Հայոց 30-ամյա անկախությունը, որ այլևս կիսատ, վիրավոր է, կարելի էր նշել գիտակցված լռությամբ

Արցախի ՊԲ նախկին խոսնակ Սենոր Հասրաթյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է.

«Ես նպատակ չունեմ մեղադրել արվեստի այն գործիչներին, ովքեր համաձայնել են մասնակիցը դառնալ Անկախության օրվան նվիրված «գունագեղ» տոնակատարությանը: Բայց ուզում եմ խղճալ... Խղճալ այն բանի համար, որ այդ մարդիկ իրենց աստվածատուր շնորհը ծառայեցնում են ոչ թե Հայրենիքին, այլ այդ Հայրենիքը ծնկի բերած և երբեմնի կայացած անկախությունը հարցականի տակ դրած դավաճան իշխանության քմահաճույքին...

Իհարկե, կլինեն հակադարձումներ և արդարացումներ, կասեն, որ իրենք կատարում են ոչ թե իշխանությունների պատվերը (շատ հավանական է նաև ինչ-որ կլորիկ գումարի դիմաց), այլ հոգով ու սրտով ցանկանում են մեծարել Հայոց անկախությունն ու հանուն Հայրենիքի իրենց կյանքը զոհաբերած հայորդիների հիշատակը...

Եթե ոչ այսօր, ապա վաղը կամ տարիներ հետո, երբ ամեն ինչ կդառնա պատմություն, կարծում եմ այդ մարդիկ կհասկանան, որ Հայոց 30-ամյա անկախությունը, որ այլևս կիսատ ու վիրավոր է, կարելի էր նշել ոչ թե (անգամ սիմֆոնիկ) երաժշտությամբ, այլ գիտակցված լռությամբ, քանզի լինում են պահեր, երբ նման լռությունն ավելի խոսուն և իմաստալից է, քան ցանկացած «գունագեղ» տոնակատարություն...»:

Այս թեմայով Դժբախտաբար, իմ տեսած բանակից մնացել է Եռաբլուրը․ Սենոր Հասրաթյան «Ի հեճուկս թշնամու»՝ խրախճանքը շարունակվում է․ Սենոր Հասրաթյան Երբ Արցախն այսօր մահամերձ է և դեռ կարելի է փրկել, հայը լուռ է․ Սենոր Հասրաթյան Երբևիցե չէի պատկերացնում՝ մեր ժողովուրդը այսքան համերաշխ կընդունի Արցախի կորուստը․ Սենոր Հասրաթյան Պատկերացրեք 200 տարի անց գալիք սերունդը, քրքրելով պատմական արխիվները, դառնում է այս նկարի ականատեսը․ Սենոր Հասրաթյան Չորս տարի առաջ Փաշինյանի թիրախը Արցախն էր, իսկ չորս տարի անց՝ արդեն պետությունը․ Սենոր Հասրաթյան Սա արդեն վերջի սկիզբն է, այլևս անտանելի է․ Սենոր Հասրաթյան Ո՞վ կպատկերացներ, հայ ժողովրդի ճակատագիրը կտնօրիներ մեկը, ով այլևս չէր վախենա իրեն դավաճան անվանելուց. Հասրաթյան ՀՀ ուժերի կողմից ձեռնակված պատասխան գործողությունները թշնամուն զգացնել տվին, որ արցախցին քնած չէ․ Սենոր Հասրաթյան Այսօր մեր Հայրենիքը նույն այն վիճակում է, ինչ վիճակում տեսել եմ 1992-ի հունվարին․ Սենոր Հասրաթյան