Այսօր Ավետ Ավետիսյանի մահվան 42-րդ տարելիցն է
Գիտություն և Մշակույթ
Ծնվել է 1897 թվականին Թիֆլիսում:
Մինչ 5-րդ դասարանը սովորել է Թիֆլիսի Ներսիսյան դպրոցում, ապա կտորեղենի խանութում եղել է աշակերտ և գործակատար: Առևտրական աշխարհում ծանոթացել է այն հերոսներին ու բարքերին, որոնք տարիներ անց պիտի ներկայացներ բեմում:
1918թ. մեկնել է Բաքու և ընդունվել Հ. Աբելյանի թատերախումբ: Առաջին դերը Ոսկանն էր՝ Շիրվանզադեի «Չար ոգի» պիեսում:
1919-21թթ.՝ Թիֆլիսի հայկական դրամատիկական թատերախմբում, Ղարաքիլիսայի (Վանաձոր) Ա.Խարազյանի և այլ շրջիկ թատերախմբերում մարմնավորել է իրեն ծանոթ ու հարազատ դերեր, որոնցով ձևավորվել և հասունացել է նրա արվեստը: 1922թ. ընդունվել է Երևանի նորաստեղծ Առաջին պետթատրոն (Սունդուկյանի անվան թատրոն): Նրա խաղացանկն ընդգրկել է հայ, ռուս և արևմտա-եվրոպական հեղինակների պիեսներ:
1920-ականներին հայ դրամատուրգիայում հայտնի է դարձել Սաքոյի, Զամբախովի (Դեմիրճյանի «Քաջ Նազար», Սունդուկյանի «Խաթաբալա») դերերով: Ժամանակի հայ թատրոնում լինելով Սունդուկյանի կերպարների խոշորագույն մեկնաբաններից՝ դերասանը նրանց ներկայացրել է երգիծական շեշտված գծերով: Հիշարժան են Զամբախովի և Փարսիղի, Սարգսի դերակատարումները «Խաթաբալայում», «Քանդած օջախում» և «Էլի մեկ զոհում»: Բեմական անձնավորման լավագույն օրինակներ են Միկիտան Սաքոն (Պռոշյանի «Հացի խնդիր»), Շպրիխը (Լերմոնտովի «Դիմակահանդես»), Յագոն (Շեքսպիրի «Օթելլո»), Սաղաթելը, Մարութխանյանը (Շիրվանզադեի «Պատվի համար», «Քաոս»): Վերջին դերակատարումը թատրոնում ծերունի Անտոնիոն էր՝ Էդուարդո դե Ֆիլիպոյի «Շաբաթ, կիրակի, երկուշաբթի» պիեսում: Նկարահանվել է հայկական 28 կինոնկարում: Հիշարժան կինոդերերից են Հայրապետը («Նամուս», 1925թ.), Բազազ Արտեմը («Գիքոր», 1934թ.), Զիմզիմովը («Պեպո», 1935թ.), Սպարապետը («Զանգեզուր», 1938թ.), Սաղաթելը («Պատվի համար», 1956թ.), Ավետ աղան («Սայաթ-Նովա», 1960թ.), Մինթոևը («Մորգանի խնամին», 1970թ.) և այլն:
1938թ. արժանացել է ՀԽՍՀ, 1962թ.՝ ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստի կոչմանը: Մահացել է Երևանում:
Մահացել է 1971 թվականի մարտի 29-ին։


















































Ամենադիտված
Ինչպիսի տեսք ունի բլոգեր Նինա Տիտանյանը՝ 30 կգ նիհարելուց հետո (լուսանկարներ)