Պատերազմ չենք ուզում . Քաշմիրցիները՝ Հնդկաստանի ու Պակիստանի բախման գծում
Քաղաքական
Հնդկաստանի ու Պակիստանի միջև սրվող հակամարտության պայմաններում առաջին գիծում հայտնվել են Քաշմիրի սահմանամերձ բնակիչները, որոնց վրա թափվում է երկու երկրների decades-տևող հակամարտության ողջ ծանրությունը։Մայիսի 7-ից սկսած, Պակիստանից արձակված հրետանային կրակի հետևանքով միայն Պունչ շրջանում զոհվել է առնվազն 11 քաղաքացիական անձ։ Նրանց թվում՝ երեխաներ, մայրեր և տարեցներ։ Տասնյակ գյուղեր լքվել են, դպրոցներն ու հանրային շենքերը վերածվել են ժամանակավոր ապաստարանների։ «Սա սարսափի գիշեր էր։ Տները փլվել են, մարդիկ փախչում են՝ չիմանալով՝ ուր։ Իսկ ամենացավալին այն է, որ այս ամենի մեջ մեր ձայնը ոչ ոք չի լսում», – ասում է Պունչի բնակիչ Ռամիզ Չոուդարին։
Հնդկաստանը հայտարարում է, որ իր հարվածներն ուղղված էին Պակիստանի տարածքում գտնվող «ահաբեկչական ճամբարների» դեմ՝ ի պատասխան ապրիլի 22-ին Քաշմիրում զբոսաշրջիկների դեմ իրականացված հարձակման։ Պակիստանը հերքում է մեղադրանքները՝ հայտարարելով, որ զոհվածներն բացառապես խաղաղ բնակիչներ են։ Քաշմիրցիների համար սա պարզապես հերթական քաղաքական ճգնաժամ չէ։ Դա ավերված տներ, արյունոտված երեխաներ, խուճապ, մթության մեջ հնչող ռմբակոծություն է։
«Պատերազմը նրանք են ուզում, ովքեր ապահովության մեջ են։ Իսկ մենք ամեն գիշեր չենք իմանում՝ կարթնանա՞նք առավոտյան», – ասում է Քամալկոտ գյուղի բնակիչ Ֆարուք Ահմադը։ Մինչ Հնդկաստանն ու Պակիստանը խոսում են ինքնապաշտպանության և հակահարվածի մասին, Քաշմիրում մարդիկ լուռ փաթեթավորում են առաջին անհրաժեշտության ապրանքներն ու փնտրում ապաստարաններ։ Իսկ միակ աղերսը մնում է նույնը՝ խաղաղություն, փոխանցում է Al-Jazeera-ն։


















































Ամենադիտված
Կորուստ՝ Ալլա Լևոնյանի ընտանիքում