Փաշինյանը Հայաստանում առաջ է տանում Արևմուտքի՝ Ուկրաինայում ձախողված խաղը

Վերլուծական 7 Մարտ, 2024 21:30

Ռուս-ուկրաինական պատերազմից մեկ տարի անց ակնհայտ է դարձել, որ ուկրաինական քեյսով Մոսկվային ծնկի բերելու ծրագիրը ձախողվել է: Այս մասին արդեն բարձրաձայն հայտարարում են ամերիկյան բարձրաստիճան պաշտոնյաներն ու հեղինակավոր պարբերականները: Մինչդեռ ՌԴ–ի դեմ Արևմուտքի մշակած ծրագիրը բավական խորքային և ամբիցիոզ էր, իսկ խաղատախտակին ոչ միայն Ուկրաինան էր, այլ նաև Հայաստանը:

2014 թ. «Մայդան»-ից հետո, որը քաղաքական քավորը, հիշեցնենք, հենց Արևմուտքն էր՝ ԿՀՎ-ն Ուկրաինայում ստեղծել է լրտեսական 6 բազա` 12 օբյեկտներով, որոնք տեղակայված էին Ռուսաստանի սահմանի երկայնքով։ Եվ այս ամենը, բնականաբար, Ուկրաինայի անվտանգության ծառայության հետ փոխգործակցությամբ։ 2016 թվականից ամերիկյան հատուկ ծառայություններն ակտիվ աշխատում են ուկրաինական հատուկ նշանակության էլիտար ստորաբաժանումների սպաների հետ՝ ակտիվորեն նախապատրաստելով Ուկրաինային ՌԴ–ի հետ ռազմական բախմանը: Հիմա ամենահետաքրքիրը. այս մասին գրում է ոչ թե ռուսական քարոզչամեքենան, այլ ամերիկյան` «The New York Times»-ը: 2014-ից ի վեր զինելով Ուկրաինային և վերջինիս քաղաքական էլիտային խոստանալով անվերապահ աջակցություն՝ ԱՄՆ-ն նպատակ էր հետապնդում Կիևի ձեռքերով հարվածել ՌԴ-ին: Հարվածը, սակայն, այն ուժգնության չէր, ինչպիսին ակնկալում էր Արևմուտքը: Տնտեսական սանկցիաները ՌԴ–ի դեմ փաստացի հակառակ էֆեկտը տվեցին՝ առավելապես հարվածելով արևմտյան երկրների տնտեսություններին: Ինչ վերաբերվում է ՌԴ-ին, ապա ռուսական միկրոէլեկտրոնիկայի, անլար և արբանյակային նավիգացիոն համակարգերի և պատժամիջոցների ենթակա այլ կարևոր բաղադրիչների ներմուծումն արդեն իսկ վերականգնվել է մինչև 2022 թվականի սկզբի մակարդակը, իսկ տնտեսությունը շարունակում է աճել: Արևմուտքին չհաջողվեց ՌԴ-ին ծնկի բերել նաև ռազմական առումով: Ռուսական զինված ուժերը մեկը մյուս հետևից ռազմավարական նշանակության օբյեկտներ և բնակավայրեր են գրավում՝ իրենց դիմաց ունենալով առանց Արևմուտքի օգնության մնացած ուկրաինական փոքրաքանակ ուժերին:

Իսկ այժմ ամենահետաքրքիրը: Բանն այն է, որ ՌԴ–ի դեմ մշակած գլոբած ծրագրի մեջ իր դերն ուներ նաև Հայաստանը: Արևմուտքի խաղադրույքը 2018-ին Հայաստանում տեղի ունեցած հեղափոխության վրա էր, որի արդյունքում Հայաստանում պետք է իշխանության գային պրո-արևմտյան ուժերը և վերջիններիս օգնությամբ ՌԴ-ն դուրս մղվեր Հարավային Կովկասից: Այս ծրագիրը հաջողությամբ իրականացվեց: 2018-ից հետո մինչ այս պահը Նիկոլ Փաշինյանը և նրա պրո-արևմտյան կողմնորոշում ունեցող թիմակիցները իրենց հակառուսական հռետորաբանությամբ և քայլերով հետզհետե բարձրացնում էին ՌԴ–ի հետ հարաբերությունների լարվածության մակարդակը: Այս հարցում Փաշինյանին օգնում էին նաև արևմտյան գրանտներով և հատկապես Սորոսի հիմնադրամից սնվող ՀԿ-ները, որոնց դերը 2018-ի հեղափոխության մեջ նույնպես չի կարելի թերագնահատել:

Այսօր Արևմուտքն ինքն է փաստում, որ ուկրաինական քեյսը ձախողված է: Դիցուք՝ հեղինակավոր «The New York Times»-ը օրեր առաջ հանդես է եկել հոդվածով, որում գուժում է Ուկրաինայի մոտալուտ հավանական պարտությունը: Ինքը՝ Վլադիմիր Զելենսկին, հայտարարում է, որ եթե դաշնակիցները չկատարեն Ուկրաինային տրված խոստումները, ապա Ուկրաինան էլ իր հերթին ստիպված է լինելու «վերաիմաստավորել Արևմուտքի հետ հարաբերությունները»:

Եվ չնայած այս հանգամանքին, ՀՀ իշխանությունները՝ ի դեմս Նիկոլ Փաշինյանի, համառորեն շարունակում են Արևմուտքի պարտված խաղը՝ ՀՀ հաշվին: Նրանք ուղղակիորեն կամ սատելիտների միջոցով բարձրաձայնում են ՀԱՊԿ-ից դուրս գալու, 102-րդ ռազմակայանը Հայաստանից դուրս բերելու, ԵՄ անդամ դառնալու հայտ ներկայացնելու ծրագրերի մասին: Իսկ ՀՀ ԱԽ քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը հայտարարում է, որ Ուկրաինայի պատերազմի արդյունքում ՆԱՏՕ-ն ընդլայնվել է, իսկ ԵՄ-ն Ուկրաինայի պատերազմից հետո միահամուռ է: Ակնհայտ է, որ ՀՀ իշխանություններն իրականությունից կտրվել են և պարզապես իրագործում են Արևմուտքի գլոբալ ծրագիրը՝ հաշվի չառնելով ՀՀ և հայ ժողովրդի շահերը: Մի իրավիճակում, երբ պարզ է, որ ինչպես իրենք՝ արևմտյան փորձագետներն են նշում՝ հավաքական Արևմուտքը պարտվում է հավաքական Արևելքին:

Եթե Արևմուտքը ֆիասկո կրի նաև Հարավային Կովկասում, ապա տարածաշրջանի դերը՝ որպես էներգետիկ միջանցք և առևտրային կամուրջ Եվրոպայի և Ասիայի միջև, Մոսկվային լրացուցիչ լծակներ կհաղորդի ԵՄ-ի դեմ և կպահպանի ուժեղ վերահսկողություն սևծովյան ավելի լայն տարածաշրջանի վրա, որի մեջ մտնում են ՆԱՏՕ-ի մի քանի անդամ երկրներ: Նման սցենարը թույլ չտալու նպատակով՝ Արևմուտքը Նիկոլ Փաշինյանի ձեռքերով տարածաշրջանը վերածում է ՌԴ–ի հետ աշխարհաքաղաքական առճակատման թատերաբեմի՝ ուկրաինական խաղը տանուլ տալուց հետո այն շարունակելով Հայաստանում՝ զոհասեղանին դնելով հայ ժողովրդի կենսական շահերը և անվտանգությունը: