Աստղագետները «կշռել» են սև խոռոչը
Գիտություն և Մշակույթ
Ավստրալական կոմպակտ ռադիոինտերֆերոմետրով աշխատող աստղագետները հայտարարություն են տարածել, որ նրանց հաջողվել է անկախաբար հաստատել այն, որ HLX-1-ը միջին զանգվածի սև խոռոչ է։ Գիտնականների հոդվածը տպագրվել է Science պարբերականում։
Ուսումնասիրության օբյեկտ են դարձել ջեթերը։ Դրանք սև խոռոչների կողմից շրջակա սկավառակի նյութի կլանման ընթացքում հսկայածավալ և գերարագ (այն կարող է կազմել լույսի արագության զգալի մասը) արտանետումներն են սկավառակի պտտման առանցքի ուղղությամբ։ Նման արտանետումների գրանցմանն օգնում են նաև ռադիոաստղադիտակները, քանի որ հսկայական արագությունների հասած նյութը ճառագայթում է նաև ռադիոտիրույթում։
Մաթեմատիկական մոդելավորման վրա հենվելով՝ գիտնականները դիտումների արդյունքում կարողացել են ճշգրտել HLX-1 օբյեկտի զանգվածը։ Այն տատանվում է 9-90 հազար արեգակնային զանգվածի սահմաններում։
HLX-1-ը հայտնաբերվել է 2004 թվականին այսպես կոչված գերպայծառ ռենտգենյան աղբյուրների շրջահայության ընթացքում (ultraluminous X-ray source, ULX)։ 2009 թվականին Nature պարբերականում տպագրվել է հետազոտողների միջազգային խմբի հեղինակությամբ մի հոդված, որում XMM-Newton-ի տվյալների հիման վրա գիտնականները եկել էին այն եզրակացության, որ Երկրագնդից 290 միլիոն լուսատարի հեռավորության վրա գտնվող HLX-1-ը, ամենայն հավանականությամբ, միջին զանգվածի սև խոռոչ է։
Միջին ծանրության սև խոռոչներն աստղագետների համար մեծ հետաքրքրություն են ներկայացնում։ Արդի պատկերացումների համաձայն, գալակտիկաների կենտրոններում գտնվող գերզանգվածեղ (մոտ մեկ միլիոն արեգակնային զանգված) սև խոռոչները կազմավորվել են սովորական սև խոռոչների կողմից նյութի շարունակական կլանման արդյունքում, իսկ սովորական սև խոռոչները՝ սովորական աստղերի գրավիտացիոն կոլապսի (ինքնասեղմում)։ Մինչև այժմ, սակայն, միջին սանգվածի սև խոռոչներ ստուգապես հայտնի չեն եղել։


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում