Գիտնականները ամբողջ ժամանակ սխալվել են Մարսի կարմիր գույնի բնույթի հարցում
Գիտություն և Մշակույթ
Մարսն իր հայտնի կարմիր երանգը ստանում է ժանգից, սակայն նոր ուսումնասիրությունը ցույց է տվել, որ մոլորակի երկաթի օքսիդացման գործընթացը սկսվել է ավելի վաղ, քան նախկինում ենթադրվում էր: Գիտնականների միջազգային թիմը հայտնաբերել է, որ մարսյան փոշին պարունակում է ոչ թե հեմատիտ, ինչպես նախկինում ենթադրվում էր, այլ ֆերիհիդրիտ՝ հանքանյութ, որն առաջանում է ջրի առկայության դեպքում: Աշխատանքը հրապարակվել է Nature Communications (NatCom) ամսագրում։
Գիտնականներին վաղուց է հայտնի, որ Մարսի կարմիր գույնը պայմանավորված է ջրի, թթվածնի և ապարների փոխազդեցության արդյունքում ձևավորված երկաթի օքսիդներով։ Ժամանակի ընթացքում այս ժանգը քայքայվեց, վերածվեց փոշու և քամիների միջոցով տեղափոխվեց մոլորակով մեկ, ինչը շարունակվում է մինչ օրս:
Նախկինում ենթադրվում էր, որ Մարսին կարմիր գույն տվող հիմնական հանքանյութը հեմատիտն է, որը գոյանում է չոր մթնոլորտային պայմաններում միլիարդավոր տարիների ընթացքում: Այնուամենայնիվ, նոր լաբորատոր փորձերը ցույց են տվել, որ մարսյան փոշին իր բաղադրությամբ ավելի մոտ է ֆերիհիդրիտին, մի նյութ, որը ձևավորվում է սառը ջրում և խոնավության հետքեր է պահպանում նույնիսկ միլիարդավոր տարիներ անց:
Հետազոտողները լաբորատորիայում վերստեղծել են մարսյան փոշին՝ խառնելով տարբեր տեսակի երկաթի օքսիդներ հրաբխային ապարների բազալտի հետ և ստացված նմուշները համեմատել են ուղեծրերի և ռավերների կողմից հավաքված տվյալների հետ:
«Մենք փորձել ենք ստեղծել մարսյան փոշու կրկնօրինակ՝ օգտագործելով տարբեր երկաթի օքսիդներ։ «Պարզվեց, որ բազալտի հետ խառնված ֆերիհիդրիտը ամենից շատ համընկնում է այն ամենի հետ, ինչ մենք տեսնում ենք Մարսի վրա», - ասում է հետազոտության առաջատար հեղինակ, դոկտոր Ադոմաս Վալանտասը:
Ֆերիհիդրիտի առկայությունը նշանակում է, որ ջուրը Մարսի վրա պահպանվել է ավելի երկար, քան նախկինում ենթադրվում էր: Սա, իր հերթին, կարող է փոխել պատկերացումները նրա անցյալի կլիմայի և այնտեղ գոյություն ունեցող կյանքի հնարավորությունների մասին:
«Մարսը մնում է Կարմիր մոլորակ, բայց նրա գույնի մեր պատկերացումները փոխվել են: Եթե ժանգը հայտնվեր ավելի վաղ, քան մենք կարծում էինք, դա կարող է վկայել նրա պատմության մեջ ջրի ավելի երկար ժամանակաշրջանի մասին»,- ասել է Եվրոպական տիեզերական գործակալության գիտնական Քոլին Ուիլսոնը։
Գիտնականներն այժմ անհամբեր սպասում են առաքելություններին, որոնք կկարողանան Երկիր վերադարձնել մարսյան փոշու նմուշները: Նրանք կօգնեն հստակ որոշել, թե որքան ջուր է մնում մոլորակի ժայռերի մեջ և ինչ գաղտնիքներ է թաքցնում նրա անցյալը:
Թարգմանությունը՝ Մանուել Թամազյանի
