Պաշտոն և բիզնես vs Արցախ. ինչու են լռում ՔՊ-ի հետ համագործակցող պաշտոնյաներն ու գործարարները
ՎերլուծականԼՈւՐԵՐ.com-ը շարունակում է անդրադառնալ այն պաշտոնյաներին և գործարարներին, ովքեր երկար տարի զբաղեցրել են պետական կարևորագույն պաշտոններ, հարստություն և բիզնես են դիզել՝ Հայաստանի և Արցախի անունը հոլովելով, իսկ այսօր, երբ Արցախում տեղի է ունենում անթաքույց ցեղասպանություն, լռում են և նախընտրում են մնալ ստվերում:
Այսօր կանդրադառնանք նախկին պատգամավոր, գործարար Աշոտ Արսենյանին: Աշոտ Արսենյանը 2003-2018 թթ. եղել է խորհրդարանի պատգամավոր ՀՀԿ-ից, մինչ այդ էլ Ջերմուկի քաղաքապետն էր, իսկ դրանից էլ առաջ` Ջերմուկի հանքային ջրերի գործարանի տնօրենը։ Աշոտ Արսենյանը ՀՀԿ-ն լքեց հեղափոխությունից հետո՝ Ամուլսարի ոսկու հանքավայրի շահագործման շուրջ թեժացած կրքերի ֆոնին, նա հայտարարել էր, որ ՀՀԿ-ական լինելն իրեն խանգարում է Ամուլսարի հարցը քննարկել ազդակիր համայնքի բնակիչների հետ։ 2019 թ. վերջին Երևանի քաղաքապետարանին ձյուն մաքրող և աղբատար մեքենաներ նվիրած ընկերությունների ցանկում էր նաև «Ջերմուկ գրուպը», որը 2 ձյուն մաքրող մեքենա էր նվիրել քաղաքապետարանին։Ուշագրավ իրավիճակ էր ստեղծվել Արսենյանի որդու մասով: Վահագն Արսենյանի հետ կապված 2019 թվականին հայտնի դարձավ, որ Քննչական կոմիտեն քրեական գործ է հարուցել նրա՝ զինծառայությունից ազատվելու դեպքով։ Գործը հարուցվել էր փաստաթղթեր կեղծելու, խաբեության այլ ճանապարհով զինծառայությունից խուսափելու փաստի առթիվ։ Վահագն Արսենյանը զինծառայությունից ազատվել էր առողջական վիճակի հիմքով։ Ամիսներ անց, սակայն, Վահագն Արսենյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը դադարեցվել էր, իսկ գործն էլ կարճվել: Ինքն էլ՝ Արսենյանը, նշանակվել էր Ջերմուկի համայնքապետ: Աշոտ Արսենյանը եղել է այն նախկին պաշտոնյաների թվում, ովքեր մշտապես խոսել են ՀՀ և Արցախի անվտանգության ապահովման անհրաժեշտության մասին, սակայն այսօր, կարծես թե, սեփական բիզնեսն ու որդու պաշտոնն ավելի գերադասելի են:
Մյուս լռակյաց նախկին պաշտոնյան Արագածոտնի նախկին մարզպետ Սարգիս Սահակյանն է, ով վերջին համապետական և ՏԻՄ ընտրությունների ժամանակ ջանք ու եռանդ չի խնայել ՔՊ համար ձայն բերելու համար: Օրինակ՝ աջակցել են Տավրոս Սափեյանին Թալինում, Թովմաս Շահվերդյանին՝ Աշտարակում: Այսպիսով, թերևս, Սարգսյանը դուրս էր գալիս լավության տակից: 2019-ին նրան մեղադրանք էր առաջադրվել պաշտոնեական լիազորությունները չարաշահելու և պաշտոնեական կեղծիք կատարելու համար, սակայն կիրառվել էր համաներում: 2015 թվականին Սարգիս Սահակյանի նախաձեռնությամբ կազմակերպվել էր երկօրյա այցելություն ԼՂՀ պաշտպանության բանակում Արագածոտնի մարզից ծառայող զինվորներին: Նրանց հետ Արցախ էր մեկնել նաեւ մարզպետը: Բնականաբար, այնտեղ մեծ շուքով կենացներ էր խմում Արցախի անկախության, ինքնորոշման իրավունքի իրացման համար: ԼՂՀ նախագահների հետ բոլոր հանդիպումների ընթացքում կարևորում էր Հադրութի շրջանի հետ Արագածոտնի համագործակցության կարևորությունը: Առիթը բաց չի թողել հայտարարելու, որ ինքը մշտապես կանգնած է եղել Հայաստանի պետականաշինության ակունքներում: Անցան տարիներ և Սահակյանը համագործակցում է արդեն նրանց հետ, ում վարած քաղաքականության արդյունքում Հադրութը և ողջ Արցախը հայտնվել են թշնամու ձեռքերում, իսկ պետականաշինության ակունքներից էլ մնացել է ա-ն:
Եվս մեկ պաշտոնյա, ում հանգիստ կարելի է և նախկին համարել և ներկա՝ ԿԲ նախկին ղեկավար, ֆինանսների նախկին նախարար, այժմ Հաշվեքննիչ պալատի ղեկավար Ատոմ Ջանջուղազյանն է: Ջանջուղազյանը, ի տարբերություն իր բազմաթիվ գործընկերների, հեղափոխությունից հետո ոչ միայն չհեռացավ մեծ քաղաքականությունից, այլ նաև շարունակեց բարձր պաշտոններ զբաղեցնել: Ջանջուղազյանը 2015թ․ ՀՀ նախագահի կողմից պարգևատրվել է «Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար» 2-րդ աստիճանի մեդալով, մեկ տարի անց՝ Անանիա Շիրակացու մեդալով: Ջանջուղազյանը մշտապես եղել է ամենահարուստ պաշտոնյաների ցանկում: Օրինակ՝ 2019-ին նրա դրամական միջոցները կազմել են 10,350,000 դրամ, 25,000 դոլար, 10,000 եվրո։ Նրա եկամուտները կազմել են 15,196,350 դրամ՝ ստացված աշխատավարձից և 2,260,000 դրամ՝ ստացված «Կարբի ջրհոս» ՀԷԿ-ում ունեցած շահաբաժնից։ Ջանջուղազյանը ժամանակին հաճախ էր ի պաշտոնե այցելում Արցախ, հայտարարում, որ Հայաստանը ամեն ինչ անելու է Արցախի ֆինանսական համակարգի կայունությունը ապահովելու համար: Սեպտեմբերի 2-ին՝ Արցախի հանրապետության անկախության օրը, մշտապես գրառումներ էր կատարում և կենաց բարձրացնում: Այսօր նա նման հայրենասիրական ժեստերով այլևս աչքի չի ընկնում, պատճառները, թերևս, հասկանալի են:
Շարունակելի...