Voyager-1-ը լքել է Արեգակնային համակարգության սահմանները՝ դուրս գալով միջաստղային տարածություն
Գիտություն և Մշակույթ
Աստղագետները ֆիքսել են Voyager-1 սարքի շուրջ տիեզերական ճառագայթման մակարդակի աճ։ Այս մասին հայտնվում է Ռեակտիվ շարժման լաբորատորիայի կայքում։
Հետազոտողների խոսքերով, 2009-2012 թվականներին սարքի կողմից գրանցվող տիեզերական ճառագայթման ֆոնն անկում էր գրանցել, սակայն 2012-ի մայիսին այն նորից սկսել է աճել շաբաթը 5%-ով։
Գիտնականներն ասում են, որ սա կարող է լինել սարքի՝ Արեգակնային համակարգության սահմանները լքելու վկայությունը։ Վերջինիս սահմաններն այդքան էլ հստակ չեն եզրագծված, ուստի սարքի՝ տիեզերական բաց տարածություն դուրս գալն առաջարկվում է որոշել մի քանի պարամետրերով։ Տիեզերական ճառագայթման մակարդակի աճը դրանցից մեկն է։
Մյուս երկու ցուցանիշներ են՝ սարքի շուրջ մագնիսական դաշտի ուղղվածության փոփոխությունը և հելիոսֆերայից դուրս թռչող մասնիկների ինտենսիվությունը (հելիոսֆերան այն ռեգիոնն է, որում արեգակնային քամու ուժգնությունը զրոյից տարբեր է)։ Այժմ գիտնականները չգիտեն՝ այդ պայմանները բավարարվա՞ծ են, թե՞ ոչ, քանի որ սարքից ստացվող տվյալների մշակումը երկար ժամանակ է խլում։
2011 թվականի ավարտին Voyager-1-ը հասավ տիեզերական այսպես կոչված «ստագնացիայի տիրույթին», ուր միջաստղային տարածության կողմից եկող լիցքավորված մասնիկների հոսքը խտանացնում է Արեգակի մագնիսական դաշտը։ Որպես հետևանք, դաշտի ինդուկցիան հասնում է առավելագույնի։ 2010 թվականին սարքը լքել է հելիոսֆերայի սահմանները։
Voyager-1 և Voyager-2 սարքերը տիեզերք են արձակվել 1977 թվականին։ Մոլորակների հարմար դասավորության շնորհիվ, դրանք անցել են բացի Պլուտոնից բոլորի մոլորակների մոտով և, օգտագործելով դրանց ձգողական դաշտերը, դուրս են եկել Արեգակնային համակարգության սահմաններից՝ ուղի վերցնելով դեպի միջաստղային տարածություն։
Այժմ Voyager-1-ը գտնվում է 119 աստղագիտական միավոր հեռավորության վրա (մեկ աստղագիտական միավորը Երկիր-Արեգակ հեռավորությունն է՝ մոտ 150 միլիոն կիլոմետր), ինչը կազմում է 17.8 միլիարդ կիլոմետր։ Սարքը սնում են էներգիայի ռադիոիզոտոպային աղբյուրները։


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում