«Ֆրանսիական համբույրի» ոչ ֆրանսիական ծագման մասին․ Passion.ru
Այլ«Ֆրանսիական համբույր» տերմինը ամենևին էլ Ֆրանսիայում չի ծագել։ Ավելին` այն Ֆրանսիայի հետ ընդհանրապես առնչություն չունի։
Այս տերմինի առաջին հիշատակումը հայտնվել է XX դարի սկզբին` Անգլիայում: Passion.ru-ի փոխանցմամբ՝ բրիտանացիներն այդքան զգայական համբույրների հանդեպ բացառապես թերահավատ վերաբերմունք ունեին։ Նրանք ասում էին, որ իրենց հիմար հարևանները չեն կարող որևէ այլ բան մտածել, քան մարմնական նոր հաճույքները։ Նրանք չգիտեն՝ ինչպես որևէ այլ բանով զբաղվել, որովհետև միայն զբաղված են իրենց լեզուները միմյանց բերանում դնելով:
Տերմինը լայն տարածում գտավ 60-ականներին՝ ֆրանսիական կինոյի համաշխարհային հաջողությունների ֆոնին, որտեղ կրքոտ եվրոպացիները եռանդով արտահայտում էին իրենց զգացմունքները համբույրների միջոցով: Ի դեպ, հենց այս նույն ֆիլմերի շնորհիվ Փարիզը ձեռք բերեց սիրո քաղաքի փառքը: Չնայած այն բանին, որ համարվում է, որ հենց ֆրանսիացիներն են սկսել գործածել խորը համբույրների տեխնիկան, իրականում այն հայտնվեց շատ ու շատ երկրներում, պարզապես տարբերակիչ անուն չուներ: Այս մասին համոզվելու համար բավական է դիտել «Կամասուտրա» պատկերազարդերի գիրքը և կարդալ այն։ Այնտեղ հստակ ասվում է, որ, նախքան Ֆրանսիայում տարածում գտնելը, իրենց զգացմունքներն արտահայտելու այս եղանակի մասին գիտեին Հնդկաստանում, Հին Հունաստանում և Հին Եգիպտոսում:
Ամենաերկար տևողությամբ «Ֆրանսիական համբույրը» գրանցված է Գինեսի ռեկորդների գրքում։ Այն տևել է 58 ժամ, 35 րոպե և 58 վայրկյան: