Նոր Հայաստանի՝ հին ակտիվիստները. ովքեր և ինչու են մոռացել իրենց անցյալը

Վերլուծական 7 Հունիս, 2021 21:40

Այսօր քարոզարշավի մեկնարկի առաջին իսկ օրը միջադեպ է գրանցվել վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի հանրահավաք-հանդիպման ընթացքում, Փաշինյանի անվտանգության աշխատակիցները, ըստ ականատեսների, ծեծի են ենթարկել վերջինիս դավաճան անվանած քաղաքացուն:

Եթե այս դեպքը գրանցվեր այսպես կոչված` նախկինների օրոք, ապա բազմաթիվ իրավապաշտպաններ արդեն իսկ հանդես էին եկել քննադատական հայտարարություններով` ընդհուպ մինչև պահանջելով դադարեցնել քարոզարշավը և պատժել մեղավորներին: Այսօր այդ երբեմնի իրավապաշտպան ակտիվիստները լռում են, այն պարզ պատճառով, որ 2018-ից հետո նրանցից շատերը այլևս ակտիվիստ չեն, այլ իշխանության ներկայացուցիչ են, հետևաբար՝ քարոզարշավի ընթացքում օրը ցերեկով մարդ ծեծելը այլևս նոր նորմալ է, ինչպես կասեր՝ Արսեն Թորոսյանը:

Ո՞ւր են այդ իրավապաշտպան ակտիվիստները, ու՞ր են արդար ընտրությունների ջատագով ակտիվիստները, երբ վարչական ռեսուրսների և լծակների կիրառումը ավելի քան ակնհայտ է: Ո՞ւր են հոսանքի, գազի կամ այլ թանկացումների դեմ պայքարող ակտիվիստները, երբ այսօր առաջին սպառման ապրանքների գները երկնիշ աճ են արձանագրում: 2013թ.-ին քաղաքային իշխանությունները հայտարարել են գինը մինչև 150 դրամ բարձրացնելու մասին, որից հետո տեղի են ունեցել բողոքի զանգվածային ակցիաներ և որոշումը չեղարկվեց։ Այդ ժամանակվա ակտիվիստներից մեկը Հայկ Մարությանն էր:

2018-ից առաջ նույն կերպ ակտիվ էին բնապահպան ակտիվիստները: Սակայն, ուշագրավ է, որ, օրինակ, Ամուլսարի հանքի շահագործման դեմ նախկինում ակտիվորեն հանդես եկած Լենա Նազարյանը այդպես էլ հստակ դիրքորոշում չհայտնեց՝ Նոր Հայաստանում ինքը կո՞ղմ է, թե՞ դեմ հանքի բացմանը: «Իմ քայլի» մեկ այլ նախկին պատգամավոր՝ Արգիշտի Մեխակյանը, ով ի սկզբանե դեմ է եղել Լիդիանին հանքի շահագործման թույլտվություն տալուն, գտնում է, որ «այսօր հասել ենք այն գծին, որ չթույլատրելը կարող է շատ ծանր հետևանքներ ունենալ»:

Նախկին բնապահպան, ներկայումս կրթության փորձագետ դարձած Վահրամ Սողոմոնյանը, ով այսօր ջերմ հարաբերությունների մեջ է գործող իշխանությունների հետ, ժամանակին դեմ էր թե՛ Ամուլսարի, թե՛ Թեղուտի գործարկմանը, այսօր նա լռում է: Սորոսական Դանիել Իոաննիսյանը ժամանակին դեմ էր հանքերի շահագործմանը և ակտիվորեն այդ տեսակետն էր առաջ մղում, այսօր նա նույնպես լռում է: Լռում են բազմաթիվ բնապահպաններ, ովքեր, թերևս, հեղափոխությունից հետո հաջողացրին կպցնել իրենց բաժին դրամաշնորհը և Հայաստանի բնության ապագայի մասին հարցերը նրանց համար մղվեցին երկրորդ պլան:

Մի քանի տարի առաջ ակտիվ պայքար էր մղվում ԲՈՒՀ-ում տարկետման իրավունքի պահպանման համար: Այդ պայքարի ակտիվ մասնակիցներից «Ռեստարտ» նախաձեռնության անդամ Դավիթ Պետրոսյանը և իր թիմը այսօր առանց հետաքրքրության գեթ մեկ նշույլի են հետևում կրթական բարեփոխումներին և չեն աջակցում այն երիտասարդներին, ովքեր ամիսներ առաջ դուրս էին եկել փողոց իրենց բողոքը արտահայտելու կառավարության գործողություններից:

Ահա այսպիսինն են նախկին ակտիվիստ, այսօր արդեն պաշտոն ստացած անձինք, որոնք, կարծես թե, մոռացել են, թե իրենց պայքարը, թե այն՝ ինչի համար պայքարում էին: Ինչպես ասում են՝ իշխանությունը քաղցր բան է....