Ուր է, թե ազգը կարողանար էդքան բարի լինել. Սահյանը՝ Թումանյանի մասին
Գիտություն և Մշակույթ
Ստորև ձեզ ենք ներկայացնում Հարություն Հովնաթանի «Խոսում է Համո Սահյանը. զրույցներ» /տես նաև` «Լրիվ մաքրված մարդուն կամ խաղից դուրս կդնեն, կամ` կսպանեն. Համո Սահյան», «Անբարոյականությունը՝ վարակիչ». Համո Սահյան», «Թումանյանը վերստեղծեց ազգի պատմությունը. Համո Սահյան», «Ազգը պիտի փնտրես նրա տասը տոկոսի մեջ. Համո Սահյան» գրքում ընդգրկված փոքրիկ զրույցներից մեկը:
Համո Սահյան – Մարդ պետք է ապրի ծառի օրենքով` արմատով հողի խորքը ձգվի, սաղարթո` տարածվի դեպի արևը: Արմատը մեր հիշողությունն է, որ գնում է դեպի սկիզբը, դեպի պատմության խորքը, գնում է զորանալու: Սաղարթը ներկան է, որ բարձրանում է դեպի Արևը` ապագան: Եթե մեկը անցյալդ է ուզում գողանալ, վերագրել իրեն, ինչ ասել կուզե, պատրաստվում է զրկել քեզ ապագայից: Հետ նայելը հետ մնալու նշան չէ. ո՞վ է ասել, թե հետ նայելը և առաջ նայելը տարբեր բաներ են: Նույնն են: Որ կողմիդ վրա էլ որ նայես, առաջ ես նայում: Դա քո առջևն է: Եթե նայում ես քո պատմությանը, քո առջևն ես նայում, առաջ ես նայում, քո ապագային ես նայում; Մեղուն բոլոր կողմերից աչքեր ունի: Մեղվի համար հետև և առջև չկա: Ազգն ազգ է իր անցյալով, ներկայով, ապագայով: Որքան մյուս ազգերն ապրեն, մենք էլ կապրերնք: Մեզ, ասել եմ, կպահի մեր ազգային ոգին: Ուժեղ անհատներ ունենք: Թումանյան կարդացողը կզգա, որ կապրենք: Թումանյանի բարությունը մեր ազգի ուժն է: Երբեմն մտածում ես` ուր է թե ազգը կարողանար էդքան բարի լինել:
Հողը պատռում ենք` էներգիա ճարենք, թռչենք երկինք, որովհետև լույսը այնտեղ է: Ծիլն էլ դուրս է գալիս, որ լույս տեսնի: Նույնիսկ գրքին ենք ասում` լույս տեսավ: Մեր զարմանալի ժողովուրդը որքան էլ տառապել է, սև օր տեսել, էլի ձգտել է լույսի, նայելով դեպի աղոթարան, ասել է` բարի լույս:
Նյութը` Ք. Ա –ի


















































Ամենադիտված
Ինչպիսի տեսք ունի բլոգեր Նինա Տիտանյանը՝ 30 կգ նիհարելուց հետո (լուսանկարներ)