Մի՛ գայթակղվեք՝ լսելով զրպարտություններ հոգևորականների կամ եկեղեցու դեմ. Ռուբեն վարդապետ Զարգարյան

Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Եկեղեցական հայեցակարգային բաժնի տնօրեն Ռուբեն վարդապետ Զարգարյանի ֆեյսբուքյան գրառումը. «Սիրելի՛ հավատացյալ եղբայրներ և քույրեր,

Այս օրերին, երբ մեր Սուրբ Եկեղեցին և նրա սպասավորները շարունակ դառնում են զրպարտությունների, խեղաթյուրված մեկնաբանությունների և շահարկումների թիրախ, պարտավոր ենք հիշել Տիրոջ խոսքը․

«Երանի՜ ձեզ, երբ ձեզ հայհոյեն ու հալածեն և սուտ բաներ ասեն իմ պատճառով. ուրախացե՛ք և ցնծացե՛ք, որովհետև ձեր վարձքը մեծ է երկնքում» (Մատթ. 5։11-12)։
Եկեղեցին իր երկու հազարամյա պատմության ընթացքում բազմիցս է անցել փորձությունների միջով։ Մեր պատմությունը վկայում է, որ միշտ գտնվել են ուժեր, որոնք փորձել են թուլացնել ժողովրդի հավատը՝ հարվածելով եկեղեցուն և նրա սպասավորներին։ Սակայն, ինչպես ասում էր սուրբ Հովհան Ոսկեբերանը՝ «Աստծո ճշմարտությունը չի կարող մարել ոչ կեղծիքով, ոչ բռնությամբ․ քանզի այն լույս է, որ չի մարում»։

• Վարդանանց պատերազմից առաջ, երբ պարսից իշխանները փորձեցին կոտրել հայ ժողովրդի հավատը՝ պառակտելով հոգևորականներին և աշխարհականներին, Սուրբ Վարդան Մամիկոնյանը հորդորեց. «Թող չխաբվենք նրանց խոսքերով, որոնք գայթակղություն են բերում։ Մեր հույսը ոչ թե իշխանների, այլ Աստծու վրա է»։

• Ներսես Շնորհալին հայրապետը, հալածվելով իշխանական շրջանակներից իր արդար խոսքի համար, ասաց. «Արդ, երբ զրպարտեն կամ չարախոսեն քեզ, մի՛ խռովիր, այլ թող քո միտքը հաստատ մնա ճշմարտության վրա, քանզի ճշմարտությունը չի խորթանում նրանից, ով հալածվում է հանուն դրա»

• Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցը իր ժամանակի քաղաքական և եկեղեցական խռովությունների մեջ ևս չկորցրեց իր հավատքը, այլ դարձավ լուսավորության ռահվիրա, որ մինչ այսօր պահում է մեր ազգի միտքն ու հոգին։

Այսօր էլ, երբ տեսնում ենք աշխարհիկ և հոգևոր իշխանությունների կատաղի հակամարտությունը, չպետք է թույլ տանք, որ գայթակղությունը մտնի մեր սրտերը։ Քրիստոս մեզ հիշեցնում է․ «Անհնար է, որ գայթակղություններ չգան, բայց վա՛յ նրան, որի միջոցով գայթակղությունը կգա» (Ղուկ. 17։1)։

Սիրելինե՛ր, եկեղեցու ճշմարիտ զավակն իր հավատքը չի չափում ըստ իշխանական կամ հասարակական քամիների ուղղության։ Նա գիտի, որ Եկեղեցին մարմինն է Քրիստոսի, և նրա գլուխը ոչ ոք չի կարող փոխարինել։ Եթե անգամ մարդիկ սխալվում են, Եկեղեցին մնում է սուրբ իր էությամբ, քանզի սրբությունն Աստծուց է, ոչ թե մարդկանց արժանիքներից։

Հետևաբար՝

• Մի՛ գայթակղվեք՝ լսելով զրպարտություններ հոգևորականների կամ եկեղեցու դեմ։
• Մի՛ դատեք, այլ աղոթե՛ք, որ Աստված մաքրագործի բոլորին՝ թե՛ սպասավորներին, թե՛ հավատացյալներին։
• Մի՛ հեռացեք Եկեղեցուց, քանզի նա ձեր Մայրն է, ոչ թե քարացած կառույց, այլ կենդանի մարմին, որ ապրում է Սուրբ Հոգու շնորհով։
• Եվ հիշե՛ք՝ ով զրպարտում է Եկեղեցին, իրականում պայքարում է Աստծո դեմ, որովհետև գրված է․ «Սավուղ, Սավուղ, ինչո՞ւ ես հալածում Ինձ» (Գործք Առաքելոց 9։4)։

Թող այս փորձության օրերին մեր հավատը դառնա ավելի գիտակցված, մեր աղոթքը՝ ավելի հոգեթով, մեր համբերությունը՝ ավելի զորավոր։

Եկեղեցին, ինչպես նավակը՝ խռովված ծովում, կարող է քամիների և ալիքների ենթարկվել, բայց չի խորտակվում, որովհետև Քրիստոս ինքն է նրա մեջ՝ ասելով․
«Մի՛ վախեցեք, Ես եմ» (Մատթ. 14։27)։

Թող Տերը խաղաղություն պարգևի մեր ժողովրդին, զորացնի մեր հոգևորականներին, և թող Սուրբ Հոգին պահպանի մեր Եկեղեցին իր միասնության մեջ՝ ի փառս Սուրբ Երրորդության՝ Հոր, Որդու և Սուրբ Հոգու։ Ամեն»: