Էպոսագետ թեկնածուն կամ ՊԳՖԱ–ի վերջին «ձմեռը»
Վերլուծական
Կրկին մոտենում են ընտրությունները: Ո՞վ չգիտի, որ մեր ժողովուրդը քաղաքական քննարկումներում շատ ակտիվ է: Հայ ամեն քաղաքացի մի պատրաստի քաղաքական մեկնաբան է. խոսիր ցանկացածի հետ, ու նա փաստարկված կներկայացնի երկրի վիճակն ու զարգացման հնարավոր ճանապարհը, որից, որպես կանոն, անտեղյակ է ղեկավարությունը: Հետևաբար, նախընտրական այսօրվա խառը ժամանակները թելադրում են մեզ՝ ՀՀ քաղաքացիներիս, «հետազոտել» դաշտն ու մանրակրկտորեն դիտարկել թեկնածուներին, որպեսզի հանկարծ չսխալվենք ընտրություն կատարելիս, թեև մեծ փորձի արդյունքում գիտենք նաև, որ ոնց էլ անցնեն ընտրությունները, արդյունքում լցոնման դերն է լինելու բախտորոշիչը: Պարզապես մի անսովոր բան կա այս տարի. էպոսագետ–թեկնածու Դավիթ Սեդրակյանը խոստացել է, որ սանասար–դավիթ-մհերների հիմնած երկրում այսուհետ գործելու է «տիեզերական արդարությունը», իսկ նրանք, ովքեր կհամարձակվեն կանգնել իր՝ արդարություն հաստատելու ճանապարհին, դատապարտված են՝ ենթարկվելու բարոյահոգեբանականից մինչև ֆիզիկական ոչնչացման, քանի որ «պայքարել իր դեմ, նշանակում է պայքարել «Սասնա ծռերի» դեմ, իսկ դա էլ նշանակում է պայքարել հայոց ինքնության դեմ»: Փաստորեն, Փոքր Մհերը, անարդարությունը չհանդուրժելով, փակվել էր քարայրում, բայց, տեսնելով, որ, միևնույնն է, առանց իրեն հնարավոր չի հասնել արդարության, Թուր Կեծակին վերցրած ու հեծնած Քուռկիկ Ջալալիին, դուրս է եկել քարայրից՝ խոստանալով արդար գործի ճանապարհին վերացնել ցանկացած խոչընդոտ։
Գիտնականները սովորաբար չեն մտնում քաղաքականության մեջ, բայց նախորդ տարին հենց նրանց ակտիվությամբ հիշարժան եղավ, ավելին՝ նրանք ավելի համոզիչ մատնանշեցին երկրի զարգացման ուղին՝ այն տեսնելով գիտության զարգացման մեջ: Ըստ այդմ՝ լավ նախագահ կլինի նա, ում օրոք երկրում տնտեսության աճ կգրանցվի, ինչն էլ կլինի միայն ու միայն՝ «Գիտությունը՝ գերակա ոլորտ» կարգախոսի և կարգախոսը գործի վերածելու պայմաններում: Գիտության ֆինանսավորման ավելացում պահանջող ֆեյսբուքյան նախաձեռնության շուրջ համախմբված գիտնականների այս կարգախոսով եթե դիտարկենք թեկնածուներին, բանից դուրս կգա, որ այնտեղ կա գիտությունը լրջորեն կարևորող թեկնածու՝ էպոսագետ Վարդան Սեդրակյանը: Թեև հասկանալի չէ, թե նա ինչու է այդքան շահարկում իր էպոսագետ լինելը, այնուամենայնիվ պետք է կարծել, որ դա պրեզիդենտ լինելու գործում մեծ առավելություն է ապահովում: Գիտնականների տեսանկյունից կարևոր է, որ, առաջինը՝ նա կատարում է գիտական աշխատանք, հետևաբար լավ կհասկանա գիտնականներին, չնայած ակտիվ «ֆեյսբուքցիներից» մեկը գրում է, որ այստեղ պիտի անել մի փոքրիկ ուղղում. նա ոչ թե էպոսագետ է, այլ կարծում է, որ ինքն էպոսագետ է, քանի որ նրա էպոսագիտությունը փաստորեն սիրողական բնույթ է կրում և մինչ այսօր չի ծնել գիտական որևէ հոդված: Ինչևէ։ Երկրորդ՝ Էպոսագետ թեկնածու Վարդան Սեդրակյանը մի քանի տարի առաջ մասնակցել է Հայ ազգային կոնգրեսի Կրթության ու գիտության հանձնաժողովի նիստերին, իսկ մասնակցել նիստերին՝ արդեն երևի անառարկելի պլյուս է։ Երրորդ՝ հարուստ տղա է. գիտնականների այդքան պահանջած ֆինանսավորման հարցը լուծելու ճանապարհն անմիջապես կգտնի։ Չորրորդ՝ նրա նախընտրական ծրագրում գիտության զարգացումն առաջնային տեղ է գրավում. նա հատկապես կարևորում է ճշգրիտ գիտությունների դերը, խոստանում է առաջնային կարևորություն տալ այդ ոլորտին, խոստանում է բանակի սպառազինումն իրականացնել սեփական արտադրանքով, ինչի կասեցումը անթույլատրելի է համարում, խոստանում է անել ամեն ինչ, որ գիտության ոլորտը Հայաստանում հրապուրի երիտասարդ գիտնականներին ու նրանք այլևս ցանկություն չունենան լքելու երկիրը։ Եվ հինգերորդ ու ամենակարևորը՝ նա խոստանում է գիտության ֆինանսավորումը հասցնել բյուջեի 10 տոկոսի, ինչն էլ կազմում է ՀՆԱ–ի 3–4 տոկոսը։ Այսինքն, միանգամից տալիս ու անցնում ենք Ամերիկային ու մնացած՝ գիտությունը բարձր ֆինանսավորող երկրներին։
Առաջին հայացքից այս թեկնածուի նախընտրական ծրագիրն ու ընդհանրապես տարբեր հարցերի հետ կապված մոտեցումներն այնքան էլ լուրջ չեն թվում, բայց հաշվի առնելով, որ նա Սասնա ծռերի հետնորդներից է (գուցե հենց ինքն է՝ անվանափոխված ու դավթացած Մհերը՝ այսինքն՝ մի քիչ ծուռ, բայց հզոր) վերանում է ամեն տեսակ կասկածանք։
Հետևաբար, բոլոր նախադրյալները կան, որ Դավթի նախագահության օրոք Հայասատան երկիրը կծաղկի, ինչպես դա եղավ Սասունում՝ Դավթի օրոք, իսկ «Պահանջում ենք գիտության ֆինանսավորման ավելացում»՝ ՊԳՖԱ նախաձեռնությունը գարնանից այլևս անելիք չի ունենա, քանի որ կկատարվեն նրանց պահանջների բոլոր կետերը ու դեռ մի բան էլ ավելի։
Մանե Հակոբյան


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում