Հների ու նորերի բարերարը. Գաբրիել Ջեմբերջյանի խաղը` երկու լարերի վրա
Վերլուծական2023 թվականի սեպտեմբերին ընդդիմության կազմակերպած հանրահավաքին Սերժ Սարգսյանի և կարկառուն ՀՀԿ-ականների կողքին կարելի էր տեսնել սփյուռքահայ մեծահարուստ Գաբրիել Ջեմբերջյանին։
Գաղտնիք չէ, որ Ջեմբերջյանը Սերժ Սարգսյանի եղբոր` Լևոն Սարգսյանի մտերիմ ընկերն է և «Փյունիկ» բարեգործական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահը։ Ժամանակին մամուլը գրել էր, որ հենց Լևոն Սարգսյանն է վերջինիս հրավիրել Հայաստան: Մինչ հեղափոխությունը՝ Ջեմբերջյանը հրապարակավ աջակցում էր Սերժ Սարգսյանին: Դիցուք՝ 2013 թվականին տված իր հարցազրույցներից մեկում, գնահատելով Սերժ Սարգսյանի նախագահությունը, նա հայտարարել էր` «Այսօր Հայաստանն ունի նախագահ, որը լսում է քննադատությունները, եթե սխալ է` արձանագրում է, շտկում է»։
Սարգսյանի առաջարկով վերջինս դարձել էր նաև «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ, իսկ այնուհետև տեղ էր գտել սփյուռքի նախարարության հասարակական խորհրդի կազմում: Այն բանից հետո, երբ հեղափոխությունից հետո Լևոն Սարգսյանը հայտնվեց իրավապահների ուշադրության կենտրոնում, Ջեմբերջյանը հրապարակավ հայտարարեց, որ վերջինս որևէ խախտում թույլ չի տվել և իրավապահները դա շուտով կպարզեն:
Ինչ վերաբերվում է 2023-ի սեպտեմբերի հանրահավաքին, ապա Ջեմբերջյանն Ազատության հրապարակ էր եկել ոչ ավել, ոչ պակաս` պահանջելու Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականը։ Նա, մասնավորապես, ասել էր` «Մենք չէ, որ պետք է Փաշինյանին ասենք` հրաժարական տա, նա ինքը պետք է հասկանա ու հեռանա։ Նա իր շահերի համար նաև դա պետք է անի»։
Ուշագրավ է, սակայն, որ Սերժ Սարգսյանի կողքին կանգնած Փաշինյանի հրաժարականը պահանջող Ջեմբերջյանը 2019 թվականից հանդիսանում է Նիկոլ Փաշինյանի ընտանեկան «Իմ քայլը» հիմնադրամի սրտի բարերարը։ 2019-ին նա հիմնադրամին էր փոխանցել 25 հազար ԱՄՆ դոլար։ Ընդ որում, երբ լրագրողները նրանից հետաքրքրվել էին` նա գումարը փոխանցել է ՔՊ-ի՞ն, թե «Այո»-ի քարոզարշավին, գործարարը պատասխանել էր, որ գումարը փոխանցել է ՔՊ-ին։ Ի դեպ, այդ առատաձեռն քայլից անմիջապես հետո Ջեմբերջյանն ընտրվեց Հանրային Խորհրդի անդամ։ 2023-ին, այն նույն ժամանակ, երբ Ջեմբերջյանն Ազատության հրապարակում Նիկոլ Փաշինյանի հրաժարականն էր պահանջում, նա «Իմ քայլը» հիմնադրամին էր փոխանցել 50 հազար ԱՄՆ դոլար։
Փաշինյանին վերջինիս օգնությունը, սակայն, միայն հազարավոր դոլարների տեսքով չի եղել։ Դիցուք, երբ 44-օրյա պատերազմի ժամանակ «Հայաստան» հիմնադրամի հավաքած գումարի հետագա ճակատագիրը դարձավ կոռուպցիոն սկանդալի պատճառ, Ջեմբերջյանը շտապեց հարցազրույց տալ և հայտարարել, որ ինքը հիմնադրամի խորհրդի մեջ է և որևէ խախտում չի եղել: Դեռ մի բան էլ մեղադրեց սփյուռքին Փաշինյանի կառավարությանը չվստահելու համար` նշելով, որ ՀՀ կառավարությունն այդ հավաքած գումարից շատ ավելի մեծ գումարներ է ծախսել, կարծես թե դա բացատրում էր այն հանգամանքը, որ սփյուռքի հանգանակած 105 միլիոն դոլարն այդպես էլ նպատակին չծառայեց և փոշիացավ։
Ինչպես տեսնում ենք, Ջեմբերջյանին ոչինչ չի խանգարում մի կողմից ներկա լինել երրորդ նախագահի մասնակցությամբ հավաքներին, Փաշինյանին սուր քննադատության ենթարկող ԱԱԾ պահեստազորի սպաների միության խորհրդի անդամների հետ մեկնել Իրան ու այնտեղ մասնավոր այցեր ունենալ, մյուս կողմից էլ` ֆինանսապես աջակցել Նիկոլ Փաշինյանի ընտանեկան հիմնադրամին, թեկուզ և Հանրային Խորհրդում, բայց և այնպես, պաշտոն ընդունել վերջինիս ձեռքից և ամեն կերպ մաքրել գործող իշխանություններին` քողարկելով վերջիններիս «կիքսերն» ու կոռուպցիոն սկանդալները։ Սա ոչ այլ ինչ է, քան դասական խաղ` երկու լարերի վրա, ինչպես երևում է` Ջեմբերջյանն այդպես էլ չի կողմնորոշվում` ում ասեղը թելի՝ ընդդիմությա՞ն, թե գործող իշխանությունների։ Պատմությունը, սակայն, ցույց է տալիս, որ նման կերպարները, սովորաբար, այդ լարերի վրա երկար չեն մնում, իսկ վայրէջքը մշտապես ցավոտ է լինում։ Դժվար թե Գաբրիել Ջեմբերջյանն այս առումով բացառություն լինի...