Ի՞նչ տեսքով և ո՞ր դպրոցն է հաճախել Սոնա Շահգելդյանը. երգչուհու «Առաջին քայլերը»

Առաջին զանգ, առաջին ուսուցիչ, առաջին պայուսակ, հույզեր ու սպասումներ. ուսումնական տարվա սկզբին բոլորս ակամայից հիշում ենք դպրոցական մեր վառ ու արկածային օրերը: Ժպիտ, կարոտ, թախիծ... Զգացողությունները տարբեր են, երբ մտովի հետ ենք գնում դպրոցական տարիներ ու հայտնվում այն նույն աշակերտական նստարանին, որի վրա այնքան խզբզել էինք ժամանակին: Տոնական օրվա առթիվ BlogNews.am-ը երգչուհի Սոնա Շահգելդյանի հետ վերհիշել է անհոգ ու ուրախ տարիներն ու թերթել «Առաջին քայլերը»:

Սոնա Շահգելդյանը սովորել է Ստեփան Զարյանի անվան 56 դպրոցում, որտեղ երգչուհու տատիկը դասավանդել է պատմություն: Ինչպես Սոնան է նշում, նա շատ լավ է հիշում իր առաջին քայլերը. «Դպրոցական հուշերս մինչև հիմա էլ վառ են, կուզենայի մի պահ ժամանակը հետ տալ ու նորից հայտնվել դպրոցական նստարանին: Շատ եմ կարոտում եմ դպրոցը, իմ ընկերներին, ուսուցչուհիներին»:

Սոնան այսօրվա նման հիշում է իր առաջին զանգը, ինչպես հուզված ու ոգևորված մտավ դասարան ու սկսեց երգել. «Մայրիկիս ու մորեղբորս՝  Արմեն Շահգելդյանի ուղեկցությամբ էի դպրոց գնացել: Ի տարբերություն շատ երեխաների, ովքեր այդ ժամանակ շփոթված էին ու չէին հասկանում՝ ինչ է կատարվում, ես համարձակ մտա դասարան թե չէ, սկսեցի երգել: Այն ժամանակվա դպրոցի համն ու հոտն ուրիշ էր: Լավ հիշում եմ իմ առաջին ուսուցչուհուն՝ Մարո Իսահակյանին: Լավ դասարան եմ ունեցել, մինչև հիմա էլ կապը բոլորի հետ պահում եմ»:

Սոնան հաճախակի է դպրոցում լինում. «Եթե իմ դպրոցում միջոցառումներ են լինում, ես միշտ մասնակցում եմ, եթե անգամ շատ զբաղված եմ եղել, միևնույն է, փորձել եմ դասավորել ամեն ինչ ու բաց չթողնել ինձ հարազատ մարդկանց կրկին տեսնելու ու շփվելու առիթը»:

Թեև երգչուհու տատիկը երկար տարիներ նույն դպրոցում մանկավարժ է եղել, բայց Սոնան դրանից չի առիթավորվել ու փորձել է հնարավորինս քիչ ուշադրություն գրավել իր չարաճճիություններով. «Դասղեկս տատիկս է եղել, վերջին տարիներին, իհարկե: Ես ինձ լավ էի զգում այն մտքից, որ դպրոցի պատմության լավագույն ուսուցչուհին իմ տատիկն էր, բայց երբեք չեմ գոռոզացել ու առիթավորվել այդ փաստից, հակառակը՝ ինձ հնարավորինս համեստ եմ պահել: Գնահատականներիս առումով էլ չեն զիջել տատիկիս խաթեր, եթե պատասխանել եմ չորսի, չորս էլ դրել են: Նա իմ հանդեպ շատ խիստ է եղել, ու դա ճիշտ էր»:

Սոնան շատ չարաճճի երեխա է եղել ու ասում է՝ մեծ մասամբ հենց ինքն էլ նախաձեռնել է դասերից փախուստները. «Շատ աշխույժ ու չարաճճի երեխա եմ եղել ու մինչ այսօր էլ չեմ փոխվել իմ բնավորությամբ: Կազմակերպել եմ, դասերից փախել ենք ու գնացել, ժամերով ֆիզկուլտուրայի դահլիճում խաղացել»: 

Երգչուհին ընդունակ աշակերտ է եղել, բայց ինչպես ինքն է խոստովանում, չափից շատ ծույլիկ է եղել ու ժամերով դասերը պատրաստել. «Գերազանցիկ չեմ եղել դպրոցում, փոխարենը հարվածային եմ եղել, բայց իմ ուժերով եմ սովորել ու ավարտել: Եթե ինձ տրամադրում էի սովորելու, շատ արագ էի յուրացնում ամեն ինչը, բայց միշտ չէ, որ ստացվում էր ինձ տրամադրելը, հավես չէի ունենում: Հումանիտար առարկաներն եմ սիրել ու լավ սովորել դպրոցում, իսկ, օրինակ, ֆիզիկա, քիմիա, մաթեմատիկա ու այլ բնագիտական առարկաները չէր ստացվում լավ սովորել, ինչ մեղքս թաքցնեմ)))»:

Սոնան չունի դպրոցական այնպիսի երազանք, որը դեռ չի իրականացել. «Փառք Աստծո, իմ բոլոր երազանքներն էլ հերթով իրականանում են: Դրանք հիմնականում նպատակներ ու ձգտումներ են, որոնց հետևից ես գնում եմ ու հասնում ուզածիս:

Զրույցի վերջում Սոնան բոլոր առաջին դասարանցիներին մաղթանք հղեց․ «Իմ ընկերների բալիկներին ու բոլոր երեխաներին, ովքեր այս տարի առաջին անգամ են դպրոց գնում, մաղթում եմ հարթ ու գիտելիքաշատ ճանապարհ ու նորանոր հաջողություններ: Թող կարողանան ճիշտ օգտագործել այն ժամանակը, որը տրված է իրենց սովորելու համար, ու կյանքից քաղեն առավելագույնն ու ամենակարևորը՝ լինեն լավ մարդիկ ու լավ քաղաքացիներ»:

Նյութի աղբյուր՝ Blognews.am