Գնացողներն ու մնացողները
Վերլուծական
Նոր վարչապետ, նոր կառավարություն, նոր դեմքեր ու նոր մտքեր. ահա սա է ենթադրում ՀՀ սահմանադրությունը և ընդանրապես ազգային շահն ու բարգավաճումը նոր նախագահական ընտրություններից հետո: Եվ ահա, ըստ ամենայնի, ՀՀ վարչապետի պաշտոնում ժողովուրդը ստիպված կլինի ևս 5 տարի դիմանալ Տիգրան Սարգսյանին՝ ներկայիս վարչապետի պաշտոնակատարին, չնայած հենց Տիգրան Սարգսյանի հորդորներին՝ այսքան դիմացել եք, մի քիչ էլ դիմացե՛ք: Ինչպես երևում է, մի քիչ ասելով՝ Տիգրան Սարգսյանը նկատի է ունեցել ևս 5 տարի: Այդուհանդերձ, վարչապետից հետո ամենահետաքրքրական պրոցեսը, որը կընթանա, կլինի նախարարական պորտֆելների առևտուրը, որի արդյունքում ներկայիս կառավարությունը կվերածվի գնացողների ու մնացողների մի համակարգի:
Իրականում, սակայն, ենթադրել մաքսիմալ փոփոխություններ այդ համակարգում, իհարկե, չի կարելի։ Եթե ետադարձ հայացք գցենք Սերժ Սարգսյանի ասուլիսին, որի ընթացքում նա անդրադարձավ նաև կառավարությանը, ապա ըստ ՀՀ նախագահի՝ կարդինալ փոփոխությունների կարիք՝ որպես այդպիսին, չկա, քանզի այն հանձնարարականները, որոնք տրվել են, ասել է թե՝ ՀՀ-ում տնտեսական աճի 7%-ի նվազագույն շեմի հաղթահարում ու աշխատավարձերի բարձրացում գնաճին զուգահեռ, կատարվել են ըստ պահանջի: Իսկ Հայաստանում, 2012 թվականի տվյալներով, համախառն տնտեսական աճը կազմել է 7.2%:
Այսինքն, ըստ էության, Սերժ Սարգսյանի բերած ֆակտորները լիարժեք կերպով թույլ են տալիս գալ այն եզրահանգման, որ արմատական փոփոխություններ սպասելն անիմաստ է:
Սակայն այս՝ պահանջատիրական բավարարվածության տեսանկյունից զատ՝ կա հարցի մի քանի ասպեկտ: Նախ նույն այդ ասուլիսի ժամանակ Սերժ Սարգսյանը նշեց, որ ոչ թե կառավարության անդամների փոփոխություն է պետք, այլ պետք է փոխել նրանց վերաբերմունքը գործի նկատմամբ: Բայց մի՞թե այն մարդը, ով զբաղեցնում է նախարարի պաշտոն, չի գիտակցում իր աշխատանքի և գործունեության լրջությունը, մի՞թե հասուն տղամարդկանց և կանանց հետ դաստիարակչական աշխատանքներ պետք է տարվեն՝ վերաբերմունքը սեփական աշխատանքի նկատմամբ փոխելու համար: Հետաքրքական է, որ նման մեթոդիկան ընդունված է հիմնականում դպրոցներում երեխաների ուսման նկատմամբ եղած մանկական վերաբերմունքը փոխելուն:
Այդ դեպքում ի՞նչ գործ ունեն մարդիկ կառավարությունում, որոնց վերաբերմունքն իրենց իսկ աշխատանքին չի համապատասխանում զբաղեցրած պաշտոնին և այդ պաշտոնից բխող լրջությանը:
Մյուս կողմից՝ Սերժ Սարգսյանի միտքն այն մասին, որ եթե ամեն ինչ լինի ըստ պահանջի հենց քաղաքացու համար, ապա քաղաքացուն ինչի՞ պետք է հետաքրքրի, օրինակ՝ սոցապ նախարարն ով է, այլ եթե լինեն խնդիրներ, նոր պետք է հետաքրքրի. այսօր Երևանում և Հայաստանում բոլորը գիտեն բոլորին՝ սկսած նախարարներից՝ վերջացրած ամենախուլ ժեկի վարիչով, այսինքն՝ ըստ Սերժ Սարգսյանի տեսության՝ այս դեպքում ոչ թե որևէ խաթարում է առկա, այլ առկա են բազմաթիվ խաթարումներ, և այդ խաթարումների վերացման լավագույն տարբերակը պետք է որ լինեն այն կարդինալ փոփոխությունները, որոնք առիթ չեն տա աշխատանք, ջանք ու եռանդ հատկացնելուն վերաբերմունքի փոփոխության համար:
Այսինքն՝ փոփոխություններ սպասել կարելի է, բայց ոչ թե արմատական, այլ անհատական՝ կապված մի քանի նախարարական պորտֆելի հետ միայն: Կառավարության 19 անդամներից 18-ը նախարարներ են, որոնց գերակշիռ մասը ՀՀԿ-ից են, մի քանիսը՝ ՕԵԿ-ից, ևս մեկը՝ անկուսակցական:
Այժմ ՀՀԿ-ական նախարարների առումով փոփոխություններն անխուսափելի կլինեն՝ հաշվի առնելով Տիգրան Սարգսյանի՝ վերջին նիստերի ընթացքում տեղի ունեցած քննարկումները, մասնավորապես՝ ԿԳ նախարար Արմեն Աշոտյանը, ըստ ամենայնի, հայտնվել է գնացողների շարքերում, որից հետո մյուս նախարարը, ով, հնարավոր է, հայտնվի հարվածի տակ, ԱԳ նախարար Էդվարդ Նալբանդյանն է, անգամ վերջին շրջանում լուրեր էին շրջանառվում նրան պաշտոնից ազատելու վերաբերյալ խորհրդակցության մասին: Բացի այս երկու նախարարներից՝ Բնապահպանության նախարար Ա. Հարությունյանը ևս կարող է հրաժեշտ տալ իր զբաղեցրած պաշտոնին՝ հաշվի առնելով բողոքների այն առատությունը, որով լցված է լրատվությունը, և ոչ միայն: Այս ամենից զատ՝ նախարարներ կարող են լինել, ովքեր կհեռանան կամովի, դրանցից մեկն էլ Ֆինանսերի նախարար Վաչե Գաբրիելյանը կարող է լինել: ՕԵԿ-ական նախարարների առումով դժվար թե փոփոխություններ լինեն՝ հաշվի առնելով Սերժ Սարգսյանի ասած այն 20 փոփոխությունների դասին նրանց պատկանելը:
Այսպիսով՝ ստացվում է, որ արմատական փոփոխությունների փոխարեն կունենանք ընդամենը մի քանի փոփոխություն, ինչն էլ և կլինի Սերժ Սարգսյանի տեսակետի հայելային արտապատկերումը, այսինքն՝ այն, որ կադրային փոփոխությունները մշտական գործընթացներ են, և հուսանք, որ երբևէ որևէ մեկը ապահովագրված չի լինի սխալների դեպքում պաշտոնից ազատվելու հրամայականից:
Գևորգ Ավետիսյան


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում