Վարդեր ու ընկերներին սիրողը. Տիգրան Ստեփանյան
ՎերլուծականԱրդյոք ովքե՞ր են…
Պատգամավորներ են, ովքեր նստած ԱԺ փափուկ աթոռներին, երևի թե հանուն ազգիս բարօրության կամ ի շահ իրենց՝ օրենքներ են ընդունում ու մերժում, ասում, խոսում, քննարկում ու քննարկվում…
Արդեն 4 տարի է՝ 131 պատգամավոր ապրում է մեր վճարած հարկերի շնորհիվ ու երևի թե սրտատրոփ սպասում 2017-ին. մեկ էլ տեսար՝ վերընտրվեց, մեկ էլ տեսար…
Քանի որ հաշված ամիսներ են մնացել մինչև ԱԺ ընտրությունները, մենք շարունակում ենք վերհիշել նրանց գործունեությունը՝ մեկ առ մեկ ներկայացնելով նրանց անցած ուղին:
ԼՈւՐԵՐ.com-ի դիտակետում հայտնված հաջորդ պատգամավորը ԱԺ ԲՀԿ խմբակցության պատգամավոր Տիգրան Ստեփանյանն է:
Ծնվել է 1961թ. սեպտեմբերի 1-ին, Արարատի մարզի Ազատաշեն գյուղում:
2011թ. ավարտել է ՀՀ գյուղատնտեսական ակադեմիայի ագրոնոմիայի ֆակուլտետը:
1989-1993թթ. աշխատել է Մասիսի նավթի բազայում՝ որպես ավագ օպերատոր: 1993-1997թթ. ղեկավարել է նավթամթերքների ներկրմամբ և վերամշակմամբ զբաղվող ընկերությունը: 2000-2007թթ. եղել է «Մասիս նավթամթերք» ՓԲԸ գործադիր տնօրեն:
2007-2012թթ.՝ Ազգային ժողովի պատգամավոր:
2012թ. մայիսի 6-ին Ազգային ժողովի պատգամավոր է ընտրվել համամասնական ընտրակարգով՝ «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունից:
Մեր այսօրվա հերոսը իսկը մեր խորհրդարանին սազող պատգամավոր է՝ նիստերից բացակայող, եկած օրը պարզապես կոճակ սեղմող և օրենսդրական նախաձեռնություններով հանդես չեկող:
Ծանոթացեք, խնդրեմ, «վարդերի Տիգրանի» հետ: Ինչու վարդերի՞: Դե՝ մարդը վարդերի բիզնեսով է զբաղվում ու գործի շնորհիվ էլ հոտավետ մականուն է ձեռք բերել:
Պաշտոնական վիճակագրության համաձայն՝ մեր այս պատգամավորը վերջին տարիների ընթացքում ոչ մի անգամ ելույթ չի ունեցել, հարց չի տվել, փոխարենը՝ հա սեղմել ու սեղմել է՝ հիմնականում կողմ քվերակելու համար նախատեսված կոճակը՝ 463 անգամ:
Ինչու՞ Ստեփանյանը օրենքներ չի գրում:
Նրան այդ հարցն ուղղվել է մի քանի անգամ և արժանացել հստակ պատասխանի՝ մեկա՝ չի անցնելու…
Զարմանում եմ՝ պատգամավորն անգամ չի թաքցնում փաստը, որ իր ներկայությունը ձևական բնույթ է կրում:
Գնահատենք՝ արդար մանդատակիր, որ արդեն երկար տարիներ է՝ ապրում է մեր վճարած հարկերի հաշվին և մանդատի շնորհիվ էլ՝ անարգել բիզնես-գործունեություն է ծավալում:
03.03.2012 թ.ԿԸՀ ներկայացրած հայտարարագրի համաձայն՝ Տիգրան Ստեփանյանը «Անշարժ գույք» բաժնում հայտարարագրել էր 2 շինություն և 2 հողամաս՝ Արարատի մարզում:
Ունի մեկ ավտոմեքենա (Կադիլակ), տարեկան դրամական եկամուտը՝ 3 մլն 110 հազար դրամ (պատգամավորի աշխատավարձ), դրամական միջոցների հայտարարագիրը ներկայացնելու օրվա դրությամբ՝ 70 մլն ՀՀ դրամ:
Թանկարժեք գույք, արժեթուղթ կամ այլ ներդրում, ըստ հայտարարագրի՝ չունի:
Ինչպես բոլոր պատգամավորների դեպքում, Ստեփանյանի մոտ էլ տարիների ընթացքում եկամուտն աճել է. կրկին վկա է պաշտոնական տեղեկատվությունը:
Իսկ ոչ պաշտոնական տեղեկատվության համաձայն՝ այս տարվա հուլիսին ՎՏԲ-բանկը պատգամավորին սնանկ ճանաչեց: Լուրը հաստատեց Ստեփանյանը՝ նշելով, որ «լավ ընկերոջ» համար երաշխավոր էր կանգնել ու խնդիրներ էին առաջացել՝ վստահեցնելով, որ «լավ ընկերը»արդեն կարգավորում է հարցը:
Ի դեպ, մեր պատգամավորը կարգին ընկերասեր մարդ է, հանուն ընկերների՝ պատրաստ՝ անգամ կուսակցական շահից անցնել:
Նախորդ տարի, Արտաշատի քաղաքապետի ընտրությունների ժամանակ, նա սատարում էր ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի որդու՝ Արգամ Աբրահամյանի թեկնածությանը:
«Ես սատարելու եմ Արգամ Աբրահամյանին, քանի որ Արգամն իմ մտերիմ ընկերն է, ես մարզից եմ, ինչով կարողանամ, կօգնեմ»,- ասել էր պատգամավորը:
Խնդիրն այն է, որ ԱԺ ԲՀԿ խմբակցությունն այդ ժամանակ հայտարարել էր, որ իրենք ընտրությունների ժամանակ որևէ մեկի թեկնածությունը չեն «պաշտպանելու», այլ իրենց տեղամասային կառույցի ներկայացուցիչներին հորդորել են ապահովել արդար ու թափանցիկ ընտրություններ:
2017թ.-ին խորհրդարանական ընտրություններն են: Ստեփանյանը վստահ է՝ «լավ ընկերությունը» կողքին է:
Անի Սահակյան