Անվանվել է այն պայմանը, որում սպորտն ավելի արդյունավետ է ծերացումը դանդաղեցնելու համար

Կանոնավոր ֆիզիկական ակտիվությունը հուսալիորեն նվազեցնում է կենսաբանական տարիքը, սակայն ամենաակնառու ազդեցությունը նկատվում է նրանց մոտ, ովքեր սկզբնապես մարզված են և դիմացկուն են: Գիտնականները այս եզրակացությանն են հանգել մարդկանց և կենդանիների վերաբերյալ տասնյակ ուսումնասիրություններ վերլուծելուց հետո: Գիտական ​​​​ակնարկը հրապարակվել է «Aging» ամսագրում:

Արդյունքները ցույց են տվել, որ ֆիզիկական ակտիվությունը դանդաղեցնում է այսպես կոչված «էպիգենետիկ ժամացույցը»՝ մոլեկուլային մեխանիզմները, որոնք որոշում են մարմնի իրական կենսաբանական տարիքը: Հատկապես նկատելի փոփոխություններ են նկատվում արյան և կմախքային մկանների մեջ, որտեղ ակտիվ մարդկանց մոտ գրանցվում է բջջային կառուցվածքների «երիտասարդացում»:

Գիտնականները ընդգծում են, որ մարզումների ազդեցությունը տարբեր մարդկանց և կենդանիների մոտ կարող է տարբեր կերպ արտահայտվել՝ դա կախված է ֆիզիկական պատրաստվածության սկզբնական մակարդակից, անհատական ​​​​բնութագրերից և որոշակի օրգանների աշխատանքից: Այսպիսով, դիմացկուն մկների մոտ ծերացումը դանդաղել է ոչ միայն մկաններում, այլև սրտում, լյարդում և ճարպային հյուսվածքում:

Հեղինակները ընդգծում են, որ սպորտը չի կարող համարվել ծերության դեմ համընդհանուր միջոց, սակայն կուտակված տվյալները թույլ են տալիս այն համարել ակտիվ երկարակեցությունը երկարացնելու ամենահասանելի և արդյունավետ միջոցներից մեկը: Ապագայում գիտնականները պետք է բացահայտեն այս ազդեցության մոլեկուլային մեխանիզմները և մշակեն անհատականացված վարժությունների ծրագրեր:

Թարգմանությունը՝ Lurer.com-ի