Կառավարությունն ակամա բացահայտեց պետական գաղտնիք

ՀՀ կառավարության այսօրվա նիստում ՀՀ էկոնոմիկայի փոխնախարար Կարինե Մինասյանը ներկայացրել է նախագիծ` Մաքսային միությանը ՀՀ միանալու ուղղությամբ աշխատանքների կազմակերպման վերաբերյալ:

Սակայն հետաքրքիրն այստեղ ոչ այնքան օրինագիծն է, որքան նիստում հնչած այն հայտարարությունը, որ կապված ՀՀ-ի՝ Մաքսային միության հետ միասնական սահման չունենալու հետ և ի կատարումն ՀՀ և ՌԴ նախագահներից ստացած հանձնարարականների՝ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը դեռևս դեկտեմբերին ստեղծել է աշխատանքային խումբ, որն աշխատել է ռուսական կողմի հետ, և այդ աշխատանքային խմբի շրջանակներում տեղի են ունեցել երեք պաշտոնական և բազմաթիվ ոչ պաշտոնական հանդիպումներ՝ նախքան սեպտեմբերի 3-ին արված Սերժ Սարգսյանի հայտնի հայտարարությունը՝ նախապատրաստելու համար ՀՀ անդամակցությունը Մաքսային միությանը:

Ըստ էության, բացահայտվել է խոշոր պետական գաղտնիք, որովհետև այս գործընթացն այնքան գաղտնի էր պահվում հանրությունից, նաև` իշխանամերձ շրջանակներից, որ անգամ սեպտեմբերի 2-ին Գալուստ Սահակյանը հայտարարում էր Ասոցացման համաձայնագիրը ստորագրելու Հայաստանի ցանկության մասին:

Փաստորեն, դեռևս դեկտեմբերին վարչապետի գլխավորությամբ ընթացել են ակտիվ նախապատրաստական աշխատանքներ, սակայն միաժամանակ վարչապետը արել է հայտարարություններ, որոնք ուղղակիորեն չէին բխում այդ պահին իր գործողությունների տրամաբանությունից: Կառավարության ղեկավարը նախաձեռնել է մի գործընթացի նախապատրաստական աշխատանքները, որի մասին միաժամանակ արտահայտվել է այսպես. «Համաշխարհային պրակտիկայում չկա այնպիսի փորձ, որի համաձայն` երկիրը, չունենալով ընդհանուր սահման Մաքսային միության հետ, անդամակցի դրան: Եթե ապրանքները պետք է երկրորդ երկրի միջոցով արտահանվեն, դա նշանակում է, որ մաքսազերծման բոլոր գործառույթներն անհրաժեշտ է իրականացնել: Այսինքն` մաքսային գոտու բոլոր առավելությունները դուրս են մղվում: Այդ տեսակետից` անիմաստ է դառնում Մաքսային միությանն անդամակցելը»:

Այս միտքը վարչապետն է, չէ՞, ասել: Սա էլ իր անունից մուծված գումարները չեն, որ ինքը տեղյակ չլինի, այլ` կոնկրետ ասված խոսքեր: Եթե այդ պրոցեսն արդեն 9 ամիս ընթանում էր, ինչո՞ւ էին մի ամբողջ հասարակության և մի ամբողջ միջազգային հանրության հիմարի տեղ դնում: Անգամ այն ժամանակ, երբ արվում էին ՄՄ անդամակցության նախապատրաստական աշխատանքների վերջին ակորդները, ՀՀ-ն իր փոխարտգործնախարարի բերանով հայտարարում էր, որ ՄՄ անդամակցության դեպքում Հայաստանը կորցնում է իր սուվերենությունը, ուստի` մտադրություն կա ստորագրելու Ասոցացման համաձայնագիրը:

Ստացվում է, որ չնայած առկա է եղել շատ նուրբ քաղաքական հակասություն` նախագահի և վարչապետի միջև, Տիգրան Սարգսյանը, իր կամքին հակառակ, առավոտյան նախապատրաստել է Հայաստանի անդամակցությունը ՄՄ-ին, իսկ կեսօրից հետո` տարբեր լրատվամիջոցներով հոխորտացել, որ դա հնարավոր չէ: Ըստ երևույթին, մինչև ժամը 13.00-ի մոտակայքը վարչապետի մոտ խոսել է ռուսամետ ջիղը, իսկ ընդմիջման ժամից հետո Տիգրան Սարգսյանին դուր են եկել եվրոպական հովերը: Կամ էլ գործ ունենք պետության կողմից կազմակերպված շոուի հետ, և իրականում բոլորն էլ այս խաղում իրենց դերերը նորմալ խաղացել են:

Գոնե որևէ մեկը գիտակցե՞լ է, որ այդ արկածախնդիր խաբեությամբ մի ամբողջ պետության վարկանիշն արևմտյան գործընկերների մոտ հավասարվել է զրոյի: Եթե սրան գումարում ենք այն, որ Արևմուտքը սկսել է տնտեսական սահմանափակումներ մտցնել Հայաստանի հետ հարաբերություններում, ինչպես նաև այն տեղեկությունները, որ սկսվում է Եվրոպայի հայ ներգաղթյալների մասսայական հետվերադարձի գործընթացը, ապա պարզ է դառնում, թե դիվանագիտական այդ մանր-մունր «ժուլիկություններն» ինչ խորը ճգնաժամի առաջ են կանգնեցնելու հայկական դիվանագիտությանն ու հայ ժողովրդին ընդհանրապես:

Վարուժան Բաբաջանյան