Ինձ համար ամեն օրն է Աստծունը. Նազենի Հովհաննիսյան

Դերասանուհի Նազենի Հովհաննիսյանն Ինստագրամի իր էջում գրել է․

«Ասում են՝ «Կիրակին Աստծունն է»:

Ինձ համար ամեն օրն է Աստծունը. ամեն 7 օրը, որոնք գալիս ու ամփոփվում են Կիրակի՝ Պատարագով:

Ամեն օր ծնվում ես ու մեռնում, կորցնում քեզ, մոլորվում կամ սխրագործում, հեռանում քեզնից ու տարրալուծվում անհեթեթ թվացող խնդիրների մեջ, ու հավաքում ցաքուցրիվ եղած կտորներդ՝ Պատարագին, Կիրակի օրը, որն ասում են Աստծունն է:

Ինձ համար ԱՄԵՆ օրն է Նրանը. Ամե՜ն:

Ես մեծ ժառանգություն ունեմ. դարերից ինձ եկած ու հազարամյակներով բաժին հասած:

Հարստությունը «պահելը» բարդ է շատ. գողերի աչքը վրան է, թալանի վտանգ կա միշտ, հաճախ սովորության բերումով չես էլ գիտակցում ՈւՆԵՑՎԱԾՔԻԴ մասշտաբը...

Կիրակին իմ ունեցվածքը արժեվորելու, ամեն Պատարագին ինձ՝ Աստծո տրվածը խոհեմաբար ընդունելու ու նորից երջանկորեն ինքս ինձ գտնելու մեջ է:

Ասում են Կիրակին Աստծունն է... չէ, Ամեն օրն է Նրանը, ու ողորմաբար՝ Կիրակի մեզ էլ է բաժին հասնում իր անծայր ու անպարագիծ Գոյից. Պատարագին բացում է իր դուռն ու աղոթքով՝ որպես մուտքի տոմս, ներս թողնում իր Դրախտավայր.

Հիշում ես, որ ապրում ես, որ դու ես, որ Կաս:

Պատարագին՝ Եկեղեցում, Խոսքն է, իմ երկրի լեռների խնկաբույրն է, դաշտային քամիները, արևները՝ հոգնած ոսկորներդ տաքացնող, ծովերը՝ կենարար, ու հարյուրավոր մարդկանց սրտերը՝ նույն կանչով բաբախող: Իմ ամեն չունեցածն ու ունեցածը՝ մի Պատարագի մեջ, թեկուզ մի ակնթարթում է՝ Տիեզերական մասշտաբի ու հավերժության հանդիպման խաչմերուկում. Խորանի առաջ՝ Սիրո Գմբեթի տակ. Խոսքի ու աղոթքի ծիրում... անծայրաԾիրում՝ Աստծո, որի լեզուն հայերենն է, Հացը՝ Պատարագին բաժին տրվողը, Կյանքը՝ Հարությամբ նորից ապրելը:

Մի մեծ բանաստեղծ ասել է. Գոնե բլուր պիտի լինես՝ Լեռները հասկանալու համար...

Մանանեխի հատիկի չափ հավատք.....

Բարի և օրհնյալ կիրակի»: