Թամադան առաջին կենացը նվիրեց Խաչատուր Աբովյանին…
Գիտություն և Մշակույթ
Հուշերի ու զրույցների անսպառ աղբյուր էր Իսահակյանը և հետաքրքիր պատմող:
Կառքով գնում ենք, ասենք, մի տեղ, նա մատը մեկնում է և ասում.
- Մի անգամ այս գյուղի մոտ էր, հենց այս ծառերի տակ, գրեցի սիրային մի ոտանավոր և երգելով գնացի գյուղ …
… Մի օր այս կողմերը շրջելիս` պատահեցի մի գյուղացու. «Ի՞նչ ես կարծում, - հարցրի ամպած երկինքը ցույց տալով, - անձրև կգա՞, թե չէ»: Նա ուսերը վեր քաշեց. «Ես ինչ գիտեմ, ախպեր ջան: Աստծու հորողբերը հո չեմ, որ իմանամ»…
… Այ, այն գյուղը տեսնո՞ւմ ես: Երբ շրջելով եկա այդտեղ` ինձ հրավիրեցին հարսանիք: Գնացի: Թամադան առաջին կենացը նվիրեց Խաչատուր Աբովյանին … Գյուղերում սովորաբար առաջինը խմում էին կա՛մ ռուս թագավորի, կա՛մ հայոց կաթողիկոսի կենացը: Իսկ սա Խաչատուր Աբովյանի: Եվ բացատրեց ինչո՞ւ. «որ պահում է հայոց ազգը» … Այդ լսելով` ես արտասվեցի և մտածեցի. «Չէ՛, հայ ժողովուրդը չի կորչի, քանի նրա գյուղացին կլինի գիտակից» …
Ստ. Զորյան «Հուշերի գիրք»
Նյութը` Ք. Ա-ի


















































Ամենադիտված
Ադրբեջանից ներմուծված բենզինը պետք է մնա բենզալցակայաններում, չպետք է օգտվեն դրանից (տեսանյութ)