«Արցախի անվտանգության երաշխավորը պետք է կրկին ՀՀ բանակը լինի». ռազմական փորձագետ
Հասարակություն«Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը ՀՀ զորքերի դուրսբերումը տրամաբանական է համարում՝ նկատի ունենալով նոյեմբերի 9-ի հայտարարության դրույթները: Բայց պետք է նկատել, որ այդ հայտարարության դրույթների կատարման պարտավորությունը կարծես թե միակողմանի է իրականացնում՝ միայն Հայաստանի Հանրապետության կողմից, իսկ Ադրբեջանի Հանրապետությունը ոչինչ չի անում այդ ուղղությամբ: Այնինչ, ՀՀ-ն կարող էր այս առիթը օգտագործել կրկին ու կրկին ազդելու Ադրբեջանի վրա և գերիների թեման ավելի ակտիվ շրջանառելու»,-ՀՀ զորքերի դուրսբերման մասին Արմեն Գրիգորյանի հայտարարության վերաբերյալ ԼՈՒՐԵՐ.com-ին իր կարծիքը հայտնեց ռազմական փորձագետ Կարեն Հովհաննիսյանը:
Խոսելով Արցախի անվտանգության ապահովման մասին՝ Ռուսաստանի խաղաղապահ առաքելության կողմից, նա նշեց, որ այսօր Արցախի անվտանգությունը ավելի լավ է պաշտպանված, քան Հայաստանինը, բայց դա կարող է ժամանակավոր լինել՝ կախված ՌԴ շահերից:
«Արցախի Հանրապետության անվտանգությունը այսօր, ցավոք, իրականացնում է մեկ այլ երկիր՝ Ռուսաստանի Դաշնությունը: Կարող եմ վստահորեն ասել, որ այս պահին Արցախի Հանրապետության սահմանները շատ ավելի անվտանգ են, քան ՀՀ որոշակի սահմաններ: Դրա պատճառը պարզ է. երբ Ադրբեջանը տեսնում է ռուսական դրոշներ, փորձում է խուսափել ռուսական ազդեցության տակ գտնվող գոտիներից, բայց երբ հանդիպում է հայկական դրոշների, գիտի կամ ենթադրում է, որ միևնույնն է, չի ստանալու համարժեք պատասխան ու իրականացնում է որոշակի գործողություններ: Դրա վառ ապացույցն այն է, որ Գեղարքունիքի, Վայոց Ձորի, «Արարատի և Սյունիքի մարզերի սահմաններիի նկատմամբ պարբերաբար իրականցվող ոտնձգությունները մնացին անպատիժ»:
Ըստ նրա՝ պետությունն ինքը պետք է ապահովի իր անվանգությունը, տվյալ դեպքում՝ ՀՀ-ն ԼՂ-ինը, որևէ երկրի ներկայությունը անվտանգային երաշխավորի դերում ժամանակավոր բնույթ է կրում և բխում է տվյալ երկրի ազգային և պետական շահերից:
«Այսօր, միգուցե, Ռուսաստանի ազգային շահերից բխում է Արցախում գտնվելը, բայց, վաղը, կարող է Թուրքիայի հետ որոշակի հարաբերություններ կառուցի և զորքերը դուրս բերի Արցախից և որպես իրեն փոխարինող տարբերակ՝ դիտարկի ադրբեջանական զորքերն այնտեղ տեղակայելը: Մենք դա պետք է թույլ չտանք, իսկ այդ ուղղությամբ պետք է ակտիվ աշխատենք և հասնենք այն բանին, որ Արցախի անվտանգության երաշխավորը կրկին ՀՀ բանակը լինի»:
Անդրադառնալով Ալիևի ռազմատենչ հայտարարություններին և հաղթողի կեցվածք ընդունելուն՝ նշեց, որ ադրբեջանաական կողմը հաղթող կողմ չէ:
«Թյուր կարծիք կա, թե ադրբեջանական կողմը հաղթող կողմ է, դրա հետ ես համաձայն չեմ. Ադրբեջանը կլիներ հաղթող այն ժամանակ, երբ ունենար ամբողջական վերահսկողություն Ստեփանակերտի և անբողջ Արցախի նկատմամբ, բայց, ինչպես գիտեք, պատերազմը կանգնեցվեց Ստեփանակերտի մատույցներում, այսինքն՝ նաև Ադրբեջանի նախագահին պարտադրվեց փաստաթուղթ ստորագրել:
Ինչ վերաբերում է ռազմատենչ հայտարարություններին, ապա, թեև ադրբեջանական բանակը մեծ կորուստներ է կրել պատերազմից հետո, բայց ի տարբերություն հայկական բանակի՝ փորձում է շատ արագ վերականգնվել: Բայց եթե այսօր պատերազմ սկսվի՝ ես վստահ չեմ, որ Ադրբեջանը հաջողության կհասնի: Պետք է նկատել, որ Ադրբեջանին օգնեց Թուրքիան, որին Ադրբեջանն իր պարտքերը չի վերադարձրել, ու շատ հավանական է, որ Թուրքիան հրաժարվի կրկին օգնել նրան»,-նշեց Կարեն Հովհաննսիյանը:
Ըստ նրա՝ հնարավոր է տեղի ունենան աշխարհաքաղաքական այնպիսի փոփոխություններ, որ ոչ միայն ռազմական ուժը ազդեցություն ունենա, այլ նաև՝ քաղաքական տվյալ պահի կուրսը:
Սուսաննա Թամազյան