Փաշինյանի և Արևմուտքի համատեղ գրոհն՝ ավանդական արժեքների դեմ

Գաղտնիք չէ, որ Նիկոլ Փաշինյանի «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցությունը ցանկանում է հասնել Հայաստանի կողմից Ստամբուլյան կոնվենցիայի վավերացմանը՝ այդ գործընթացում ունենալով ԼԳԲՏ անձանց իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվող հասարակական կազմակերպությունների (ՀԿ) և՛ ֆինանսական, և՛ «մասնագիտական» աջակցությունը։ Վերջին 5 տարիների ընթացքում այս իշխանությունները մշտապես իրենց ուշադրության կենտրոնում են պահել ԼԳԲՏ համայնքի խնդիրները և ջանք ու եռանդ չեն խնայել հարվածելու ավանդական ընտանիքի մոդելին:

2019-ին ՔՊ խմբակցությունը ԱԺ էր հրավիրել տրանսգենդեր Լիլիթ Մարտիրոսյանին և դա դեռ առաջին ծիծեռնակներն էին։

Այնուհետև Նիկոլ Փաշինյանը կրկին ԱԺ ամբիոնից հայտարարեց, որ սպորտսմեն Մել Դալուզյանը, ով, հիշեցնենք, փոխել էր իր սեռը, իր անձնական պաշտպանության տակ է։

Դրանից հետո ակտիվացան արևմտյան գրանտերով սնվող և ԼԳԲՏ համայնքի իրավունքները պաշտպանող ՀԿ-ները:  «Բաց հասարակության հիմնադրամներ-Հայաստան» կազմակերպությունը՝ Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտեի հետ համատեղ, 2019-ին Աղվերանում սեմինար էր անցկացրել՝ «Մարդու իրավունքների կրթություն․ կամավորների կարողությունների զարգացում» թեմայով։ Սեմինարի օրակարգում, ի թիվս «բուժաշխատողների աշխատանքային իրավունքների» եւ «կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող երեխաների իրավունքների», քննարկվել է նաեւ «ԼԳԲՏ անձանց նկատմամբ սեռական կողմնորոշման եւ գենդերային ինքնություն հիմքով (ՍԿԳԻ) ընտանիքում բռնության ուսումնասիրություն» թեման։ Նշենք նաև, որ «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության հոգաբարձուների խորհրդի կազմում է «Կանանց ռեսուրսային կենտրոն» ՀԿ հիմնադիր Լարա Ահարոնյանը: Այս կազմակերպությունը տարիներ շարունակ ֆինանսավորվում է Սորոսի հիմնադրամից և հայտնի է ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտանության թեմաներով:  «Կանանց աջակցման կենտրոն» ՀԿ-ն, որը զբաղվում է կանանց և ԼԳԲՏ իրավունքների պաշտպանությամբ, Սորոսի հիմնադրամից  2002-ից ի վեր ստացել է 2 մլն․ դոլարից ավելի գումար։

Այնուհետև օրակարգ եկան Ստամբուլյան և Լանզարետոյի կոնվենցիաները: Հիշեցնենք, որ Ստամբուլյան կոնվենցիան ընտենական բռնություն է համարում նաև նույնասեռական զույգի միջև տեղի ունեցած բռնությունը։ Սա նշանակում է, որ Ստամբուլյան կոնվենցիան ԼԳԲՏ անձանց անբնական զուգընկերությունը հավասարեցնում է ընտանեկան կարգավիճակին։ Բացի այդ, Ստամբուլյան կոնվենցիան կենսաբանական սեռից տարբերվող գենդերային ինքնությանն իրավական անկյուն է տրամադրում։ Սա նշանակում է, որ հասարակությունը պետք է հաշվի առնի անձի սոցիալական սեռը (գենդերային ինքնությամբ որոշված սեռը), ոչ թե՝ կենսաբանական, դրանից բխող բոլոր հետևանքներով։ Այս կոնվենցիաներից իշխող ՔՊ-ին հաջողվեց անցկացնել միայն Լանզարոտեի կոնվենցիան, որն արգելում էր ամեն տեսակ խտրականությունը, այդ թվում՝ սեռական:

Այնուհետև ՔՊ-ականների պայքարը ստացավ էլ ավելի ինստիտուցիոնալ բնույթ: Այս տարի Ազգային ժողովն  ընդունեց «Քաղաքացիական պայմանագիր» խմբակցության պատգամավորների հեղինակած՝ ընտանեկան բռնության կանխարգելման վերաբերյալ օրենքի նախագիծը։ Թեև նախագծով փորձ է արվում կանխել ընտանեկան բռնությունը, բայց ընտանիքի սահմանումն ընդլայնված է եւ ավելացել է զուգընկեր եւ զուգընկերուհի հասկացությունները: Այսինքն՝ միասեռականության ծպտյալ քարոզ է արվում: Նախագծերի փաթեթի խնդիրները նկատել է նաեւ Ազգային ժողովի աշխատակազմի փորձագիտական եւ վերլուծական վարչությունը՝ եզրակացնելով, որ «Իրավական որոշակիության տեսանկյունից խնդրահարույց է լինելու Նախագծի 6-րդ հոդվածով նախատեսվող Օրենքի 4-րդ հոդվածի 1-ին մասում լրացվող 10-րդ կետով նախատեսվող «զուգընկեր» հասկացությունը»: 

Այժմ էլ գործը հասել է Սահմանադրությանը: Կան հիմնավոր կարծիքներ, որ այս իշխանությունները պատրաստվում են նոր Սահմանադրության մեջ ամրագրել գենդերային բազմազանության հասկացության սահմանումը:

Այն, որ Արևմուտքը շահագրգռված է վերը նշված գործընթացով, եվրոպաշտոնյաները չեն էլ թաքցնում: Դիցուք՝  նախորդ տարվա նոյեմբերին կայացած ժողովրդավարության ֆորումի ընթացքում ՀՀ-ում ԵՄ դեսպան Անդրեա Վիկտորինը հայտարարել էր, որ ցանկանում է, որպեսզի Հայաստանը վավերացնի Ստամբուլյան կոնվենցիան:  Իր հերթին Ստամբուլյան կոնվենցիայի լոբբինգով էր զբաղված նաև Եվրոպայի խորհուրդը, որն այս թեմայի վերաբերյալ հայերեն լեզվով ուղեցույց էր հրապարակել խորհրդարանականների համար: Փաստացի Նիկոլ Փաշինյանը և թիմակիցները շուրջ 5 տարի իրագործում են Արևմուտքի այս ծրագիրը, որը միտված է այսպես կոչված՝ արևմտյան արժեքների սերմանմանը և լրջագույն հարված է հայ ավանդական ընտանիքի մոդելին և մեր ազգային արժեհամակարգին: