Նիկոլ Փաշինյանի անփոխադարձ «սերը» ՆԱՏՕ-ի հանդեպ
ՎերլուծականՎերջին շրջանում արտաքին քաղաքական վեկտորն անթաքույց դեպի Արևմուտք շրջած ՀՀ իշխանություններն ամեն գնով փորձում են ի ցույց դնել՝ ՆԱՏՕ–ի հետ առավել խորքային համագործակցություն հաստատելու իրենց ցանկությունն ու պատրաստակամությունը: Դիցուք՝ ընդամենը շաբաթներ առաջ ՀՀ էր այցելել ԱՄՆ Եվրոպական հրամանատարության գլխավոր սերժանտ-մայոր Ռոբերտ Աբերնեթին՝ աջակցելու Հայաստանի զինված ուժերի սերժանտական կորպուսի կատարելագործման, քաղաքականության ձևավորման և նախնական մշակման աշխատանքներին։ Դրանից հետո հայտարարությամբ հանդես եկավ ՊՆ-ն՝ նշելով, որ ԶՈւ բարեփոխումների համատեքստում՝ ՀՀ ԶՈւ համազգեստը փոփոխվելու է ՆԱՏՕ ստանդարտներին համապատասխան: Մեկ այլ դրվագ՝ ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանությունը տեղեկացնում է, որ անցյալ շաբաթ Երևանում տեղի է ունեցել պաշտպանության կերպափոխման հարցերով աշխատաժողով։ Երեկ էլ Ֆրանսիայի զինված ուժերի Սեն-Սիր ռազմական ակադեմիայի ղեկավար կազմի ներկայացուցիչներն էին այցելել Հայաստանի պաշտպանության նախարարության Վազգեն Սարգսյանի անվան ռազմական ակադեմիա։ Նույն օրը պաշտպանության նախարարի տեղակալ Արման Սարգսյանի և Հայաստանում Ֆրանսիայի դեսպան Օլիվիե Դըկոտինյիի մասնակցությամբ ակադեմիայում բացվել է ֆրանսերենի՝ ժամանակակից լուծումներով հագեցած լսարան։
Սակայն, Նիկոլ Փաշինյանի սերն առ ՆԱՏՕ, կարծես թե, անփոխադարձ է, համենայնդեպս, այդ մասին են վկայում վերջին շաբաթների ընթացքում ՆԱՏՕ բարձրաստիճան պաշտոնյաների հնչեցրած հայտարարությունները: Դիցուք՝ ՆԱՏՕ-ն իր պաշտոնական ներկայացուցչի մակարդակով հայտարարում է, որ դաշինքը ներկայումս չի դիտարկում դաշինքը Հայաստանի հաշվին ընդլայնելու հնարավորությունը: Բացի այդ, ՆԱՏՕ-ում չեն ցանկացել մեկնաբանել «դաշինքի ընդլայնման եվրոպական կոմիտեի» ղեկավար Գյունտեր Ֆելինգերի հայտարարությունը, որն ավելի վաղ կոչ էր արել անդրկովկասյան հանրապետության իշխանություններին միանալ դաշինքին: Օրեր առաջ էլ Հարավային Կովկասում ՆԱՏՕ հատուկ ներկայացուցիչ Խավիեր Կոլոմինան հայտարարեց, որ դաշինքը փատացի չի պատրաստվում պաշտպանել Հայաստանն ընդդեմ իր անդամ Թուրքիայի, եթե վերջինս որոշի սպառնալ ՀՀ անվտանգությանն ու տարածքային ամբողջականությանը: ՆԱՏՕ-ն չի էլ թաքցնում, որ Թուրքիայի հետ դաշնակցային հարաբերություններն իր համար առաջնահերթություն են:
Ինչպես տեսնում ենք՝ թեև Նիկոլ Փաշինյանն արդեն անթաքույց դրեյֆ է սկսել դեպի Արևմուտք, գրեթե սառեցրել է հարաբերությունները ՀԱՊԿ–ի հետ, որն այս պահին ՀՀ անվտանգության միակ ռեալ երաշխավորն է, ՆԱՏՕ-ն չի շտապում գրկաբաց ընդունել Հայաստանին իր ընտանիք: Ակնհայտ է, որ դաշինքի համար ՀՀ–ի հետ հարաբերությունները կարևոր են այնքանով, որքանով որ հնարավոր կլինի Հայաստանի և հայ ժողովրդի անվտանգության և կենսական շահերի հաշվին՝ ՌԴ-ին դուրս մղել Հարավային Կովկասից: