Երբ բանականությունը հաղթում է զգացմունքայնությանը
Վերլուծական
Թեև վերջին ժամերին Հունգարիան և Ադրբեջանը փորձում են հերքել գործարքի արդյունքում Սաֆարովին արտահանձնելու փաստը, սակայն այդ փորձերը քիչ արդյունավետ են ու նաև անհամոզիչ: Նաև, որովհետև պետք է բացատրեն՝ ինչու Հունգարիայի իշխանություններն էքստրադիցիայի մասին միջազգային կոնվենցիաները հիշեցին հենց այն ժամանակ, երբ վաճառքի են հանվել այդ երկրի պետական պարտատոմսերը: Երկրորդ, որովհետև հայտնի է Հունգարիայի ոչ նպաստավոր ֆինանսատնտեսական դրությունը և այլն:
Արդյոք Հայաստանը կարո՞ղ էր կանխել այդ գործարքը կամ դրա մասին համաձայնությունը: Կարծում եմ՝ ոչ: Եթե նկատի ենք առնում, որ Հունգարիան արտահանձնման քայլին գնացել է զուտ ֆինանսական պարտադրանքի բերումով, ապա ակնհայտ է, որ կանխելու միակ հնարավորությունը Հայաստանի համար էլ ավելի մեծ գումար առաջարկելն էր, քան առաջարկել էր Ադրբեջանը: Այսինքն խոսքը կգնար ոչ միայն համարժեք, այլև գերազանցող ու անպայման ֆինանսական առաջարկի մասին: Եթե անգամ Հայաստանն ունենար այդ գումարներն ու հանցավոր ձեռքը չբռնելու առասպելական մեղադրանքին արժանանալու փոխարեն առավել շահութաբեր առաջարկ աներ, միևնույն է՝ նա չպետք է աներ՝ կռահելով, թե ինչպիսի առավելությունների կարող էր հասնել՝ այդ գործարքը շահարկելով:
Նույնիսկ ռուսաստանյան վերլուծաբաններից ոմանք են նկատել, որ Հայաստանն Ալիևի այս անխելամիտ քայլից արտակարգ դիվիդենտներ կարող է քաղել: Ահավասիկ՝ Է. Նալբանդյանը Փարիզում Մինսկի խմբի համանախագահների հետ հանդիպմանն արդեն այնքան լուտանք թափեց Ադրբեջանի գլխին, որ թվում է՝ Սաֆարովի այս էքստրադիցիան անսպառ աղբյուր կլինի այդ երկրին սևացնելու գործում դեռ երկար ժամանակ: Ո՞ր իրեն հարգող դիվանագետը կհրաժարվեր այսպիսի՝ սկուտեղի վրա մատուցված նվերից, որ հրաժարվեր Հայաստանը:
Անշուշտ չեմ կարծում, թե Հայաստանի իշխանությունները կարող էին որևէ կերպ կանխել Հունգարիա-Ադրբեջան գործարքը. նախ որովհետև նրանք ունեցել են միայն ինֆորմացիա գործարքի մասին, իսկ միայն լսելով, այլ կերպ ասած, փաստ չունենալով ձեռքի տակ՝ աղմուկ բարձրացնելն անլուրջ կլիներ չափազանց: Երկրորդի մասին արդեն խոսվեց վերևում:
Իսկ այ հիմա, կարծում եմ, Հայաստանին լռեցնել չի լինի՝ այնպիսի խաղաքարտ ընծայեց նրան Ադրբեջանի նախագահը: Արտգործնախարար Նալբանդյանի գրոտեսկային արտահայտությունն էլ դրա վկայությունը. «Ադրբեջանը լուրջ սպառնալիք է տարածաշրջանում խաղաղության ու անվտանգության համար»:
Սա մեր հաղթանակն է, անկասկած:
Նանե Մակուչյան


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում