Ինչպես 5 տարի պարտվել Իգոր Սարգսյանին և չկարողանալ տղամարդավարի ընդունել դա. Yerkir.am

Yerkir.am-ը գրում է.

Նիկոլ Փաշինյանի սեպտեմբերի 13-ի որոշմամբ՝ ՀՅԴ Հայաստանի Գերագույն մարմնի անդամ Իգոր Սարգսյանն ազատվել է բնապահպանության և ընդերքի տեսչական մարմնի ղեկավարի տեղակալի պաշտոնից: «Ղեկավարվելով «Հանրային ծառայության մասին» օրենքի 9-րդ հոդվածի 4-րդ մասով և «Տեսչական մարմինների մասին» օրենքի 8-րդ հոդվածի 4-րդ մասով՝ Իգոր Սարգսյանին ազատել բնապահպանության և ընդերքի տեսչական մարմնի ղեկավարի տեղակալի պաշտոնից»,- ասված է որոշման մեջ։

Նախապատմությունը

Իգոր Սարգսյանին առանց հիմքերի ազատել են ՀՀ բնապահպանության և ընդերքի տեսչական մարմնի ղեկավարի տեղակալի պաշտոնից 2019 թ. հոկտեմբերի 23-ին: Իգոր Սարգսյանը դիմել է դատարան՝ վիճարկելով Փաշինյանի ապօրինի որոշումը: Թե՛ Առաջին ատյանի դատարանում, թե՛ Վերաքննիչում, թե՛ Վճռաբեկում կայացրած որոշումները եղել են Իգոր Սարգսյանի օգտին, այն է՝ Փաշինյանն ապօրինի է ազատել վերջինիս աշխատանքից և պարտավոր է վերականգնել նույն պաշտոնին:

Վճռաբեկ դատարանի որոշման արդյունքում՝ 2023 թ. մայիսի 3-ին Փաշինյանը պարտավոր էր Իգոր Սարգսյանին վերականգնել աշխատանքի, սակայն նա չի կատարում դատարանի որոշումը, և գործը գնում է ՀՀ ԱՆ հարկադիր կատարումն ապահովող ծառայություն: Վերջինս օրենքով սահմանված կարգով իրեն վերապահված պարտականությունը կատարելու փոխարեն՝ պարզաբանումներ է խնդրել Վարչական դատարանից, թե ու՞մ ազատի, որ նրա փոխարեն նշանակի Իգոր Սարգսյանին: Հարկադիր կատարումն ապահովող ծառայությունը նաև դիմել է կառավարությանը՝ գրավոր տեղեկանալու համար, թե ՀՀ բնապահպանության և ընդերքի տեսչական մարմնի ղեկավարի տեղակալի քանի՞ հաստիք գոյություն ունի: Կառավարությունը իր սխալ պատասխանով շփոթմունք է առաջացրել՝ պատասխանելով, թե, իբր, տեղակալի 2 հաստիք կա, երկուսն էլ ծանրաբեռնված են: Իրականում եղել է տեղակալի 3 հաստիք:

Գործընթացի հաջորդ սերիան

Իգոր Սարգսյանին աշխատանքի վերականգնման հայցով հաջորդիվ դատարան է դիմում ՀՀ ԱՆ հարկադիր կատարումն ապահովող ծառայությունը, որը ևս հաղթում է բոլոր ինստանցիաներում. թե՛ Առաջին ատյանի, թե՛ Վերաքննիչ, թե՛ Վճռաբեկ դատարանները որոշում են կայացնում, որ Իգոր Սարգսյանն ապօրինի է ազատվել աշխատանքից, լիովին օրինական է նախորդիվ կայացրած դատական վճիռը, և որ պաշտոնյան պետք է վերականգնվի իր աշխատանքին: Այս գործընթացը տևել է 1 տարի 4 ամիս:

Քանի որ նման այլ գործերով Առաջին ատյանի և Վերաքննիչ դատարաններում կային կայացրած որոշումներ և գործերը հասել էին Վճռաբեկ դատարան, վերջինս 2024 թ. հունվարին դիմել էր Սահմանադրական դատարան՝ պարզաբանում ստանալու այն մասին, թե արդյո՞ք հայեցողական պաշտոնի նշանակողը (այն է՝ ՀՀ վարչապետը) կարող է իր հայեցողությամբ նաև ազատել պաշտոնից: ՍԴ-ն պատասխանել է, որ, այո, իրավունք ունի: Կառավարությունն ըստ այդմ հայց է ներկայացրել Վճռաբեկ դատարան, որ վերջինս կատարի ՍԴ-ի եզրակացությունը: Վճռաբեկը մերժել է կառավարության հայցը, քանի որ, ինչպես նշեցինք, դատարանի վճիռն ուժի մեջ էր մտել 2023 թ. մայիսի 3-ին:

Փաշինյանի տմարդի և ողորմելի քայլը

Քանի որ կառավարությանն այլ ելք չէր մնում, քան կատարել դատարանի որոշումը։ Փաշինյանը սեպտեմբերի 2024 թ․ 6-ի որոշմամբ ավելացրել է ՀՀ բնապահպանության և ընդերքի տեսչական մարմնի ղեկավարի 4-րդ տեղակալի հաստիքը, սակայն չէր ավելացրել վերջինիս օգնականի հաստիքը, ինչը հենց ապացուցում է, որ վերջինս պատրաստվում էր ազատել այդ հաստիքում նշանակվող անձին, ինչը և տեղի ունեցավ։ Փաշինյանը 2024 թ. սեպտեմբերի 11-ին կայացրել է վերանշանակման որոշումը, Իգոր Սարգսյանն այդ մասին ծանուցվել է սեպտեմբերի 12-ին, իսկ ահա սեպտեմբերի 13-ին նույն Փաշինյանը Իգոր Սարգսյանին վերստին ազատել է աշխատանքից՝ հնարավորություն չտալով վերջինիս անգամ ներկայանալու աշխատանքի:

Հանրապետության ղեկավարի աթոռն զբաղեցնողն այսպե՛ս է «հարգում» մարդու իրավունքները և ժողովրդավարությունը:  

Այս թեմայով «Որպես արցախցի՝ չեմ պատրաստվում պարտվել, որովհետեւ տղերքը չեն պարտվել». Արեգա Հովսեփյան (տեսանյութ) «Որպես արցախցի՝ չեմ պատրաստվում պարտվել, որովհետեւ տղերքը չեն պարտվել». Արեգա Հովսեփյան (տեսանյութ) «Որպես արցախցի՝ չեմ պատրաստվում պարտվել, որովհետեւ տղերքը չեն պարտվել». Արեգա Հովսեփյան (տեսանյութ) Դիտավորությո՞ւն չէր երկու տարի առաջ այս օրը Հայրենիքի Հայրերի ու Հայրենիքի Մայրերի նկատմամբ ցուցադրական բռնությունը. Ղազարյան Դիտավորությո՞ւն չէր երկու տարի առաջ այս օրը Հայրենիքի Հայրերի ու Հայրենիքի Մայրերի նկատմամբ ցուցադրական բռնությունը. Ղազարյան