Այսօր բանաստեղծ, արձակագիր Հրաչյա Հովհաննիսյանի ծննդյան օրն է
Գիտություն և Մշակույթ
Բանաստեղծ, արձակագիր Հրաչյա Հովհաննիսյանը ծնվել է 1919 թ. Դեկտեմբերի 8-ին, Կոտայքի մարզի Շահաբ գյուղում: 1938-41 թթ սովորել է Երևանի պետական համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետում։1955-59թթ և 1978-82թթ եղել է «Գրական թերթի» գլխավոր խմբագիրը, 1959-75 թթ` Հայաստանի Գրողների միության վարչության քարտուղարը, 1982-86թթ` «Սովետական գրականություն» ամսագրի գլխավոր խմբագիրը, 1988-90 թթ` ՀԳՄ վարչության նախագահը։ 1948թ. տպագրվել է բանաստեղծությունների առաջին գիրքը` «Իմ կյանքի երգը»։ Այնուհետև հրատարակվել են «Հրաշալի այգեպան» (1956թ.), «Ծովի լռությունը» (1964թ.), «Վայրի վարդ» (1968թ.), «Սուրը դափնու վրա» (1970թ.), «Հայրական երգ» (1977թ.), «Իրիկնային ղողանջ» (1982թ., Ա․Իսահակյանի անվան մրցանակ), «Դաժան դրախտավայր» (1993թ., ԼՂՀ Եղիշեի անվան պետական մրցանակ), «Մենության օրեր» (1996թ.) և այլ ժողովածուներ։ Ստեղծագործել է սիրո, հայրենիքի, ժողովրդի ճակատագրի, բնության, պատերազմի թեմաներով: Գրել է նաև հրապարակախոսական հոդվածներ, պատմվածքներ, ուղեգրական նոթեր («Մոտիկն ու հեռուն», 1967թ., «Ժամանակի շունչը», 1976թ.)։ Ստեղծագործության մեջ առանձին տեղ է գրավում գեղարվեստական եռագրությունը («Ոսկե ամպ», 1984թ., և «Պատերազմի դեմքը», 1986թ., «Կապույտ լեռան շուքը», 1995թ.)։ Գրողի երկերը թարգմանվել են աշխարհի շատ լեզուներով։ Եղել է ԽՍՀՄ հայրենական պատերազմի մասնակից։ 1974թ. արժանացել է ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործչի կոչմանը, 1979թ.' ՀԽՍՀ Պետական մրցանակի։
Մահացել է 1997 թ. նոյեմբերի 22-ին, Երևանում:



















































Ամենադիտված
Ադրբեջանից ներմուծված բենզինը պետք է մնա բենզալցակայաններում, չպետք է օգտվեն դրանից (տեսանյութ)