Հայաստանի պես բուֆերային պետությունները երբեք չպետք է ապավինեն արտաքին երաշխիքներին․ Արմեն Այվազյան
Բլոգոսֆերա
Քաղաքական գիտությունների դոկտոր, պատմաբան Արմեն Այվազյանի ֆեյսբուքյան գրառումը.
Ֆեյսբուքում մարտի 1-ին մի քաղաքական կանխատեսում էի արել, ըստ որի՝ Վաշինգտոնում Թրամփի և Զելենսկու վիճաբանությունը «հուզական հողի վրա պատահական բռնկում չէր, այլ, ամենայն հավանականությամբ, Թրամփի վարչակազմի նախապես մշակած ծուղակը՝ Ուկրաինային ամերիկյան ռազմական օգնությունից զրկելու պատրվակ ստեղծելու նպատակով»։
Իսկ արդեն այսօր Սպիտակ տան ներկայացուցիչը հայտարարեց, որ «ԱՄՆ-ն դադարեցնում է Ուկրաինային տրամադրվող ողջ ընթացիկ ռազմական օգնությունը, մինչև Թրամփը համոզվի, որ երկրի առաջնորդները բարեխիղճ նվիրվածություն են դրսևորում խաղաղությանը»։
Ընդ որում, կանխատեսումս արվել էր ոչ միայն ԱՄՆ-Ուկրաինա փոփոխվող հարաբերությունների վերլուծության հիման վրա, այլև շատ ավելի լայն պատմական համատեքստում։ Համաշխարհային պատմությունը լի է օրինակներով, թե ինչպես են մեծ տերությունները հաճախ հենց իրենք ստեղծում տհաճ միջադեպեր իրենց նախկին դաշնակիցների հետ՝ նրանցից հրաժարվելու և, փաստացիորեն, նրանց զորեղ թշնամու կողմն անցնելու համար։ Ավելի ստույգ՝ դաշնակցի թշնամու հետ կնքվում է գործարք՝ դաշնակցի հաշվին։
Նույնը բազմիցս տեղի է ունեցել նաև Հայաստանի պատմության ընթացքում՝ հին ժամանակներից մինչև մեր օրերը։ Վերջին օրինակն էլ աչքներիս առջև է՝ 2018-2023 թթ.։ Նկարագրված սցենարը փորձված ու հաջող միջոց է, որից պետք էր ամեն կերպ խուսափեինք՝ ստեղծելով թշնամուն զսպելու սեփական անվտանգության երաշխիքներ։ Ցավոք, դա չհաջողվեց, որովհետև ՀՀ բարձրագույն ղեկավարությունը ոչ միայն չուներ համաշխարհային քաղաքականության խորքային գիտելիքներ, այլև բավարարաչափ նվիրված չէր իր երկրի ու ժողովրդի շահերին։
Մեծ տերությունների շահերն առավել փոփոխական են, և շատ հաճախ դրանք գերակայում են ոչ թե դաշնակցային պարտավորություններին, այլ տվյալ պահին առավել շահավետ քաղաքական գործարքներին։ Հայաստանի պես բուֆերային պետությունները երբեք չպետք է ապավինեն արտաքին երաշխիքներին․ մեր սեփական անվտանգության մասին պետք է ինքներս հոգ տանենք և հենց այդ հիմքի վրա ամրապնդենք ռազմավարական նշանակության միջպետական դաշինքները։ Սա ոչ թե ընտրության, այլ պատմական անհրաժեշտության ու պատմական պարտականության հարց է։
ՈՒՂԻՂ ԵԹԵՐ
Ամենադիտված 
Ծեծկռտուք Մոսկվայի ռեստորաններից մեկում՝ հայտնի գործարարի և «Դոն Պիպոյի» միջև․ վերջինս թիկնապահի հետ փախուստի է դիմել (տեսանյութ)
