Սոսին հեթանոսական Հայաստանի խորհրդանիշն էր` Մասիսին հավասարազոր
Գիտություն և Մշակույթ
Հնում յուրաքանչյուր երկիր ունեցել է իր սրբազան ծառը: Հունաստանում այդպիսի ծառ է համարվել կաղնին, Հայաստանում` սոսին:
Սոսին հեթանոսական Հայաստանի խորհրդանիշն էր' Մասիսին հավասարազոր: Հայերը ռազմի դաշտ էին իջնում Սոսյաց անտառը պատկերող դրոշներով:
Ամենքդ էլ գիտեք, որ բոլոր ծառերի տերևներն էլ ինչ-որ չափով կարող են խշխշալ, շնկշնկալ, սվսվալ, փսփսալ, բայց հայոց նախնիք մյուս ծառերի տերևների շարժումներն անիմաստ են համարել և սոսի բառից կազմել սոսափել բառը:
Սակայն չկարծեք, թե սոսին միայն գուշակության ծառ է եղել: Մեր նախնիները նրանից պատրաստում էին ընտիր իրեր: Սոսյաց անտառը սրբազան լինելուց բացի, դատապաշտպան անտառաշերտի, երաշտի դեմ պատնեշի դեր է կատարել Արարատյան դաշտում:
Սոսյաց անտառը գոյատևել է 2300 տարի, մեր թվականությունից առաջ քսանհինգերորդ դարից մինչև երրորդ դարի վերջը: Պատմիչները չեն հաղորդում, թե ինչպես է կործանվել այդ անտառը, որից ոչ մի հետք չի մնացել: Բայց Հայաստանը չէր կարող մնալ առանց սրբազան անտառի: Եվ Արմավիրի Սոսյաց անտառին անմիջապես հաջորդել է Բագարանի Ծննդոց անտառը:
Հայկ Խաչատրյան «Սոսյաց անտառներ»
Նյութը` Ք. Ա-ի


















































Ամենադիտված
Ադրբեջանից ներմուծված բենզինը պետք է մնա բենզալցակայաններում, չպետք է օգտվեն դրանից (տեսանյութ)