Կիրանցից՝ Պեկին կամ ընդդիմության «կառուցողական» նիկոլականները. Mediahub
Публикации
Mediahub.am-ը գրել է.
«Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության Ժողովրդական ներկայացուցիչների համաչինական ժողովի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ, Չինաստան-Հայաստան բարեկամական խմբի ղեկավար Լոու Ցինցզյանի հրավերով ՀՀ ԱԺ նախագահի տեղակալ, Հայաստան-Չինաստան բարեկամական խմբի ղեկավար Հակոբ Արշակյանի գլխավորած պատվիրակությունը պաշտոնական այցով գտնվում է Պեկինում:
Պատվիրակության կազմում ընդգրկված են ԱԺ «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավորներ Անդրանիկ Քոչարյանը, Լենա Նազարյանը, Թագուհի Ղազարյանը, Հայկ Ցիրունյանը եւ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գեղամ Նազարյանը: ԱԺ լրատվական ծառայության տարածած այս հաղորդագրության մեջ բանալի բառերը վերջինն են՝ «եւ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գեղամ Նազարյանը»։
Սա այն Գեղամ Նազարյանն է, որ Նիկոլի հետ տարիներով աշխատելուց և պատերազմում որդուն կորցնելուց հետո Նիկոլին հայհոյելով մտավ ընդդիմադիր խմբակցության նախընտրական ցուցակ, դարձավ «ընդդիմադիր» պատգամավոր և կտրուկ դարձավ կառուցողական ընդդիմություն, երբ ոչ տեսնում ես՝ ինչ է կատարվում երկրում, ո՛չ լսում ես, ո՛չ էլ ուզում ես մի թթու խոսք ասել երկիրը կործանման եզրին հասցրածների հասցեին, որովհետև Գեղամի որդին՝ պատերազմում զոհված Աբգարը, «արդեն ներել է Նիկոլին»։ Սա օրերս հենց Նազարյանն է հայտարարել, ոչ թե մեր ենթադրությունն է: Այ դրա համար էլ Գեղամ Նազարյանը կարող է Կիրանցում պրոիշխանական շոուներ անելուց հետո ազատ նստել օդանավն ու ՔՊ-կանների հետ մեկնել Չինաստան՝ վոյաժների։
Իսկ ինչո՞ւ չպիտի մեկնի, ի՞նչն է Գեղամ Նազարյանին կաշկանդում նիկոլական պատգամավորների հետ չգնալ տուրիստական այցերի, այնտեղ ջերմ մթնոլորտում հայրենիքի, պետության և, ով գիտե, նաև հոտնկայս «մեծարգո վարչապետի» կենացը չխմել, այն վարչապետի, որը մինչև 2021 թվականի ընտրությունները մեղավոր էր Գեղամի որդու մահվան մեջ, իսկ մանդատ ստանալուց հետո ո՛չ դավաճան է, ո՛չ մարդասպան, ո՛չ հողատու, ո՛չ էլ որևէ հարցում մեղավոր։
Սա նշանակում է՝ ընդդիմության շարքերում լինել ՔՊ-ականներից ավելի նիկոլական։ Իսկ ի՞նչ պակաս նիկոլական է Գեղամ Նազարյանը, ընդամենը ՔՊ-ի անդամատո՞մսն է պակասում։ Հոգ չէ, մի օր էլ դա էլ կստանա։
Բայց Գեղամ Նազարյանը միակը չէ «Հայաստան» խմբակցությունում, որ իրեն «կառուցողական և պետականամետ» է պահում կամ զգում։ Նախկին փոխվարչապետ Արմեն Գևորգյանն էլ է սիրում Նազարյան Գեղամի պես ՔՊ-ականների հետ մեկնել վոյաժների, նրանց հետ վիսկի-միսկի խմել, էլի «հանուն հայրենիքի», իբրև թե կառուցողական և պետականամետ դիրքերից հանդես գալ, իսկ այստեղ՝ Հայաստանում, ծպտուն չհանել Հայաստանի պետականությունը քանդուքարափ անող իշխանության հասցեին։
Հիշեք՝ երբեմնի երևելի փոխվարչապետ, նախորդ իշխանությունների օրոք «գորշ կարդինալ» և մեգաինտելեկտուալ հռչակված Արմեն Գևորգյանը վերջին մեկ տարում, օրինակ, որևէ ձայն-ծպտուն հանած կա՞։ Անգամ չեզոք ելույթ չի ունեցել ամբիոնից կամ խորհրդարանի միջանցնքներում՝ տեսախցիկների առջև, էլ չենք ասում՝ որևէ ընդդիմադիր ելույթ։ Իսկ դահլիճում ՔՊ-ականների կողմից իր թիմակիցների վրա հարձակումների, ծեծկտռուքների ժամանակ էլ ինտելիգենտ դեմքով դիտորդի դերում է՝ դե, ինքը կուլտուրական մարդ է, իր ուժն ինտելեկտի մեջ է, ինքը հո չի՞ իջնելու փողոցի մակարդակի և կռիվ անի, նույնիսկ եթե ՔՊ-ականները փողոցայինի պես են իրենց պահում իր թիմակիցների, բայց ոչ, բնականաբար, իր հանդեպ։
Այս իմաստով Գեղամ Նազարյանը համեմատաբար ավելի «ազնիվ» է, քան Արմեն Գևորգյանը․ նա գոնե չի թաքցնում, որ ինքը ներել է Նիկոլ Փաշինյանին, ուստի իրենից լավ կլինի «յան տանք»՝ ինքը Նիկոլին չի քննադատելու։ Իսկ Արմեն Գևորգյանը որևէ բան չի էլ հայտարարել՝ նա ընդամենը լուռ աջակցում է ՔՊ-ին։
Վահե Մակարյան
Самое популярное 
«Паст». Азербайджан судит армянских пленных, а Пашинян забыл о них
