ է ժողովրդավարության և ավտոկրատիայի միջև պայքարում», հասկանում եմ, որ բուն խնդիրն ոչ այնքան Հայաստանն է կամ նույնիսկ՝ Ադրբեջանը(իհարկե, գնահատելի է Ադրբեջանի ագրեսիայի դատապարտումը), որքան «ավտոկրատիայի» ամերիկյան ձևակերպման տակ ընկնող Ռուսաստանի ու Իրանի դուրսմղումը տարածաշրջանից»,-այս մասին ԼՈՒՐԵՐ․com-ի հետ զրույցում նշեց քաղաքագետ, «Դեմոկրատական այլընտրանք» կուսակցության նախագահ Սուրեն Սուրենյանցը
Նրա համոզմամբ, ամերիկյան արտաքին քաղաքականության համար ռեժիմների հատկանիշները հարյուրերորդական նշանակություն ունեն, դոմինանտ են կոնկրետ շահերը ու այս պարագայում «գաղափարական» բառաֆոնդը վստահաբար աղերս չունի հայ- ադրբեջանական կոնֆլիկտի հետ ու վերաբերում է միջազգային գլոբալ հակադրության տեղայնացմանը մեր տարածաշրջանում, որի մի «ճակատն» էլ, անկախ իր կամքից, դարձել է Հայաստանը:
«Հայաստանի բոլոր ողջամիտ ուժերի խնդիրը պետք է լինի հակառուսական կամ հակարևմտյան տրամադրությունների սանձումը: Հայաստանն, իհարկե, Բելառուս դառնալու ու այդ կարգավիճակով Ռուսաստանի հետ շփվելու իրավունք չունի, սակայն նաև արկածախնդրություն կլինի մեր երկիրը ուկրաինացման ճանապարհով տանելը»,-եզրափակեց Սուրենյանցը:
Արա Ալոյան