Կանանց հասցեին երբեք վատ չէր խոսի, երբեք չէր պարծենա իր հաջողությամբ. հուշեր Սևակի մասին
Գիտություն և Մշակույթ
Երբ որոշեցի գրել այս հուշերը, եկար խռոված. ո՛չ բառ փոխանակեցիր, ո՛չ ժպիտ. լուռ հեռացար, - գրում է Ալմաստ Զաքարյանը Պարույր Սևակին նվիրված իր անավարտ հուշերում…
Ստորև ձեզ ենք ներկայացնում գրականագետ Ալմաստ Զաքարյանի «Գրականության և պատմության ընթացքը» գրքից մեկ հատված:
Կանանց հասցեին երբեք վատ չէր խոսի, երբեք չէր էլ պարծենա իր հաջողությամբ, որ ինքնահատուկ է դատարկամիտ պոռոտախոսներին ու փերեզակներին: Այս կամ այն անձնավորությանը կատաղի հայհոյելիս անգամ, եթե նրա կնոջը հարգանքով էր վերաբերվում, ձայնը մեղմացնելով կասեր. – Բացի… (կտար կնոջ անուն ազգանունը)… լա՛վ աղջիկ է… Եթե տոհմնել գիտեր, կավելացներ. - Լա՜վ էլ մարդկանցից է…
Առհասարակ մարդկանց այդ թվում կանանց, եթե հարգանքով էր վերաբերվում, ապա դա տարածվում էր յոթը պորտի վրա: Երևի թե դարձյալ գյուղական սովորությամբ, որքանով այդ «պորտ» կոչվածին հայ գյուղացին շատ մեծ նշանակություն է վերապահում` այն առածների ոգով, որպիսիք հուշում են, թե` «Շնեն գառ չի ծնի», կամ «Շնեն շուն կլինի», «Շունը շնից, երկուսը մի տանից» և այլն:
Պարույրից վատ լսել եմ միայն երկու հասցեին: Առաջինը ժամանակին համարում ուներ… Դրանցից մյուսի` Հասմիկի (իր անհաջող հրապույրներից մեկը), մասին լավ հիշում եմ զայրույթով ասված այս նախադասությունը. – Դու գիտես չէ՞, թե ինչքան եմ ատում նրա մորը: Սա լսել եմ այն ժամանակ, երբ դստերը ամառները բերել էր տալիս Սովետաշեն ընտելացնելու, մոտեցնելու իրեն: Բոլոր ջանքերով հանդերձ, չհաջողվեց, և մեր այս խոսակցության օրերին ապրում էր խոր վիշտ ու հիասթափություն:
1952-ի աշնանից Պարույրն ինձ ոչինչ չէր գրում նրանից (Հասմիկից): Եվ սակայն, իմանալով նախապատմությունը, իմանալով Պարույր Սևակին, ինչ-որ չափով նաև Հասմիկին, որին Երևանում պատահել եմ հետագայում ևս, գիտեմ և կասեմ, որ նա չարաշահեց Պարույրի մեծ խիղճն ու մարդկայնությունը, բախտախնդրական անմիտ քայլերով պատճառելով տարիների տահաճություններ, անշուշտ, նաև իրեն, առավել ևս դստերը…
Նյութը` Ք. Ա -ի


















































Ամենադիտված
Ինչպիսի տեսք ունի բլոգեր Նինա Տիտանյանը՝ 30 կգ նիհարելուց հետո (լուսանկարներ)