Վաշինգտոնի իրական վերաբերմունքը Նիկոլ Փաշինյանի «ժողովրդավարական բարեփոխումներին»

Վերլուծական 1 Մարտ, 2024 20:19

«Freedom House» իրավապաշտպան կազմակերպությունը հրապարակել է «Ազատությունն աշխարհում 2024 թվականին» զեկույցը («Freedom In The World 2024»): Ինչպես և անցյալ տարվա զեկույցում, Հայաստանը մնացել է «մասամբ ազատ» պետությունների ցանկում: Հայաստանը «Քաղաքական ազատությունների» անվանակարգում ստացել է 40 առավելագույն միավորներից 23-ը, «Քաղաքացիական ազատությունների» անվանակարգում՝ 60 հնարավորից 31-ը, և ունի ընդհանուր 54 միավոր:

Զեկույցում առկա է ևս մեկ ուշագրավ կետ․ այն է, որ իրավապաշտպան կազմակերպությունը փաստացի զգուշացնում է տարածաշրջանում սպասվող նոր ռազմական էսկալացիայի վտանգի մասին: Մասնավորապես, ըստ զեկույցի հեղինակիների, Լեռնային Ղարաբաղի բռնազավթումը մեծացրել է նախագահ Իլհամ Ալիևի ներքին ժողովրդականությունը, ով ղեկավարում է Ադրբեջանը 2003 թվականին իր հորից այդ պաշտոնը ժառանգելուց հետո, և մտավախություն է առաջացրել, որ Ադրբեջանի ղեկավարությունը կարող է լայնամասշտաբ ներխուժում իրականացնել Հայաստանի Հանրապետություն, որի սահմաններն արդեն խախտվել են: Սա անչափ կարևոր դիտարկում է, քանի որ հենց Արևմուտքն է փաստում, որ իր հովանու ներքո ընթացող խաղաղության բանակցությունները, մեղմ ասած, անպտուղ են, իսկ մոտ ապագայում կարող են հանգեցնել նոր լայնածավալ պատերազմի:

Գաղտնիք չէ, որ «Freedom House» իրավապաշտպան կազմակերպությունն ամբողջությամբ գտնվում է ԱՄՆ վերահսկողության տակ, հետևաբար այս զեկույցը պետք է դիտարկել մեսիջ Նիկոլ Փաշինյանին և նրա թիմին առ այն, որ վերջիններս թերացել են ժողովրդավարական բարեփոխումների իրականացման հարցում: Ըստ էության, նախորդ տարվանից Հայաստանում քաղաքական ազատությունների մասով դրական տենդենցներ չեն նկատվել: Սա նաև անչափ կարևոր հանգամանք է, որը պետք է հաշվի առնեն եվրոինտեգրման ջատագովները: Բանն այն է, որ ԵՄ անդամության համար անհրաժեշտ է բավարարել հստակ չափանիշների, որոնցից մեկն էլ վերը նշված ինդեքսով ազատ երկիր լինելն է, ինչին մենք, ըստ էության, դեռևս չենք համապատասխանում: Հետևաբար չունենք նաև մոտ ապագայում եվրոպական ընտանիքի մաս կազմելու համար շանսեր: ԱՄՆ–ի այս մեսիջը փաստացի ապացուցում է այն թեզը, որ Վաշինգտոնը Հայաստանին բնավ էլ չի դիտարկում իբրև ժողովրդավարության բաստիոն, ինչպես հաճախ սիրում է կրկնել Նիկոլ Փաշինյանը՝ խոսելով իր բարեփոխումների արդյունավետության մասին։ Վաշինգտոնին Հայաստանը պետք է այնքանով, որքանով որ ԱՄՆ վարչախումբը փորձում է Փաշինյանի և նրա թիմակիցների ձեռքերով դուրս մղել ՌԴ-ին տարածաշրջանից: Դրանից հետո Արևմուտքը Հայաստանին կարող է հանգիստ հայտարարել, որ առավել սերտ համագործակցության, ԵՄ անդամակցության, կամ քիչ թե շատ լուրջ ներդրումների համար վերջինս չի համապատասխանում անչափ կարևոր չափանիշների և այս ուղղությամբ Հայաստանը, ավելի ճիշտ այն, ինչ Հայաստանից կմնա այդ պահին, դեռ պետք է շատ աշխատանք կատարի...