Վաչագան Նահապետյանը որդու ծննդյան օրը նռնակներով պայթեցրել է իրեն ու 10 թշնամու՝ փրկելով զինակից ընկերների կյանքը

Սեպտեմբերի 28-ին, առանց ընտանիքին տեղյակ պահելու, առանց նրանց հրաժեշտ տալու, Վաչագան Նահապետյանը մեկնեց ռազմաճակատ: Մեկնեց ու հերոսացավ: Կամավոր ընկերների հետ Հադրութում է եղել, Մարտունի 2-ում, ապա՝  40 հոգով դիրքավորվել են Վարանդայի Եղ­լա­վան­դի բլուրի վրա, փակել դեպի Կարմիր շուկա տանող ճանապարհը ու 15 օր շարունակ կասեցրել թշնամու առաջխաղացումը:

Վաչագանի մորեղբոր որդին՝ Արմեն Մխիթարյանը, որն այդ օրերին առաջնագծում բժիշկ էր, ԼՈՒՐԵՐ.com-ի հետ զրույցում պատմում է, որ հերոսի հետ վերջին անգամ խոսել են հոկտեմբերի 24-ին, իսկ հաջորդ օրը տղայի՝ Հարությունի ծննդյան օրն էր: Վաչագանը չհասցրեց շնորհավորել որդու ծննդյան օրը, մեծ ցավ թողեց ընտանիքին՝ զոհվելով հենց այդ օրը, սակայն փրկելով ընկերների կյանքը: 

«Հարութին ասաց՝ ծննդյանդ օրը չեմ կարող գալ, բայց մյուսին անպայման ներկա կլինեմ. տղային տված խոստումը չկատարեց Վաչագանը: Տղայի հետ խոսելուց հետո գիշերը՝ ժամը 2:00-ին է մարտը սկսվել: Իրենց վաշտի հրամանատարի՝ Արթուրի խոսքով, այդ օրը 6 հոգի, կարծես, կանխազգացել են, որ վտանգը մոտ է: Հրամայել են, որ 40 կամավորներից 6-ը, մոտավորապես, 100 մետր առաջ գնան, տարբեր խրամատներ փորեն, որպեսզի առաջինը «դիմավորեն» թշնամուն, եթե հարձակում լինի: Այդ 6-ից մեկը Վաչագանն է եղել: Վեցն էլ բլուրի վրա վեց խրամատ են փորել՝ միմյանցից 20 մետր հեռավորության վրա: ժամը 2:00-ի մոտակայքում զենքը թողել է հրամանատարի՝ Արթուրի խրամատում, հետ գնալիս նկատել, որ շրջափակման մեջ են: Հրամանատարին ասել է ու կրակել՝ ամբողջ ուշադրությունը շեղելով իր վրա, հետո իրեն են կրակել, երկու ոտքից վիրավորվել է»,- պատմում է Արմենը:

Այնուհետև Վաչագանին 8-10 հոգի շրջափակել են հենց իր խրամատում, այդ պահին նռնակներով պայթեցրել է իրեն և թշնամուն: Զինակից ընկերները նահանջելու հնարավորություն են ունեցել, սակայն չեն նահանջել, մինչև վերջ մնացել են Վաչագանի կողքին ու կռվել:

«Թշնամին մեծաքանակ զորքով է եղել, անհավասար մարտեր են ընթացել, բոլորն էլ մարտի են բռնվել, իսկ գերեվարված Վահեն, որը վերջերս է վերադարձել, մինչև վերջ Վաչագանի կողքին է մնացել: Վահեն ցանկացել է տանել Վաչագանին, բայց Վաչագանն այդ ընթացքում Վահեին գլորել է ձորը, մյուսներին ևս, որպեսզի կարողանան փրկվել»,-ընդգծում է Վաչագանի մորեղբոր տղան:

«Կասեք, որ չեմ հանձնվել, այլ հերոսի պես եմ ընկել»,- Վաչագանի վերջին խոսքերն են՝ զոհվելուց առաջ:

Նռնակների պայթյունից ցրիվ եղած Վաչագանի մարմինը գտել են մեկ ամիս անց՝ որոնողական աշխատանքների արդյունքում: Վաչագանին հուղարկավորել են հունվարին, որովհետև ԴՆԹ պատասխանները այդ ժամանակ են եկել: 

Վաչագանը ծնվել և մեծացել էր Արմավիր գյուղում: Զբաղվում էր գյուղատնտեսությամբ, բնության, կենդանական աշխարհի, հող ու ջրի, հայրենիքի սիրահար էր: 8-րդ դասարանից աշխատել էր, ընտանիքի հոգսն իր ուսերին վերցրել: Ունի երկու երեխա:

Վաչագանը հետմահու պարգևատևվել է «Մարտական խաչ» 1-ին աստիճանի շքանշանով:

Արփինե Հակոբյան

По теме Формула развития Армении с новой командой и с инновационными подходами. Артак Товмасян Артак Товмасян. Господа, пришло время пробуждения, объединитесь, действуйте ради государства!