Ինչ բարոյական իրավունքով է պարապուրդի մատնված Սինանյանը խրատներ տալիս հայկական սփյուռքին
ՎերլուծականՍփյուռքի գործերի գլխավոր հանձնակատար Զարեհ Սինանյանը, ով վերջերս առաջարկում էր Հայաստանը արաբների հայրենիքի վերածել, իր իսկ կողմից կազմակերպված համաշխարհային հայկական համաժողովի ընթացքում էլ ավելի դարակազմիկ միտք է արտահայտել՝ ոչ ավել ոչ պակաս պատերազմի պարտության մեջ մեղադրելով աշխարհի բոլոր հայերին: Նրա կարծիքով՝ եթե սփյուռքը լուռ է եղել, տեսել է, որ կոռուպցիա է եղել, տեսել են, որ մարդիկ միլիոնով հեռանում են երկրից, կարող կադրերը հեռանում են երկրից, տեսնում են, որ բանակում անասելի պայմաններ են, չի կարող նման բանակը դիմագրավել 21-րդ դարի մարտահրավերին, տեսել ու լռել են, ու եթե այս ամենը տեսնելով՝ գնացել են` նկարվել են, հանդիպել, ուրախացել են, հետո վերադարձել են սփյուռք եւ հայհոյել նույն ղեկավարներին, ուրեմն մեղք ունեն։
Թե որքանով սփյուռքի հայկական կառույցները պետք է տեղյակ լինեին բանակում տիրող իրական վիճակին, պետական համակարգում առկա կոռուպցիային՝ իհարկե մեծ հարց է, եթե անգամ Սինանյանի քաղաքական ղեկավար Նիկոլ Փաշինյանն է պնդում, որ մինչև պատերազմը վստահ էր, որ բանակում ոչնչի կարիք չկա, բանակն էլ տարածաշրջանում մշտապես, կրկնում են՝ մշտապես, ամենամարտունակն է եղել: Սակայն, վերադառնանք 44-օրյա պատերազմին և այն օգնությանն ու օժանդակությանը, որը սփյուռքը այդ օրերին ցուցաբերում էր Հայաստանին և Արցախին:
Սակայն, Սինանյանը էլ ավելի հեռուն է գնացել, և այս անգամ էլ հայտարարել է, որ սփյուռքը բարոյական իրավունք չունի պահանջել ՀՀ իշխանությունների հրաժարականը և ընդհանրապես մասնակցել քաղաքական պրոցեսներին ՀՀ ներսում: Այսինքն` երբ հեղափոխության օրերին անհրաժեշտ էր հնարավորինս շատ մարդ կոնսոլիդացնել օրվա իշխանությունների դեմ ակցիաներին էլ ավելի մեծ մասշտաբներ հաղորդելու համար, սփյուռքի մեր հայրենակիցներին կոչ էին անում ժամանել Հայաստան և կանգնել հեղափոխականների կողքին:
Այդ ժամանակ փաստորեն սփյուռքը ուներ իրավունք մասնակցել ներքաղաքական պրոցեսներին և պայքարեր օրվա իշխանությունների դեմ: Կամ մեկ այլ դրվագ, երբ պատերազմի օրերին իշխանությունները դիմում էին սփյուռքին, բանակին օժանդակելու կոչով շուրջ 130 միլիոն դոլար հանգանակվեց, որի ճակատագիրը մինչ օրս հայտնի չէ: Իսկ գուցե Սինանյանը հենց այդ պատճառով չի ցանկանում, որպեսզի սփյուռքը ներգրավվի քաղաքական պրոցեսների մեջ , որովհետև ստիպված են լինելու տհաճ հարցերի պատասխանել, իսկ այդ հարցերի պատասխանները Սինանյանն ու թիմակիցներն, իհարկե, չունեն: