Ռոմանոս Պետրոսյանի դուխով գործընկերները. ի՞նչ պատճառներով են հրաժարական տվել նախարարները

Արտասահմանյան քաղաքական գործիչների օրինակը գալիս է ապացուցելու, որ դրսում պատշոնյաները շատ ավելի հեշտ են բաժանվում սեփական աթոռներից և պաշտոններից, քան մեր երկրում: Ընդ որում, հաճախ այդ պաշտոնյաների հրաժարականի պատճառը այնպիսին է, ինչի համար հայ պաշտոնյաներն անգամ ներողություն չէին խնդրի: Մենթալիտետի տարբերություն է, թե այլ քաղաքական մշակույթի՝ դժվար է ասել:

Դիցուք՝ Ուկրաինայի բնապահպանության նախարար Ռոման Աբրամովսկին հրաժարական էր ներկայացրել, այն բանից հետո, երբ երկրի ԱԱԾ-ն վերջինիս աշխատանքն անարդյունավետ է գնահատել:

Ֆրանսիայի բնապահպանության նախարար Նիկոլյա Յուլոն հրաժարականի դիմում է ներկայացրել, որովհետև այլևս չէր կարող խաբել իրեն, որ ունակ է լուծել էկոլոգիական խնդիրները: Սրանք հենց Յուլոյի խոսքերն են:

Ֆրանսիայի բնապահպանության մեկ այլ նախարար՝ Ֆրանսուա Դե Ռյուժին հրաժարական ներկայացրեց այն բանից հետո, երբ պարզ դարձավ, որ նա բյուջեից բավական մեծ գումարներ է վատնել՝ ընկերական շրջապատում ընթրելու նպատակով:

Բրազիլիայի բնապահպանության նախարարը ՝ Ռիկարդու Սալիսան հրաժարական է տվել՝ ապօրինի փայտանյութի արտահանման սկանդալից հետո լուրջ քննադատության արժանանալուց հետո;

Լատվիայի բնապահպանության նախարար Յուրիս Պուցեն հրաժարական է տվել այն պատճառով, որ մուտք է գործել այն կայանատեղի, որտեղ գտնվելու թույլտվություն չուներ:

Սլովակիայի բնապահպանության նախարար Լասլո Շոյմոշը հրաժարականի դիմում է ներկայացրել այն բանից հետո, երբ ազգականի հետ այցելել է ռեստորան և ոչ սթափ վիճակում վիճաբանություն սկսել աշխատակիցների հետ:

Իսկ այժմ գանք Հայաստան: ՀՀ շրջակա միջավայրի պաշտպանության նախարար Ռոմանոս Պետրոսյանը, ով մինչ այս զբաղեցրել է մարզպետի պաշտոնը, հայտնվել է անթիվ, անհամար սկանդալների և պատմությունների կիզակետում: Սկսած ԽԾԲ-ից, ավարտած՝ ընտրական տեղամասերում ակնհայտ կերպով ընտրական գործընթացին միջամտելով: Լինելով մարզպետ, ըստ մամուլի տեղեկությունների, Պետրոսյանը մարզի գյուղապետերին «չորով» հրահանգում է հրաժարվել պաշտոններից: Պետրոսյանը չի խուսափել նաև ակնհայտ կրիմինալ պատմությունների մեջ ներքաշվելուց, թեկուզ և ոչ անմիջականորեն: Բանն այն է, որ ամիսներ առաջ մարզպետի եղբայրը մի քանի անգամ հարվածել է իրավապաշտպան ընկերության տնօրենի դեմքին: Եթե նման դեպք արձանագրվեր նախկինում, ՀՀԿ-ական մարզպետներից որևէ մեկի եղբոր մասնակցությամբ, ապա կարելի է կռահել, թե ինչպիսի աղմուկ կբարձրացներ ընդդիմությունը: Այս ամենից հետո էլ Պետրոսյանը ոչ միայն շարունակում է պաշտոնավարել, այլ անգամ չի էլ դիտարկում պաշտոնից հրաժարվելու տարբերակը: