«Վիրավոր զինվորներս ինձ են սպասում, պիտի գնամ»․ արցախցի Խաչատրյանների ընտանիքը հայրենիքին տվեց իր ամենաթանկերին՝ 2 որդիներին
ՀասարակությունՀոկտեմբերի 27-ին մինչև վերջին շունչը կռված և տղաների հարյուրավոր կյանքեր փրկած ավագ սերժանտ Արտակ Խաչատրյանը զոհվեց՝ հանուն հայրենիքի պաշտպանության։ Ցավոք, Արտակի կորուստը ընտանիքի համար միակը չէր, ընտանիքը կորցրել է նաև Արտակի փոքր եղբորը Արմենին՝ ուղիղ 20 օրվա տարբերությամբ։ Երկու եղբայր մեկնեցին հայրենիքը պաշտպանելու, ավա՜ղ` անվերադարձ։
Արտակը դեռ դպրոցական տարիներից անչափ հետաքրքրված էր անատոմիա, կենսաբանություն և քիմիա առարկաներով։ Ավարտելով դպրոցի 11-րդ դասարանը՝ նա ընդունվում է Ստեփանակերտի Քամալյանի անվան բժշկական քոլեջի ռազմաբուժական ֆակուլտետը․ «Արտակը ունեցել է բազմաթիվ հաջողություններ ուսման բնագավառում, թե՛ դասախոսական կոլեկտիվը և թե՛ տնօրինությունը հիացած էին նրա ընդունակություններով։ Ավարտելով քոլեջը՝ նա անցել է ժամկետային ծառայության ՀՀ զինված ուժերում»,- այս մասին ԼՈՒՐԵՐ․com-ի հետ զրույցում ասաց Արտակի նշանածը՝ Ռուզաննա Մելքումյանը։
Հերոսը ծառայել է Հադրութում և, ավարտելով այն, առանց դադարի շարունակել է ծառայել ԶՈՒ-ում, արդեն որպես պայմանագրային զինծառայող։ Արտակը որպես բուժակ եղել է Մարտակերտի դիրքերում։ Նա մասնակցել է նաև Ապրիլյան պատերազմին՝ փրկելով բազմաթիվ զինվորների կյանքեր։
Սեպտեմբերի 27 -ին, երբ Ադրբեջանը լայնամասշտաբ ռազմական գործողություններ սկսեց Արցախում, Արտակը գտնվում էր Երևանում՝ զորամասից նրան ուղարկել էին վերապատրաստման դասընթացների, սակայն, դա նրան չխանգարեց հայրենիքի առաջ իր պարտքը կատարելու․ «Պատերազմի մասին լուրը նրան անտարբեր չթողեց, և հենց այդ օրը նա մեկնեց Արցախ։ Եկավ Արցախ և անմիջապես բարձրացավ դիրքեր։ Արտակը մասնակցել է Մարտակերտի ծանր մարտերին»,- պատմում է Ռուզաննան։
Պատերազմի օրերին Արտակը զանգահարում էր իր սիրելիին, ոգեշնչում նրան, հանգստացնում և նորից գնում զինվորների կյանքեր փրկելու․ « Միշտ ինձ ոգեշնչում էր, ասում էր՝ սաղ լավ ա, դու քեզ լավ նայի, շուտով կգամ։ Արտակի հետ վերջին անգամ ուղիղ 2 ամիս առաջ եմ խոսել, ասաց՝ մամայի կողքին կլինես՝ ավելացնելով՝ պիտի գնա հետո կզանգի ու չզանգեց էլ․․․»,- ասաց Ռուզաննան, որը ամեն րոպե զանգի էր սպասում Արտակից, և այդ զանգին է սպասում մինչև հիմա։
Արտակին դիրքերից երկու օրորվ կարողանում է միայն իջեցնել եղբոր մասին գույժը․ «Երկար որոնումներից հետո գտնվեց նրա հարազատ եղբայրը՝ լեյտենանտ Արմեն Խաչատրյանը, ցավոք՝ անմահացած։ Ծանր վիշտը հոգում, չնայած մոր և հարազատների խնդրանքին, որ մնա գոնե մինչև եղբոր յոթը, Արտակը պատասխանեց՝ ես էն տղեն չեմ, որ չգնամ, դուք ինձ ճանաչում եք, չեմ կարա վիրավոր զինվորներին թողնեմ, նրանք ինձ են սպասում, պիտի գնամ և վերջ։ Ու այդպես հայրենիքի ու զինվորի հանդեպ մեծ պարտքի զգացումով նա վերադառնում է դիրքեր»,- մեծ ցավով նշում է հերոսի նշանածը։
Արտակը դիրքեր բարձրանալուն պես անմիջապես տեղափոխվում է ամենածանր ու ամենաթեժ մարտական կետեր, սկզբում եղել է Մարտունի 2-ում, այնուհետև ներգրավվել է Մարտունու Շեխեր գյուղի պաշտպանությանը․ «Հոկտեմբերի 27 - ի գիշերը Արտակը վիրավորվեց իր վիրավոր զինակից ընկերոջը հոսպիտալ տեղափոխելու ճանապարհին, մեքենան, որում գտնվում էր Արտակը, պայթեցրին, և Արտակն անմահացավ։ Մեկ ամիս ծանր որոնումներից հետո գտանք նրան»,- խորը կսկիծով ասաց Ռուզաննան։
Այժմ Արտակը հանգչում է Ասկերանի շրջանի Նորագյուղ համայնքում՝ իր եղբայր Արմենի կողքին։
Արտակը ևս ուներ երազանքներ և նպատակներ, որոնց եկավ կիսատ թողնելու պատերազմը։ Նա նշանված էր և պատրաստվում էր ընտանիք կազմել․ «Արտակս երազում էր ամուր ընտանիք կազմել, միասին մեր ապագա տան գծագրերն էինք գծում, արդեն սկսել էր տան վերանորոգումը, պատրաստվում էինք գալիք տարում ամուսնանալ։ Մեր տան հետ կապված ամեն մի գնում միասին էինք անում միշտ»,-եզրափակեց Արտակի սիրելին։
Զվարթ Պետրոսյան