«X գրուպի» Խաչիկի ու «Սթարի» գործարքի զոհերը
Վերլուծական
«X Գրուպ» ընկերության սեփականատեր Խաչիկ Խաչատրյանը պարտքերի մեջ է: Սակայն «Ջրաշխարհի», «Երևանի թռչնաբուծական ֆաբրիկայի», «Վալենսիա» համալիրի սեփականատերն այդ պարտքերի պատճառով առանձնապես չի տառապում: Ինչո՞ւ: Պատասխանը շատ պարզ է. որովհետև մեր միլիոնատեր պարտապանը որոշել է իր անձնական պարտքերը կապել իր աշխատողների գլխին:
Մեր տեղեկություններով՝ Խաչատրյանին պարտք տվողը «Սթար»-ի սեփականատերն է: Ըստ երևույթին, Խաչատրյանն ինչ-ինչ ֆինանսական դժվարությունների մեջ է հայտնվել, չի կարողացել պարտքը փակել, որից հետո ինչ-որ ձևով պարտքի տակից դուրս գալու համար որոշել է փոխհատուցումը կազմակերպել աշխատողների հաշվին: Այդպես, Խաչատրյանն իր ընկերություններում աշխատողներին դադարել է աշխատավարձ վճարել: Աշխատավարձի փոխարեն ամբողջ ամիսն աշխատողները ստանում են իբրև թե աշխատավարձին համարժեք՝ «Սթար»-ի 5000 դրամանոց վաուչերներ: Այդպես, մեխանիկորեն սեփականատիրոջ կամքով Խաչատրյանի աշխատողները վերածվել են «Սթար»-ի հաճախորդների կամ, ավելի շուտ, գերիների:
Աշխատողները զրկվել են ոչ միայն ֆինանսական հնարավորություններից՝ դրամական տեսքով, ինքնուրույն, իրենց ցանկությամբ խանութներ ու ապրանքներ ընտրելու ու գնելու հնարավորությունից, այլև անգամ պարտադրված խանութում որոշակի ապրանքներ ձեռք բերելու հնարավորությունը չունեն: Այսպես, այս վաուչերով արգելվում է գնել շաքարավազ (ըստ երևույթին, «Սթարը» չունի Սամվել Ալեքսանյանի հետ), ծխախոտ (ըստ երևույթին, «Սթարը» չունի ծխախոտի հայրենական արտադրողների կամ ներկրողների հետ) և լիցքավորման քարտեր (ըստ երևույթին, «Սթարը» չունի նաև հեռախոսային օպերատորներից և ոչ մեկի հետ):
«Սթարի» ու «X գրուպի» Խաչիկի գործարքի զոհերի անհարմարությունները, սակայն, այսքանով չեն սահմանափակվում: Վաուչերի վրա նշված գումարից նվազ առևտուր անելու դեպքում մանրը չի վերադարձվում. օրինակ, եթե մարդն այդ օրը 3000 դրամի առևտուր է արել, բայց, դե, ունի միայն 5000 դրամանոց վաուչեր, տալիս է այն ու զրկվում մնացած 2000 դրամից (ի դեպ, ո՛չ «Սթարը», ո՛չ էլ «X գրուպի» Խաչիկը դրանից չեն ամաչում ու չեն կարմրում, ավելին՝ գիշերները հանգիստ քնում են, քանի որ վստահ են, որ դա բոլորովին էլ գողություն չէ), քանի որ վաուչերյան կանոններն այդպիսին են: Վաուչերի արժեքը գերազանցող գնումների դեպքում սակայն, գնորդը պարտավոր է հավելյալ գումարը վճարել դրամով:
Իհարկե, բնամթերային վճարումները նորություն չեն, դա բավական ընդունված պրակտիկա է շատ ձեռնարկատերերի կողմից: Ճիշտ է, Խաչատրյանի աշխատողները դժգոհ են, բողոքում են և այլն, բայց հարկ է արձանագրել, որ նրանք այդքան էլ արդարացի չեն իրենց մեծահոգի և շրջահայաց ղեկավարի նկատմամբ: Օրինակ, կարող էր չէ՞ Խաչիկ Խաչատրյանը վերցնել ու «ԵԹՖ»-ի իր աշխատողներին աշխատավարձին համարժեք ձու տալ և ի՞նչ. դա ավելի մեծ անհարմարություններ չէ՞ր ստեղծի: Իհարկե, կստեղծեր: Մարդիկ ստիպված ամբողջ օրն ընկած իրենց ստացած ձվերը պետք է վաճառեին՝ ինչ է թե կարողանային այլ գնումներ էլ կատարել: Կամ, կարող էր չէ՞, ենթադրենք, «Ջրաշխարհի» աշխատողներին աշխատավարձի փոխարեն լողավազանից ու սաունայից օգտվելու անվճար քարտեր տրամադրել: Այս մարդիկ էլ ստիպված ամբողջ ամիսը կանցկացնեին «Ջրաշխարհում» լողալով ու շոգեհարվելով՝ իհարկե սոված-ծարավ կարգավիճակով: Բայց տեսե՛ք, որ Խաչատրյանն իսկապես հոգատար ղեկավար է և իր աշխատողների մասին մտածելով՝ փորձել է նրանց զերծ պահել ամեն տեսակ դժվարություններից ու միանգամից ուղղորդել է քաղաքակիրթ առևտրի բոլոր պայմաններն ապահովող սուպերմարկետ: Եվ վերջապես, չի կարելի չգնահատել նաև Խաչիկ Խաչատրյան-ղեկավարի շրջահայեցությունը՝ այն, որ նա գիտակցել է, թե ում պարտքի տակ է կարելի մնալ և պարտք է վերցրել հենց «Սթար» խանութների ցանցից: Չէ՞ որ Խաչատրյանն էլ կարող էր չէ՞ մեր մյուս օլիգարխների նման, ասենք, օրերից մի օր մտնել կազինո, տանուլ տալ փողերը ու … ի՞նչ էին անելու այդ ժամանակ աշխատողները՝ այն աշխատողները, որ այսօր բողոքում են իրենց տրված վաուչերներից:
Լուսինե Կեսոյան


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում