Վարկանիշի հակառակ կողմը. ո՞ր սցենարից է փորձում խուսափել Փաշինյանը
Վերլուծական
Համացանցում ակտիվ քննարկվում է օտարերկրյա տրանֆերտները եկամուտ դիտարկելու և դրանց վրա համապատասխանաբար 23 տոկոս եկամտային հարկ կիրառելու հարցը: Այսպես կոչված, խոպանչիներին հարկելու մասին օրինագիծն առաջացրել է համընդհանուր դժգոհություն, և սա ինքնին հասկանալի է: Այս մասին Հանրային ռադիոյին տված հարցազրույցում ասել էր Պետական եկամուտների կոմիտեի նախագահ Դավիթ Անանյանը: Այնուհետև ՊԵԿ-ը տարածեց պարզաբանում, որտեղ ասվում էր, որ նման նախագիծ դեռևս չկա, սակայն գաղափար, ամեն դեպքում, կա:
«Խոպանչիների» թեման հասարակության համար ամենացավոտ խնդիրն է, այն պարզ պատճառով, որ ՀՀ քաղաքացիների մի ստվար զանգված՝ աշխատանք չունենալով Հայրենիքում՝ ստիպված է օրվա հացը վաստակել դրա սահմաններից դուրս՝ արտերկրում: Բնական է, որ «խոպանչիները» և նրանց ընտանիքները հանդիսանում են հասարակության սոցիալապես խոցելի հատվածը և այդ հատվածի հարկային բեռի ավելացումը չի կարող չհանգեցնել հանրային դժգոհության լայն ալիքի: Նկատենք, որ իշխանությունները հանգիստ կարող էին նման նախաձեռնության մասին ավետել ընտրություններից հետո, և դա ավելի տրամաբանական կլիներ՝ հաշվի առնելով, որ հասարակության գրպանին խփող ցանկացած նախաձեռնություն ընտրություններից կես ամիս առաջ՝ անմիջական հարված է իշխող քաղաքական ուժի վարկանիշին:
Միևնույն ժամանակ, նշենք, որ սա նման առաջին դրվագը չէ: Իշխող քաղաքական ուժի վարկանիշին հարվածում է նաև այն կադրային քաղաքականությունը, որը վարում է Նիկոլ Փաշինյանը: Ընդ որում՝ այդ քաղաքականությունից վարչապետը չշեղվեց անգամ հանրային լայն ռեզոնանսից հետո, երբ պարզ դարձավ, որ հասարակության մի ստվար զանգված չի ընկալում նախորդ համակարգի ներկայացուցիչներին Նոր Հայաստանի պետական կառավարման համակարգում կամ «Իմ Քայլը» դաշինքի նախընտրական ցուցակում տեղավորելը: Միևնույն ժամանակ, չեն «փայլում» նաև հեղափոխական թիմի անդամները՝ վարչապետի գործերի աղանդավոր կառավարչից (արդեն նախկին) մինչև վիճակագրական տվյալներին չտիրապետող Արարատի մարզպետ, նախարարությունում քարոզարշավ իրականացնող տրանսպորտի նախարարից մինչև ընկերներին և ծանոթներին աշխատանքի տեղավորող առողջապահության նախարար, կոռուպցիոն սկանդալի կիզակետում հայտնված փոխվարչապետ: Բոլորը կարծես ջանք ու եռանդ չեն խնայում իշխող քաղաքական ուժի վարկանիշը հնարավորինս նվազեցնելու համար և պետք է ասել՝ ընդհուպ մոտեցել են իրենց նպատակի իրականացմանը:
Իշխող քաղաքական թիմի վարկանիշին լրջորեն հարվածում է նաև արտաքին քաղաքական վեկտորում կուտակված խնդիրների պաշարը, Արցախյան հակամարտության կարգավորման հարցում Փաշինյանի դրսևորած հարաբերական պասիվությունը: Ընհանրապես՝ հանրության համար այնքան էլ պարզ ու հստակ չէ, թե ինչպիսին է այն՝ Նոր Հայաստանի արտաքին քաղաքականությունը: Պատահական չէ, որ նախընտրական այս փուլում Փաշինյանի քաղաքական հակառակորդների գլխավոր թիրախը հենց Հայաստանի արտաքին քաղաքական սայթաքումներն են: Փաշինյանի, հետևաբար՝ նաև իշխող քաղաքական ուժի վարկանիշին ոչ պակաս հարվածում է տրված և կատարված խոստումների կոնտրաստը: Բերենք ընդամենը մի քանի օրինակ՝ հեղափոխության օրերին Փաշինյանը խոստացավ իսպառ վերացնել ճանապարհներին առկա արագաչափերը և տեսանկարահանող սարքերը՝ դրանք անվանելով «թալանի գործիք»: Այսօր արդեն կառավարությունը առաջարկում է ավելացնել վերոնշյալ սարքերի թիվը՝ որպես հիմնավորում բերելով ճանապարհատրանսպորտային պատահարների կտրուկ ավելացումը: Խոստումներ էին հնչել վերացնել հանրահայտ «կարմիր գծերը», իսկ այսօր արդեն պատճառաբանություններ են ի հայտ եկել, թե ինչու պետությանը ձեռնտու չէ գնալ նման քայլի:
Առաջին հայացքից՝ քաղաքական թիմի նման գործելաոճը անտրամաբանական է, եթե, իհարկե, «Իմ Քայլը» դաշինքի վարկանիշի նվազումը այս կամ այն պատճառներով չի բխում հենց Նիկոլ Փաշինյանի շահերից: Արդյո՞ք նա ցանկանում է հավաքել քվեների 75-80 տոկոսը և ունենալ միատարր խորհրդարան, որտեղ նա չի ունենա որևէ հակակշիռ, բացի այդ, ինչը ոչ պակաս կարևոր է՝ կունենա պատասխանատվության շատ ավելի մեծ չափաբաժին՝ ստացած քվեներին համապատասխան: Երկրում ստեղծված տնտեսական բարդ իրավիճակը, ներդրումների բացակայությունը, արտաքին քաղաքական դաշտում ի հայտ եկած խնդիրները ընտրություններից հետո շտապ լուծում են պահանջելու: Արդյո՞ք Փաշինյանը ցանկանում է ստեղծված իրավիճակի «տակից» միայնակ դուրս գալ: Թերևս՝ ոչ: Բացի այդ, միատարր խորհրդարանը ուղղակի հակասում է Փաշինյանի հայտարարած ժողովրդավարական սկզբունքներին: Այս և նաև մի շարք այլ պատճառներով՝ վարչապետին ձեռնտու է որքան հնարավոր է մեծ թվով քաղաքական ուժերի ներկայությունը նորընտիր խորհրդարանում: Փաշինյանի և նրա քաղաքական թիմը, սակայն, պետք է դիտարկեն ևս մի տարբերակ, որի դեպքում չնայած Փաշինյանի բոլոր ջանքերին հասարակության մի ստվար զանգված իր քվեն միևնույնն է՝ տալու է նրան` հենց օրվա իշխանություններին դարձնելով ստեղծված իրավիճակի և դրանից բխող բոլոր բացասական հետևանքների համար միանձնյա պատասխանատու: Արդյո՞ք Փաշինյանի թիմը պատրաստ է իրադարձությունների նման զարգացմանը: Հեղափոխական թիմի քայլերը, որոնց մենք այսօր ականատես ենք լինում և որոնք առաջին հայացքից կարող են անտրամաբանական թվալ՝ իրականում միտված են հենց նման սցենարից խուսափելուն…
Ս.Խաչատրյան
ՈՒՂԻՂ ԵԹԵՐ
Ամենադիտված 
Ադրբեջանից ներմուծված բենզինը պետք է մնա բենզալցակայաններում, չպետք է օգտվեն դրանից (տեսանյութ)
